Όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλοι ίδιοι (σύνδεση με το εργαστήριο σχετικό με τη διαφορετικότητα ). Τι κοινό όμως έχουμε; Δείχνουμε φωτογραφίες με ανθρώπους και ζώα.  Τι δεν ταιριάζει? Γιατί?

Με αφορμή την παραπάνω συζήτηση διαβάζουμε το βιβλίο του Έρικ Καρλ από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Τι μπορεί να κάνει ο πιγκουίνος? Εμείς μπορούμε? Είμαστε πιγκουίνοι γιατί? Μπορούμε όμως να στρίψουμε το κεφάλι μας όπως οι πιγκουίνοι. Με αυτό το τρόπο συνεχίζουμε να γνωρίζουμε τα υπόλοιπα ζώα του βιβλίου.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο παρατηρούμε τα ανθρωπάκια του Keith Haring.  Είναι άραγε αγόρια ή κορίτσια; Τι κάνουν; Πώς το καταλάβατε?

Με τη μουσική οι πίνακες ζωντανεύουν.

Χορεύουμε ναι εμείς όπως τα ανθρωπάκια του Keith Haring τραγούδια σχετικά με το σώμα.

Βάζουμε τα μάτια της φαντασίας και σκεφτόμαστε ότι ο τοίχος είναι ένας πίνακας. Πώς μπορούμε να γίνουμε ανθρωπάκια του Κeith; Ζωγραφίζουμε το περίγραμμα μας και έπειτα του δίνουμε χρώμα με τέμπερα και αφού στεγνώσουν τα κολλάμε στον τοίχο.

Γράφουμε τα μέλη που βλέπουμε: κεφάλι, λαιμό, στήθος, ώμο, μέση, πόδια, χέρια, πατούσες κοκ.,  δημιουργούμε έναν πίνακα αναφοράς και κάνουμε το αντίστοιχο φύλλο εργασίας.

Τέλος με την τεχνική του αλουμινόχαρτου φτιάχνουμε τα δικά μας  ανθρωπάκια.