Ιούνιος: ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού!!! Γνωστός και ως “θεριστής”

Θέλετε να μάθουμε ένα τραγούδι για το καλοκαίρι; Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να ακούσετε το”Γλυκό καλοκαιράκι αγαπημένο” από την παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου. Αλήθεια, ποιες εικόνες καλοκαιρινές σας έρχονται στο νου με αυτό το τραγούδι;

https://www.youtube.com/watch?v=Bdq1WtXNo5Q

Καλοκαίρι, καλοκαιράκι! Μια εποχή αγαπημένη και ζεστή. Πώς είναι τα ρούχα που φοράμε το καλοκαίρι; Τι διαφορετικό έχουν από τα χειμωνιάτικα ρούχα που φορούσαμε ως τώρα; Μπορείτε να βάλετε τα ρούχα στην ντουλάπα της σωστής εποχής; Στον παρακάτω σύνδεσμο θα βρείτε ένα διαδραστικό παιχνίδι ομαδοποίησης. Προσπαθήστε να βάλετε τα ρούχα στη ντουλάπα του Χειμώνα και στη ντουλάπα του Καλοκαιριού.

https://learningapps.org/watch?v=pbb4qbrnv20

Πόσα πράγματα κάνουμε το καλοκαίρι; Για να σκεφτούμε….μπορούμε να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα, για ψάρεμα ή ακόμη και ένα ταξίδι με το πλοίο!!! Τι πράγματα χρειάζεται να έχουμε μαζί μας; Θέλετε να αντιστοιχίσετε τις εικόνες που ταιριάζουν στο παρακάτω διαδραστικό παιχνίδι;

https://www.liveworksheets.com/fz802274gg

Ώρα για παραμύθι…και τι παραμύθι!!! Έναν από τους πιο ωραίους μύθους του Αισώπου.

Ο κάβουρας και η αλεπού

Ζούσε κάποτε ένας κάβουρας σε μια ακρογιαλιά. Ήταν πολλά καβούρια σε εκείνη την ακρογιαλιά, που ζούσαν ανάμεσα στους βράχους και στα φύκια και καμιά φορά, έβγαιναν για λίγο στην αμμουδιά, ως εκεί που έφτανε το κύμα της θάλασσας, κι έπειτα ξαναγυρνούσαν στις φωλιές τους.

Εκεί, ανάμεσα στα βράχια και τα φύκια, που πότε τα σκέπαζε και πότε τα ξεσκέπαζε η θάλασσα, ζούσαν όλα μαζί τα καβούρια. Έτρωγαν, έπαιζαν, κοιμόντουσαν…Κι εκεί στις πιο βαθιές σπηλίτσες, ή κάτω στα βραχάκια, που σχημάτιζα φωλιές, κρύβονταν όταν τα απειλούσε κάποιος κίνδυνος.

Αλλά ένας κάβουρας είχε βαρεθεί να ζει όπως τα άλλα.Όταν ανέβαιναν στην ακρογιαλιά και τα άλλα έτρεχαν να ξαναπέσουν στο νερό, αυτός  αργοπορούσε και καμιά φορά προχωρούσε λίγα μέτρα στην αμμουδιά, γιατί ήθελε να δει πώς είναι ο κόσμος της στεριάς.

Τέλος, μια μέρα αποφάσισε να μην ξαναγυρίσει στη θάλασσα. Προχώρησε ως την αμμουδιά, ώσπου βρήκε ένα ποταμάκι που κυλούσε ανάμεσα στις πέτρες και ανέβηκε στην κοίτη του ποταμού για να δει τι είναι πιο πέρα, Έφτασε, έτσι, σε ένα δάσος και παραξενεύτηκε γιατί ποτέ στη ζωή του δεν ε΄χε δει δέντρα και στην αρχή νόμιζε ότι ήταν κατάρτια καραβιών. Αλλά, καθώς προχωρούσε θαυμάζοντας αυτά που έβλεπε γύρω, τον είδε μια πεινασμένη αλεπού και πήδηξε πάνω του για να τον φάει. “Καλά να πάθω”, είπε μέσα του ο καημένος ο κάβουρας, “Αφού ήμουν θαλασσινός, τι γύρευα στη στεριά;”