Παγκόσμια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού

6 Μαρτίου

Ο σχολικός εκφοβισμός αναφέρεται στη χρήση κάθε μορφής βίας (λεκτική, σωματική, ψυχολογική, διαδικτυακή) μεταξύ των μαθητών, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο, με σκοπό να προκληθεί πόνος ή αναστάτωση.

Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού πλέον παρατηρείται συχνά στα σχολεία και η σχετική πρόληψη και ενημέρωση όλων των μαθητών, ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο, θεωρείται αναγκαία.

Με αφορμή την μέρα κατά της ενδοσχολικής βίας, διαβάσαμε το παραμύθι “Μην κάνεις αγριάδες γιατί θα βρεις μπελάδες”. Μια διδακτική ιστορία με πρωταγωνιστή τον Βασίλη τον νταή, που μαθαίνει στα παιδιά ποια είναι τα αποτελέσματα της ανάρμοστης συμπεριφοράς, περνώντας ταυτόχρονα αξίες για τις πραγματικές αξίες της ζωής.

Συζητήσαμε για την συμπεριφορά του Βασίλη, και των υπολοίπων παιδιών, καθώς και για τα συναισθήματά τους. Τα νήπια αναγνώρισαν τα συναισθήματα και τα κατέγραψαν, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά της ιστορίας χρειάζονταν τη βοήθεια κάποιου. Ένα νήπιο εύστοχα είπε ότι και ο Βασίλης χρειάζεται βοήθεια για να διορθώσει τη συμπεριφορά του.

Από ποιον όμως θα ζητήσετε εσείς βοήθεια αν σας συμβεί κάτι παρόμοιο;

Έπειτα, σχολιάσαμε τις εικόνες των βιβλίων “Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε” και “Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε”, αναδεικνύοντας το πόσο σημαντικά είναι τα χέρια και οι λέξεις που χρησιμοποιούμε και τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά είτε ωραία είτε άσχημα.

Και ακούσαμε το τραγούδι των Locomondo “Χέρια σαν κι αυτά”.

Και ζωγραφίσαμε τα δικά μας χέρια.

“Τα χέρια μου δίνουνε ΑΓΑΠΗ” , “Τα χέρια μου δίνουμε ΑΓΚΑΛΙΑ”…

Επίσης, σχεδιάσαμε δύο ανθρωπάκους.

Μέσα στο σώμα του ενός, η νηπιαγωγός σε ρόλο γραφέα, έγραψε φράσεις που πληγώνουν τα παιδιά.

Έπειτα, ζήτησε από τα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους γι΄αυτές τις φράσεις, και να πουν πως νιώθει αυτός ο άνθρωπος. Για να είναι πιο παραστατικό, τα παιδιά τσαλακώσανε τον ανθρωπάκο, τον πατήσανε και προσπαθήσανε να τον ξαναφτιάξουν. Όμως, ο ανθρωπάκος δεν μπορεί να ισιώσει, έχει πληγωθεί τόσο που τίποτε δεν διορθώνεται.

Εσύ πώς θα ένιωθες; Τα παιδιά καταγράφουν τα συναισθήματά τους.

Έτσι, τα παιδιά αποφάσισαν ότι θα πρέπει να είμαστε πάντα προσεκτικοί με τις λέξεις που χρησιμοποιούμε, με τα χέρια μας, και τη συμπεριφορά μας, γιατί ο ανθρωπάκος μας πληγώνεται και δύσκολα θα μπορέσουμε να τον βοηθήσουμε.

Τον δεύτερο ανθρωπάκο τον γεμίσανε με φράσεις που κάνουν χαρούμενο και ευτυχισμένο ένα παιδί.