Γλυκά μου ζουζουνάκια!
Σας στέλνω ένα παραμύθι που δυναμώνει την «σχέση» μας με τους ΑΡΙΘΜΟΥΣ.
Αργήσαμε, ο ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ μας καθυστέρησε…
«ΠΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ ΔΕΚΑ»
Τα χρόνια τα παλιά, οι αριθμοί ήταν καθένας ΜΟΝΟΣ του…
Έτσι οι άνθρωποι ήξεραν να μετράνε μόνο ως το ΕΝΝΕΑ…
Μια μέρα…. το ΕΝΑ (1) καθόταν θυμωμένο …. σε μια άκρη. 
Όλοι το λέγανε ΜΙΚΡΟ. Και ήξερε πως είχαν δίκιο.
Όταν έπαιζε με τους φίλους του, τους άλλους ΑΡΙΘΜΟΥΣ,
όποια εντολή και να έδινε, το παιχνίδι τελείωνε ΓΡΗΓΟΡΑ.
Σήκωναν 1 φορά το χέρι…. Έκαναν 1 βήμα μπροστά….
Χτυπούσαν 1 φορά παλαμάκια… Χοροπηδούσαν 1 φορά….
ΟΛΕΣ οι κινήσεις τελείωναν γρήγορα… Κανένας φίλος του δεν μπερδευόταν…
Και όλα τα παιχνίδια του ήταν ΒΑΡΕΤΑ!
Τότε είδε το ΜΗΔΕΝ (0).
Καθόταν κι εκείνο ΜΟΥΤΡΩΜΕΝΟ. 
- Τι έχεις ΜΗΔΕΝ; ρώτησε το ΕΝΑ.
- Άσε με, δεν θέλω να σου πω! Εσύ τι έχεις; είπε το ΜΗΔΕΝ.
- Είμαι ΜΙΚΡΟΣ… Είμαι ΣΥΝΤΟΜΟΣ… είπε το ΕΝΑ έτοιμο να κλάψει.
- Ω, μα τότε εγώ τι να πω; απάντησε το ΜΗΔΕΝ. Ξέρεις τι σημαίνει ΜΗΔΕΝ; Σημαίνει Τ Ι Π Ο Τ Α!!!
Το ΕΝΑ δεν ήξερε τι να πει… Το ΜΗΔΕΝ είχε δίκιο.
ΚΑΘΙΣΑΝ ΓΙΑ ΩΡΑ ΑΜΙΛΗΤΟΙ…
Κάποια στιγμή, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του ΕΝΑ.
- Φίλε, λέει στο ΜΗΔΕΝ, οι αριθμοί φτάνουν ως το ΕΝΝΙΑ. Θέλεις να γίνουμε ΖΕΥΓΑΡΙ και να γίνουμε ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ;
Πιάστηκαν ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ και άρχισαν να σκέφτονται ονόματα για τον καινούριο ΑΡΙΘΜΟ που έφτιαξαν.
ΕΝΑΜΗΔΕΝ; Μπα δεν τους άρεσε.
ΜΗΔΕΝΕΝΑ; Ούτε κι αυτό…
Είπαν, είπαν… χωρίς να μπορούν να αποφασίσουν.
Τότε σκέφτηκαν να πάνε μια βόλτα…
κι από τα πρώτα τέσσερα πράγματα που θα βρουν,
να κρατήσουν το ΑΡΧΙΚΟ γράμμα…
Πρώτα συνάντησαν ένα ΔΕΝΤΡΟ και κράτησαν το Δ…
Το δέντρο είχε πάνω του ΕΛΙΕΣ και κράτησαν το Ε…
Στη ρίζα του δέντρου είχε φυτρώσει ένα ροζ ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ και κράτησαν το Κ….
Και στα κλαδιά κελαηδούσε γλυκά ένα ΑΗΔΟΝΙ και κράτησαν το Α….
Έτσι πήρε το όνομά του το ΔΕΚΑ…
Οι άλλοι αριθμοί δεν έδωσαν και πολλή σημασία όταν εμφανίστηκε
μπροστά τους το… 10.
Μα όταν ήρθε η ώρα για παιχνίδι…
Έπρεπε να χτυπήσουν ΔΕΚΑ παλαμάκια…
Να χαιρετήσουν ΔΕΚΑ φορές…
Να γελάσουν με ΔΕΚΑ χα…
Μερικοί μπερδευόντουσαν… έκαναν λιγότερα ή περισσότερα… όλοι γελούσαν…
ξαναμετρούσαν… και η ώρα πέρασε διασκεδάζοντας…
Μα το ΕΝΑ και το ΜΗΔΕΝ ήταν μεγάλοι ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ!
Έφτιαξαν το 100, το 1000 και άλλους καινούριους αριθμούς…
Πολλές φορές το ΕΝΑ ή το ΜΗΔΕΝ έδιναν τη θέση τους
σε άλλους αριθμούς κι έφτιαξαν το 12 ή το 20 και…
δεν είχαν ΤΕΛΟΣ οι καινούριες παρέες.
Στη χώρα των αριθμών έγινε μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Οι αριθμοί κατάλαβαν πως …
ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ…
ΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΑΥΤΟ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ;»
Διασκευή από το Παραμύθι ¨Πώς γεννήθηκε το δέκα¨ από το Βιβλίο ΡΑΝΤΕΒΟΥ
ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΥΣ, Εκδόσεις ΕΠΑΦΟΣ (2014).
Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ αναγνωρίζει και χρησιμοποιεί μόνο αυτούς τους δύο αριθμούς, το 1 & το 0
Οι αριθμοί απ’ όταν άρχισαν να κάνουν παρέα, δυο-δυο… τρεις- τρεις…
δεν σταματούν, δεν τελειώνουν ποτέ. Φτάνουν ως το ΑΠΕΙΡΟ….
Αυτό είναι το σήμα του ΑΠΕΙΡΟΥ 
ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ: Αφού μετρήσουμε, τραγουδήσουμε, ζωγραφίσουμε & γράψουμε με το παιδί το 10,
είναι μια καλή ευκαιρία να εξασκήσουμε το παιδί στη χρήση των κερμάτων 10, 20 & 50 λεπτών.
Μπορούμε να κολλήσουμε ¨εικονικές¨ τιμές σε παιχνίδια, άδειες συσκευασίες προϊόντων κλπ
και να παίξουμε με το παιδί: πληρώνω… παίρνω ρέστα.
Σας στέλνω 10 γλυκά ΦΙΛΙΑ!
