Στο κατώφλι των Χριστουγέννων, θα τραγουδήσουμε τα κάλαντα που οι μαθητές μας αγαπούν και μας ζητούσαν να ακούσουν και θα ετοιμαστούμε για το χαρμόσυνο γεγονός της θείας γέννησης, μιας γέννησης που με τη σειρά της μας αναπτερώνει τις ελπίδες για αγάπη, ενσυναίσθηση, δοτικότητα και κυρίως αγάπη άδολη προς τον πλησίον μας. Ας είναι αυτά τα Χριστούγεννα τα πιο όμορφα για όλους μας, γονείς, εκπαιδευτικούς αλλά και κάθε συνάνθρωπο.
Σένα σου πρέπει, αφέντη μου, καρέκλα καρυδένια,
για ν᾿ ακουμπά η μέση σου η μαργαριταρένια. Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Και πάλι ξαναπρέπει σου στα πεύκια να κοιμάσαι,
να πίνεις, να δροσίζεσαι και πάλι αφέντης νάσαι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Και πάλι ξαναπρέπει σου καράβι ν᾿ αρματώσεις
και τα πανιά του καραβιού να τα μαλαματώσεις.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Πολλά ’παμε τ᾿ αφέντη μας, ας πούμε τση κυράς μας·
κυρά ψιλή, κυρά λιγνή, κυρά μαυροματούσα,
πώχεις τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρι αστήθη
και του κοράκου το φτερό τώχεις καμπανοφρύδι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Αν έχεις κόρη έμορφη, βάλ᾿ την να μας κεράσει,
να της ’φχηθούμε όλοι μας ν᾿ ασπρίσει, να γεράσει.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Κι αν έχεις γυιό στα γράμματα, βάλ’ τόνε στο ψαλτήρι,
να τ᾿ αξιώσει ο Θεός, να βάλει πετραχήλι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε. (δις)
Οι χριστουγεννιάτικες κάρτες μας- ο Ρούντολφ-ο Άγιος Βασίλης-Τα χριστουγεννιάτικα βαζάκια μας με διακόσμηση ελάτου-τα τριγωνάκια-διακοσμητικά για το δένδρο μας.
