Το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Ιανουάριο και  διήρκεσε  περίπου  δύο μήνες στο σύνολο 10 εργαστηρίων, σε συνεργασία και επίβλεψη από το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας.

Τα παιδιά μέσα από ελκυστικές και βιωματικές δραστηριότητες προσέγγισαν την έννοια της διαφορετικότητας, της συνεργασίας, της αποδοχής, της φιλίας και της ευελιξίας να προσαρμόζονται σε διαφορετικούς ανθρώπους, διαφορετικές καταστάσεις και διαφορετικά περιβάλλοντα.

Παρακάτω σας παραθέτουμε ενδεικτικά τα λόγια των παιδιών για την έννοια της σύγκρουσης που διαπραγματευτήκαμε στο 7ο εργαστήριο του προγράμματος.

 

Ερώτηση: Τι είναι  σύγκρουση;

Ζωή: όταν τσακωνόμαστε με κάποιον

Γιούλα: όταν τρακάρουν δύο φόρμουλες

Σωτήρης: όταν πέφτει ο ένας πάνω στον άλλον

Αναστάσης Σ.: όταν κουτουλιούνται δύο ταύροι

Δωροθέα: όταν δύο τρένα πάνε στην ίδια διάσταση και κουτουλιούνται

Μύρωνας: όταν χτυπάω το ένα αμάξι με το άλλο

Αλέξανδρος Μ.: όταν τσακωνόμαστε

Ραφαήλ: είναι κάτι που χτυπάει το ένα λεωφορείο με το άλλο

Νικόλας Κ.: τρακάρουνε δύο ποδήλατα και παραλίγο να σκοτωθούνε

Θοδωρής: όταν τσακώνονται δύο δεινόσαυροι

Νικόλας Σ.: όταν χτυπιέται ένα αμάξι με το άλλο

Αλέξανδρος Δ.: χτυπάμε τον άλλον

Μάκης: χτυπιούνται δύο αυτοκίνητα

Δαυίδ: όταν δύο αυτοκίνητα πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο και καταστρέφονται

Κατερίνα: τσακώνονται τα παιδιά

Ζωή –Αγάπη: όταν μαλώνουμε πολύ και χτυπιόμαστε

Το πρόγραμμα αυτό  ολοκληρώθηκε στις 12 Μαρτίου με ανοιχτό σεμινάριο προς το κοινό και τους γονείς, με θέμα: «Η αναγνώριση και η αποδοχή της διαφορετικότητας». Καλεσμένη και εισηγήτρια στο νηπιαγωγείο μας  ήταν η Κα Δέσποινα Μάρκου.