| Μ’ αρέσει το φθινόπωρο που αλλάζει στην αράδα θωριές η φύσις
κι η ψυχή καημούς με γληγοράδα, που πριν χορτάσεις σύννεφα, κακό κι ανεμοζάλη, πάλι γελά ο ουρανός, ο ήλιος, τ’ ακρογιάλι, που τώρα ίσκιο λαχταράς, περίπατο κι αέρι και τώρα ζέστη σε γωνιά μ’ ένα βιβλίο στο χέρι. Χειμώνας και καλοκαιριά τ’ αταίριαστο ζευγάρι, γεννήσαν το φθινόπωρο, μονάκριβο καμάρι· το γέλιο έχει της μάνας του, του γέρου του τα φρύδια κι οι δυο το θρέφουν με φιλιά και χάιδια και στολίδια. Καλοδιάβατο να είναι και το υποδεχόμαστε με φύλλα που πέφτουν και μεταμορφώνονται! Καλή σχολική χρονιά σε μικρούς και μεγάλους! |
