Το σχολείο μας έλαβε μέρος στο σεμινάριοΤα μυστικά του ωκεανού. Στόχος ήταν μέσω βιωματικού παιχνιδιού και πολυαισθητηριακής προσέγγισης να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές του νηπιαγωγείου τη σχέση του ανθρώπου με το θαλάσσιο/ωκεάνιο περιβάλλον τόσο τοπικά όσο και παγκόσμια, να ευαισθητοποιηθούν για τα προβλήματα που συνδέονται με αυτό και να δραστηριοποιηθούν σε μια προσπάθεια αντιμετώπισής τους στο πλαίσιο της ανάπτυξης των δεξιοτήτων του ενεργού πολίτη του κόσμου.

Στο νηπιαγωγείο ,η ενίσχυση της αλληλεπίδρασης και η καλλιέργεια της συνεργασίας  μεταξύ των μαθητών ,είναι μέρος των βασικών αρχών που διέπουν το ΔΕΠΠΣ.

Είτε μέσα από θεματικές και σχέδια εργασιών με ειδικότερο προσανατολισμό, είτε με την οργάνωση της διδασκαλίας με ομαδοσυνεργατικές μορφές ,είτε καθημερινά στην τάξη  η εισαγωγή ,εξοικείωση καλλιέργεια και ενίσχυση της συνεργασίας  αποτελεί βασικό μέλημα των νηπιαγωγών. Ωστόσο, πολλά παιδιά με τον ερχομό τους στο Νηπιαγωγείο ,καλούνται  για πρώτη φορά να αλληλεπιδράσουν με ομηλίκους και να συνεργαστούν κάτι που δεν είναι πάντα εύκολο.

Αυτό επιβάλλει τη δημιουργία κουλτούρας, συνεργασίας ,η οποία δεν μπορεί να αποτελέσει συστηματικό αντικείμενο διδασκαλίας ,όσο παράδειγμα καθημερινής πρακτικής βασισμένο στον αλληλοσεβασμό, στην  αποδοχή και ενσωμάτωση της διαφορετικότητας.

Τα νήπια πρέπει να έχουν τον χρόνο να αλληλεπιδράσουν ,να γνωρίσουν ,να δοκιμάσουν, να στηρίξουν και όλα αυτά να έχουν συνέχεια.

Το επιθετικό παιχνίδι, η χρήση λεκτικής βίας του τύπου “δε σε έχω φίλο-η”   ή η διαπίστωση αρνητικών  διακρίσεων ,όπως κοριτσιών που αρνούνται να παίξουν με αγόρια  και αντιθέτως ,αντιδρώντας με κλάματα και αποστροφή, η  εκδήλωση συγκρούσεων καθώς και η εμφάνιση φαινομένων κοινωνικού και πολιτισμικού αποκλεισμού παιδιών που έχουν δυσχέρεια λόγου λόγω διγλωσσίας ή   δυσκολίας επικοινωνίας και μένουν απομονωμένα χωρίς να παίζουν είναι σημεία στα οποία πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία.

Επίσης, συχνό  φαινόμενο είναι η μη αποδοχή της διαφορετικότητας μεταξύ των μαθητών όταν στο σχολείο φοιτούν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ,και η δημιουργία κλικών νηπίων και προνηπίων  καθώς κάθε χρόνο αλλάζει η σύνθεση των τμημάτων καθώς έρχονται νέοι μαθητές οι οποίοι συνεκπαιδεύονται με τους μαθητές της προηγούμενης χρονιάς.

Η Προσχολική Εκπαίδευση ως βάση και αφετηρία της σχολικής ζωής των παιδιών είναι σημαντικό να εκπαιδεύει με βιωματικές δράσεις τα νήπια για την ανάγκη σεβασμού του άλλου, ειρηνικής επίλυσης των όποιων διαφορών και συγκρούσεων, γόνιμης και δημιουργικής συνεργασίας για το καλό όλης της τάξης, και όταν η εκπαίδευση ξεκινά από μικρή ηλικία ελπίζουμε μακροπρόθεσμα ότι τα φαινόμενα αποκλεισμού ή περιθωριοποίησης μερίδας μαθητών θα μειωθούν σημαντικά ή θα εκλείψουν.

Θέτουμε έτσι , μέσα από δράσεις και προγράμματα , ως στόχους για τον σκοπό αυτό:

1.Επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ των μαθητών.

2.Δημιουργία κλίματος αλληλοσεβασμού και εμπιστοσύνης.

3.Σεβασμός και αποδοχή της διαφορετικότητας.

4.Διαχείριση εντάσεων και συγκρούσεων.

5.Πρόληψη και αντιμετώπιση σχολικής  βίας και εκφοβισμού.

6.Απόκτηση ενσυναίσθησης.

7.Συμμετοχή σε ομαδικές δραστηριότητες.

8.Αποδοχή και τήρηση των σχολικών κανόνων.

9.Δημιουργία προσωπικών σχέσεων.

Μέσα από την ανάπτυξη τέτοιων παιδαγωγικών πρακτικών για την διαχείριση των προβλημάτων μεταξύ των μαθητών, με έμφαση στη διαμόρφωση του κατάλληλου παιδαγωγικού κλίματος αλληλοϋποστήριξης ,αλληλοβοήθειας ασφάλειας καθώς και μέσω ανοιχτού διαλόγου με τους γονείς με παράλληλη καταγραφή των δικών τους απόψεων και προβληματισμών οι σχέσεις μεταξύ μαθητών -μαθητριών θα βελτιωθούν που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη μάθηση.