Την 1ή του Μάη γέμισε το σχολείο μας λουλούδια… Όμορφα και μυρωδάτα λουλούδια που έκοψαν τα παιδάκια μας από τους κήπους τους και τα έφεραν για το στεφάνι της Πρωτομαγιάς.
Τα αναγνωρίσαμε όλα, τα μυρίσαμε, παίξαμε μαζί τους, τους τραγουδήσαμε και τέλος φτιάξαμε όχι ένα , όχι δυο αλλά τρία μεγάλα στεφάνια για τις πόρτες του νηπιαγωγείου μας.
Καλή Πρωτομαγιά σε όλους.
Το ετήσιο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα etwinning με τίτλο “AI AND I” έφτασε στο τέλος. Τα παιδιά μας πήραν τα πιστοποιητικά που μας έστειλαν από το πρόγραμμα και πραγματικά ενθουσιάστηκαν.
Όμορφες και πρωτότυπες χειροτεχνίες από τα χεράκια των μικρών μας δημιουργών….
Φυσικά δεν ξεχάσαμε να βάψουμε τα κόκκινα αυγουλάκια του Πάσχα, όπως το αίμα του Χριστού….
Στο τέλος τοποθετήθηκαν όλα όμορφα σε ένα πασχαλινό καλαθάκι και τα πήραν τα παιδάκια μας στο σπίτι μαζί με τις καλύτερες μας ευχές για Καλή Ανάσταση….
Καλό και ευλογημένο Πάσχα σε όλους!!
Στις 24 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η γιορτή μας για την επέτειο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Τα παιδιά παρουσίασαν στους γονείς τους τη θεατρική παράσταση “Οι ήρωες του 1821”.
Την επόμενη ημέρα μετά τον εκκλησιασμό παρελάσαμε και χορέψαμε παραδοσιακούς χορούς στην πλατεία του Κεφαλαρίου.
«Χελιδονάκι πέταξε
βρήκε πύργο και έκατσε
και γλυκοκελαϊδησε
Μάρτη Μάρτη μου καλέ»
Τα παιδιά του νηπιαγωγείου Κεφαλαρίου καλωσόρισαν και φέτος την Άνοιξη τραγουδώντας τα κάλαντα της Άνοιξης στο Δήμαρχο του Αργούς- Μυκηνών Κο Ιωάννη Μαλτέζο και όχι μόνο.
Με λουλουδένια στεφανάκια στο κεφάλι και ένα χελιδόνι στα χεράκια τους οι μαθητές/τριες του Νηπιαγωγείου Κεφαλαρίου επισκέφτηκαν αρχικά το Νηπιαγωγείο Κιβερίου για να τραγουδήσουν τα κάλαντα της Άνοιξης μαζί με φίλους, να ενώσουν της φωνούλες τους και να παίξουν μαζί κάτω από το ζεστό ήλιο του Μάρτη. Εκεί τους περίμενε η φιλόξενη αγκαλιά των παιδιών του Νηπιαγωγείου και των εξαίρετων εκπαιδευτικών Κοδέλα Παναγιώτα και Μανάκου Μαρία.
Στη συνέχεια βρέθηκαν στο Δημαρχείο του Άργους όπου τους περίμενε θερμή υποδοχή από το Δήμαρχο Κο Ιωάννη Μαλτέζο και το προσωπικό του Δημαρχείου. Τα παιδιά εξέπληξαν ευχάριστα με την παρουσία και τις φωνούλες τους το Δήμαρχο ο οποίος συνομίλησε μαζί τους και στο τέλος τα κέρασε γλυκίσματα.
Τέλος επέστρεψαν στο Κεφαλάρι όπου συνέχισαν το μελωδικό καλωσόρισμα της Άνοιξης ψάλλοντας τα Χελιδονίσματα στα καταστήματα της τοπικής κοινότητας.
Τα παιδιά κέρασαν γλυκάκι περγαμόντο που φτιάξαμε από το δεντράκι του κήπου μας με την βοήθεια γονέων.
Το έθιμο έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα και επιβιώνει ως τις μέρες μας σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Τα παλαιότερα χρόνια τα παιδιά τραγουδούσαν τα χελιδονίσματα όπως και τα κάλαντα. Περνούσαν από σπίτι σε σπίτι με ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και καλαθάκια στρωμένα με λουλούδια. Τραγουδούσαν και ζητούσαν αυγά, μιας και ο ερχομός του Μάρτη και των χελιδονιών πέφτει μέσα στην περίοδο της Σαρακοστής. Τα αυγά τα φυλούσαν στο κελάρι για να τα βάψουν κόκκινα το Πάσχα.
Μια υπέροχη μέρα που σκόρπισε πολλά χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους και θύμισε σε όλους πως η διατήρηση των παραδόσεων μπορεί να αποτελέσει ένα διασκεδαστικό, βιωματικό και εναλλακτικό τρόπο μάθησης.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Ιανουάριο και διήρκεσε περίπου δύο μήνες στο σύνολο 10 εργαστηρίων, σε συνεργασία και επίβλεψη από το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας.
Τα παιδιά μέσα από ελκυστικές και βιωματικές δραστηριότητες προσέγγισαν την έννοια της διαφορετικότητας, της συνεργασίας, της αποδοχής, της φιλίας και της ευελιξίας να προσαρμόζονται σε διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετικές καταστάσεις και διαφορετικά περιβάλλοντα.
Παρακάτω σας παραθέτουμε ενδεικτικά τα λόγια των παιδιών για την έννοια της σύγκρουσης που διαπραγματευτήκαμε στο 7ο εργαστήριο του προγράμματος.
Ερώτηση: Τι είναι σύγκρουση;
Ζωή: όταν τσακωνόμαστε με κάποιον
Γιούλα: όταν τρακάρουν δύο φόρμουλες
Σωτήρης: όταν πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον
Αναστάσης Σ.: όταν κουτουλιούνται δύο ταύροι
Δωροθέα: όταν δύο τρένα πάνε στην ίδια διάσταση και κουτουλιούνται
Μύρωνας: όταν χτυπάω το ένα αμάξι με το άλλο
Αλέξανδρος Μ.: όταν τσακωνόμαστε
Ραφαήλ: είναι κάτι που χτυπάει το ένα λεωφορείο με το άλλο
Νικόλας Κ.: τρακάρουνε δύο ποδήλατα και παραλίγο να σκοτωθούνε
Θοδωρής: όταν τσακώνονται δύο δεινόσαυροι
Νικόλας Σ.: όταν χτυπιέται ένα αμάξι με το άλλο
Αλέξανδρος Δ.: χτυπάμε τον άλλον
Μάκης: χτυπιούνται δύο αυτοκίνητα
Δαυίδ: όταν δύο αυτοκίνητα πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο και καταστρέφονται
Κατερίνα: τσακώνονται τα παιδιά
Ζωή –Αγάπη: όταν μαλώνουμε πολύ και χτυπιόμαστε
Το πρόγραμμα αυτό ολοκληρώθηκε στις 12 Μαρτίου με ανοιχτό σεμινάριο προς το κοινό και τους γονείς, με θέμα: «Η αναγνώριση και η αποδοχή της διαφορετικότητας». Καλεσμένη και εισηγήτρια στο νηπιαγωγείο μας ήταν η Κα Δέσποινα Μάρκου.
Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού είναι η 6η Μαρτίου, η οποία καθιερώθηκε πανελληνίως από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Ελλάδος.
Στο νηπιαγωγείο μας διαβάσαμε το βιβλίο:
Τι μπορεί να κάνει ένα χέρι όταν είναι λυπημένο; Υπάρχουν πολύχρωμα χέρια; Και αν ναι, πώς αποκτούν τα χρώματά τους; Ένα παραμύθι με χέρια που … αγγίζουν το φαινόμενο της βίας … δίνουν απλόχερα την αγάπη τους και … ανοίγουν πολλά παράθυρα στη χρωματιστή πλευρά της ζωής.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΑΝ
ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΣΑΝ
Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα, σήμερα όμως λίγο πολύ ξεχασμένο. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.
Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.
Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν “Κουκουράς”, ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!
Για το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής έχουν γραφτεί οι παρακάτω στίχοι:
Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν’
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
.
(Στιχουργός: Πόλυ Βασιλάκη)
ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΦΙΛΟΤΕΧΝΕΙ ΤΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!
ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΤΥ ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ!! ΧΟΡΕΨΑΜΕ ΤΟ ΓΑΙΤΑΝΑΚΙ ΤΗΝ ΣΚΟΥΠΑ ,ΤΟ ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΧΟΡΟΥΣ.ΦΑΓΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ ΜΠΟΥΦΕ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ- ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΨΑΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟ ΡΟΜΠΟΤ!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ Η ΚΥΡΙΑ ΕΥΓΕΝΙΑ,ΜΗΤΕΡΑ ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ ΜΑΣ, ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ . ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ.
