Λίγα λόγια για τις κοινωνικές ιστορίες και τρόπος χορήγησης τους
Μια κοινωνική ιστορία είναι μια σύντομη ιστορία γραμμένη με ιδιαίτερο στυλ και τρόπο γραφής.
Η ιστορία περιγράφει τι συμβαίνει σε συγκεκριμένες κοινωνικές περιστάσεις.
Περιγράφει ό,τι είναι ξεκάθαρο στους περισσότερους από εμάς, αλλά δεν είναι ξεκάθαρο σε αυτούς που έχουν διαταραγμένη κοινωνική κατανόηση.
Η κοινωνική ιστορία περιγράφει τι κάνουν οι άνθρωποι, γιατί το κάνουν και ποιες είναι οι συνηθισμένες αποκρίσεις.
Οι κοινωνικές ιστορίες δημιουργήθηκαν από την Carol Grey(1994) για χρήση σε παιδιά με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος.
Πιο συγκεκριμένα οι στόχοι των κοινωνικών ιστοριών είναι:
- Να δώσουμε στο παιδί θετικό feedback στις δεξιότητες και στην κατανόησή του.
- Η παροχή κοινωνικών πληροφοριών με σαφήνεια και ακρίβεια.
- Να το βοηθήσουμε να διαμορφώσει συμπεριφορές κοινωνικά αποδεκτές
- Να του διδάξουμε ανεκτικότητα
- Διαμόρφωση μιας ρουτίνας συμπεριφορών.
- Να το βοηθήσουμε να προβλέπει και να προετοιμάζεται για νέες κοινωνικές καταστάσεις (π.χ. κωρονοϊός)
- Να προβλεφθούν βίαιες αντιδράσεις που προκύπτουν από έλλειψη κατανόησης
Η εμφάνιση της κοινωνικής ιστορίας εξαρτάται από την ηλικία και την ικανότητα του αυτιστικού παιδιού.
Για μικρά παιδιά μπορεί να είναι πιο κατάλληλο να προστεθούν μερικές εικόνες και να υπάρχει μια πρόταση σε κάθε σελίδα.
Ένα μεγαλύτερο παιδί μπορεί να επιθυμεί οι ιστορίες του να εμφανίζονται πιο «σοβαρές» και όχι να περιέχουν «παιδιάστικες» φωτογραφίες.
Κατά την παρουσίαση της ιστορίας στο άτομο χρειάζεται
- να έχουμε χαλαρή διάθεση,
- να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή για το τι θα δείξουμε,
- να εξασφαλίσουμε ώστε το περιβάλλον να περιέχει λίγα ερεθίσματα απόσπασης προσοχής και αν υπάρχει δυνατότητα να συμπεριλάβουμε και άλλους ενήλικες στην παρουσίαση.
Η συστηματική ανάγνωση πριν το συγκεκριμένο γεγονός που αναφερόμαστε στην ιστορία είναι σημαντική για την εδραίωση της επιθυμητής συμπεριφοράς.
Συγκεκριμένα, αν το άτομο με αυτισμό μπορεί να διαβάσει, ο γονιός μπορεί να διαβάσει την ιστορία 2 φορές.
Το άτομο έπειτα μπορεί να τη διαβάσει ανεξάρτητα μια φορά την ημέρα.
Όταν το άτομο δεν μπορεί να διαβάσει, ο γονιός μπορεί να διαβάσει την ιστορία ή να την μαγνητοσκοπήσει.
Επιπρόσθετα, όταν το άτομο με αυτισμό αναπτύξει την κοινωνική δεξιότητα που παρουσιάζεται στην κοινωνική ιστορία, η ιστορία μπορεί να σταδιακά να αποσυρθεί και να αποθηκευτεί.
Αυτό μπορεί να τελεστεί με το να μειωθούν οι φορές που διαβάζεται ή ακούγεται η ιστορία στο μια φορά το μήνα ή όταν είναι απαραίτητο.
Βιβλιογραφική Αναφορά: Caroline, S. (2003). Κοινωνικές Ιστορίες. Από το σχεδιασμό στη γραφή. Πρακτικές παρεμβάσεις στον αυτισμό. Αθήνα. Ιατρικές εκδόσεις.
Διαχείριση Συναισθημάτων, “Τι να κάνω για να νιώσω καλά;” Πατώντας τον παρακάτω σύνδεσμο: