Ο Νοέμβριος είναι αναμφίβολα ο μήνας που οι περισσότεροι ξεκινούν το μάζεμα της ελιάς. Με αφορμή τα καθημερινά βιώματα που τα παιδιά εξιστόρησαν στην παρεούλα, κυρίως από την ενασχόληση των οικογενειών τους με τις ελιές, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε  με το συγκεκριμένο θέμα.

Συζητήσαμε στη παρεούλα για την διαδικασία του ελαιομαζώματος και της παραγωγής λαδιού. Αναλυτικότερα, μέσα από ποικίλο οπτικοακουστικό υλικό (φωτογραφίες, βίντεο), παρατηρήσαμε τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται, τις ελιές που πέφτουν πάνω στα λιόπανα, τα σακιά που τις τοποθετούν…

Αποφασίσαμε να δραματοποιήσουμε το λιομάζωμα, αναπαριστώντας τη διαδικασία συγκομιδής της ελιάς όπως το ράβδισμα του δέντρου, το “χτένισμα” των κλαδιών προκειμένου να αποσπαστεί ο καρπός και τέλος το μάζεμα των λιόπανων για την εναπόθεση του σε σακιά.

Έπειτα, πειραματιστήκαμε με το νερό και το λάδι μαθαίνοντας με αυτόν τον τρόπο την έννοια της διαλυτότητας. Πιο συγκεκριμένα, είδαμε με προσοχή το λάδι, σχολιάσαμε το χρώμα του, την υφή του, το μυρίσαμε και αναφέραμε τρόπους χρήσης του. Έπειτα το αναμείξαμε με το νερό και παρατηρήσαμε ότι το λάδι μένει στην επιφάνεια του χωρίς να αναμειγνύεται.

Μάθαμε για τον γνωστό μύθο που αναφέρεται στον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την προστασία και την ονομασία της Αθήνας.

Βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κέκροπας. Οι αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή στη διαφωνία των δυο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας. Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού. Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της και αφού κάλεσε τον Κέκροπα για μάρτυρα, φύτεψε μια ελιά πάνω στο βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα. Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη. Συγχρόνως ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα. Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να φυτρώσει ήταν το πρώτο που φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν συνάμα για την πόλη η υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης

Στην συνέχεια αποφασίσαμε να τον δραματοποιήσουμε..

Τέλος φτιάξαμε όμορφες κατασκευές, ατομικές αλλά και ομαδικές και στολίσαμε την τάξη μας…