“Το παπάκι πάει”
Πόση ασφάλεια νιώθουμε κοντά στους δικούς μας ανθρώπους; Τι γίνεται αν κάποια στιγμή αφήσουμε το χέρι τους και απομακρυνθούμε; Ο αστυνομικός είναι καλός ά θα μας βάλει φυλακή; Ας ανακαλύψουμε μύθους και αλήθειες… Προβληματισμούς όπως και αυτούς και πολλούς άλλους, προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στα πλαίσια του κύκλου εργαστηρίων.
1ο Εργαστήριο: Είναι αρχές Δεκέμβρη και όλοι έχουμε ξεκινήσει τα ψώνια εν όψει των εορτών. Κάποια από τα παιδιά συζητούν για τα ψώνια που έκαναν μαζί με τους γονείς του το Σαββατοκύριακο. με αφορμή αυτή τη συζήτηση, έγινε η αφήγηση του παραμυθιού “Το παπάκι πάει”. Τα παιδιά, αφού άκουσαν με ενδιαφέρον την ιστορία, εξέφρασαν τις ερωτήσεις τους. Ακολούθησε η ζωγραφική των ηρώων του παραμυθιού και η κατασκευή χάρτινων φιγούρων, με τα οποία έγινε η αναπαράσταση της ιστορίας.
2ο Εργαστήριο: Το παπάκι χάθηκε! Ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει για να φτάσει στη μαμά πάπια; Πού θα οδηγηθούμε αν πάρουμε λάθος δρόμο;
3ο Εργαστήριο: Αν αντί για το παπάκι, στη θέση του ήταν ένα μικρό παιδί ή εμείς τι θα κάναμε; Η αφόρμηση δόθηκε με την αφήγηση τη ιστορίας, “Πού πήγε η μαμά μου;”. Στη συνέχεια οπτικοποιήσαμε την ιστορία με κάρτες που εκτυπώσαμε από το διαδίκτυο.
Τέλος, αναπαραστήσαμε την ιστορία αναλαμβάνοντας ο καθένας από ένα ρόλο.
4ο Εργαστήριο: Ο Αστυνομικός είναι φίλος μας; Ήρθε η στιγμή να απενοχοποιήσουμε το ρόλο του αστυνομικού και να αναδείξουμε το χρήσιμο ρόλο του, ως πολύτιμο βοηθό και γιατί όχι ως… “σούπερ ήρωα”!
Ιδεοθύελλα! Τι γνωρίζουμε για τους αστυνομικούς; Τι θέλουμε να μάθουμε; Με τη βοήθεια του διαδικτύου αναζητούμε πληροφορίες, βλέπουμε εικόνες, συζητούμε και καταγράφουμε όλα όσα μάθαμε!
και φυσικά γίναμε κι εμείς αστυνομικοί!
5ο Εργαστήριο: Τα δικαιώματα των παιδιών! Η αφόρμηση δόθηκε μέσω της ταινίας με τίτλο “Ένα δέντρο μια φορά”, όπου συζητούμε για τα δικαιώματα των παιδιών και για τα άτομα με αναπηρία. Πώς θα ήμασταν στη θέση τους; Ποια συναισθήματα μας προκαλούν;
6ο Εργαστήριο: Ο κύβος των συναισθημάτων! Αφού εξηγήσουμε τι συναίσθημα απεικονίζεται σε κάθε πλευρά, ρίχνουμε το ζάρι και ζωγραφίζουμε το πρόσωπο που τύχαμε. Στη συνέχεια κατασκευάζουμε το λουλούδι των συναισθημάτων, εκφράζοντας ο καθένας μας τα πιο βαθιά μας συναισθήματα.
