Αφορμή για να ξετυλίξουμε την ιστορία του Πολυτεχνείου αποτέλεσε το βιβλίο της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου “Η Κυρά Δημοκρατία” .Έτσι λίγες ημέρες πριν την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου επισκέφθηκαν τις τάξεις μας δυο κοπέλες, η κυρία Δημοκρατία και η κυρία Δικτατορία.

Η πρώτη μας μίλησε γλυκά, και με το πλατύ της χαμόγελο μας άνοιξε μια ζεστή αγκαλιά για να χωρέσουμε όλοι μέσα . Η δεύτερη με ύφος αυστηρό και αυταρχικό, διαταγές μόνο ήθελε να δίνει,και κανέναν σε ησυχία να μην αφήνει.

Τα παιδιά τότε αποφάσισαν να ψηφίσουν ποια από τις δυο θα έμενε στην τάξη μας. Και έτσι έγινε. Νικήτρια βγήκε η Κυρά Δημοκρατία που  έμεινε μαζί μας ενώ  την Κυρία Δικτατορία την στείλαμε εξορία!

Και αν η Δημοκρατία και η Δικτατορία είχαν σπίτια πώς θα ήταν;

Τα παιδιά φαντάστηκαν και αποτύπωσαν τον πολύχρωμο κόσμο της Κυρίας Δημοκρατίας και τον ασπρόμαυρο της Κυρίας Δικτατορίας .

Επειδή όμως πολλές φορές τα παραμύθια μπορεί και να είναι αλήθεια, σειρά είχε η εξιστόρηση της αληθινής ιστορίας του Πολυτεχνείου .

Είδαμε αληθινές φωτογραφίες, βίντεο και ακούσαμε ηχητικά ντοκουμέντα από όλα όσα έγιναν στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1973 , και μάθαμε ότι οι φοιτητές και οι άνθρωποι αγωνίστηκαν για να κερδίσουν το πιο σημαντικό αγαθό για την ζωή τους, την Ελευθερία, φωνάζοντας το σύνθημα “ΨΩΜΙ,ΠΑΙΔΕΙΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”.

Διαδηλώνοντας όπως οι φοιτητές του Πολυτεχνείου

Ανήμερα της 17ης Νοεμβρίου, ημέρα γιορτής και μνήμης, το σχολείο μας επισκέφθηκαν οι ήρωες της Ντενεκεδούπολης από το ομώνυμο βιβλίο της Ευγενίας Φακίνου, που μας θύμισαν για ακόμη μια φορά την αξία της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου αποτέλεσαν το έναυσμα ώστε να ασχοληθούμε  με το έργο του σπουδαίου ζωγράφου Γιάννη Γαϊτη, μέσα από μια διαφορετική διδακτική προσέγγιση .Παρακολουθώντας έτσι τους πίνακες του ζωγράφου,τα παιδιά δημιούργησαν μια ιστορία που στην πορεία συνειδητοποίησαν ότι έχει μεγάλη σχέση με την αληθινή ιστορία του Πολυτεχνείου.

Και  ένας πίνακας για το Πολυτεχνείο εις μνήμη και τιμή…