Το Φθινόπωρό μας ήταν γεμάτο χρώματα γήινα σαν τα φύλλα, αλλά και ζωηρά, όπως το ουράνιο τόξο που πάντα εμφανίζεται μετά την καταιγίδα. Όμως εμείς είχαμε φτιάξει τις ομπρελίτσες μας και δε βραχήκαμε!  Φτιάξαμε το δέντρο με τα καλοσυνάτα μας χεράκια, βάζοντας τα αρχικά μας και γευτήκαμε  φρούτα όπως το μήλο και το σταφύλι. Όλα αυτά κι άλλα πολλά μας έκαναν ομάδα. “Γίναμε όλοι φίλοι, σα γλυκό τσαμπί σταφύλι!”