Στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων για την θεματική “Ζω καλύτερα – Ευ Ζην” τα παιδιά μας για δύο μήνες ασχολήθηκαν με θέματα που αφορούν την κατανόηση και αποδοχή της μοναδικότητας τους (εξωτερικά χαρακτηριστικά, εσωτερικός κόσμος, οικογένεια, φίλοι, σχολείο) αλλά και την καλλιέργεια κοινωνικών δεξιοτήτων όπως ενσυναίσθηση, ευαισθησία, αλληλοσεβασμό και αποδοχή προς το διαφορετικό ώστε να μεταβούν ομαλά από το “εγώ” στο “εμείς”και να αναπτύξουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις με τους γύρω τους. Συνειδητοποίησαν αφενός την μοναδικότητα τους και αφετέρου την αξία της συνεργασίας, της ομαδικότητας και της φιλίας για την αντιμετώπιση και επίλυση δύσκολων καταστάσεων αλλά και την κατάρριψη των κοινωνικών στερεοτύπων που συνδέονται με το διαφορετικό.
Τα παιδιά στο σύνολο τους έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το θέμα. Συμμετείχαν ενεργά στις συζητήσεις στην παρεούλα και σε όλες τις δράσεις του προγράμματος αναπτύσσοντας δεξιότητες συνεργασίας, προσαρμοστικότητας, ανθεκτικότητας, υπευθυνότητας, επικοινωνίας, ενσυναίσθησης, διαμεσολάβησης, επίλυσης προβλημάτων ενώ παράλληλα καλλιέργησαν την κριτική τους σκέψη και ανέπτυξαν την αυτοπεποίθηση τους.
Ανάμεσα στις διάφορες δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν εντός της τάξης ήταν και η ανάγνωση ποικίλων σχετικών παραμυθιών όπως το “ο ένας και μοναδικός εαυτός σου” και το “αχ γιατί να είμαι γάτα”. Αφού συζητήσαμε για την μοναδικότητα των χαρακτηριστικών και της ιδιοσυγκρασίας του καθενός αλλά και την αποδοχή των χαρακτηριστικών και του εαυτού μας, επιλέξαμε να φτιάξουμε τα προσωπικά μας βιβλιαράκια μέσα από τα οποία είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τους εαυτούς μας!
Στη συνέχεια, εστιάσαμε στις ομοιότητες αλλά και στις διαφορές που μπορεί να έχουμε μεταξύ μας και ζωγραφίσαμε το πορτρέτο ενός συμμαθητή μας.
Παράλληλα, μιλήσαμε για πως μπορούμε τα ταιριάξουμε με τους “άλλους” και να τους επιλέξουμε ακόμα και για φίλους μας, ακριβώς για εκείνα τα “μοναδικά” χαρακτηριστικά του εαυτού τους, τα οποία τους κάνουν τόσο σημαντικούς για εμάς. Έτσι αποφασίσαμε να φτιάξουμε τους “μοναδικούς” μας φίλους.
Από τις δράσεις μας δεν έλλειψαν και ψυχοκινητικά παιχνίδια αλλά και παιχνίδια δραματοποίησης και φαντασίας δίνοντας έτσι την ευκαιρία στους μικρούς μας μαθητές να αισθητοποιήσουν τις παραπάνω έννοιες με έναν πιο παιγνιώδη και βιωματικό τρόπο…
Στα πλαίσια του εργαστηρίου μιλήσαμε και για τα συναισθήματα, τόσο τα δικά μας όσο και των άλλων γύρω μας, έχοντας πάντα υπόψιν τις έννοιες της διαφορετικότητας και των ιδιαιτεροτήτων του καθενός από εμάς. Έτσι δώσαμε την ευκαιρία στα παιδιά να μιλήσουν για τα δικά τους “μοναδικά” συναισθήματα και στη συνέχεια κατασκευάσαμε τον “κύριο συναισθηματούλη” με σκοπό την αναγνώριση αλλά και τη διαχείριση των συναισθημάτων μας.
Τέλος, στα πλαίσια της ενασχόλησής μας με την ύπαρξη του διαφορετικού και την προσπάθεια κατανόησης και κατ΄ επέκταση αποδοχής των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του, μιλήσαμε για τους ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Διαπιστώσαμε ότι η απώλεια της όρασης έχει οξύνει τις υπόλοιπες αισθήσεις τους, ιδιαιτέρως την ακοή. Αναρωτηθήκαμε για την ικανότητα τους να διαβάζουν και έτσι μάθαμε για τον Braille και το σύστημα ανάγνωσης όπου «διαβάζεις» μέσω της αφής .Μάθαμε για το εξάστιγμο, το οποίο αποτελείται από έξι κουκίδες και δύο στήλες. Κάθε κουκίδα ανάλογα με τη θέση της στο εξάστιγμο αντιστοιχεί σε κάποιο γράμμα.
Ακόμη κλείσαμε τα μάτια και προσπαθήσαμε να αισθανθούμε τα γράμματα και μετά σχηματίσαμε το αρχικό μας γράμμα σύμφωνα με το σύστημα ανάγνωσης BRAILLE.
