Ο Οκτώβριος ήρθε με μια σημαντική Παγκόσμια Ημέρα στις αποσκευές του: την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (4/10). Τιμήσαμε αυτή την ημέρα με ιδιαίτερη ευαισθησία και αγάπη, καθώς στις παιδικές καρδιές χωράνε όλα τα ζωάκια του πλανήτη, από τα κατοικίδιά μας μέχρι τα άγρια ζώα της ζούγκλας. Αφού συζητήσαμε για τα ζώα που έχουμε στο σπίτι μας ή που θα θέλαμε να είχαμε, προβληματιστήκαμε για τις ανάγκες τους. Διακρίναμε τα κατοικίδια από τα ζώα που ζουν ελεύθερα στη φύση και προτείναμε τρόπους ώστε να είναι ευτυχισμένα.

Αξιοποιήσαμε τη ρουτίνα σκέψης “Βλέπω – Σκέφτομαι – Αναρωτιέμαι” για να στοχαστούμε σχετικά με την ποιότητα ζωής κάποιων ζώων που απεικονίζονται σε φωτογραφίες που αντλήθηκαν από το διαδίκτυο.

Συμπεράναμε ότι οι άνθρωποι συχνά αδιαφορούν για τα ζώα και για το περιβάλλον στο οποίο ζουν.

Αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια ομαδική αφίσα και να την αναρτήσουμε στο σχολείο για να ευαισθητοποιήσουμε τους κατοίκους του χωριού μας για την προστασία των ζώων.

Η ενασχόληση με το θέμα περιλάμβανε, επίσης, παιχνίδια παντομίμας, δραστηριότητες από τον χώρο των θετικών επιστημών και τη διασκευή του γνωστού παιδικού τραγουδιού ” Το κοκοράκι” (παραλλάσσοντας/εμπλουτίζοντας τους στίχους με ζώα της επιλογής μας).

Η μετάβασή μας στην επόμενη θεματική ενότητα έγινε με τη βοήθεια ενός σκίουρου – πρωταγωνιστή του παιδικού βιβλίου “Ο κλέφτης των φύλλων” της Alice Hemming.

Απολαύσαμε την ανάγνωση του βιβλίου και απομνημονεύσαμε κάποιες ατάκες που μας έκαναν να γελάσουμε. Η υπόθεση προσφέρεται για δραματοποίηση, στην οποία φυσικά προχωρήσαμε και επαναλάβαμε δύο φορές ώστε να υποδυθούμε διάφορους ρόλους!

Μέσα από σχετικά παραμύθια και εκπαιδευτικό υλικό, μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τις αλλαγές που συμβαίνουν στη φύση το φθινόπωρο και για τις ανθρώπινες δραστηριότητες αυτή την εποχή.

Αξιοποιήσαμε τη ρουτίνα σκέψης “Χρώμα – Σύμβολο – Εικόνα” ενεργοποιώντας την αφαιρετική μας σκέψη.

Είχε πλέον περάσει ένας ολόκληρος μήνας στο νηπιαγωγείο και έφτασε η ώρα για μια πιο σχολαστική διερεύνηση των συναισθημάτων μας. Ο στόχος μας για τις επόμενες μέρες θα ήταν να μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να ονομάζουμε τέσσερα βασικά συναισθήματα (χαρά, λύπη, φόβο, θυμό), να τα συσχετίζουμε με βιώματά μας και να ανακαλύψουμε τρόπους διαχείρισης των αρνητικών μας συναισθημάτων.

Αρχικά, γίναμε ντετέκτιβ των συναισθημάτων. Με βάση ποια στοιχεία και με τη βοήθεια ποιων αισθήσεων αντιλαμβανόμαστε πώς νιώθει κάποιος; Μέσα από παιχνίδια παντομίμας αναγνωρίσαμε με επιτυχία τα συναισθήματα, βασιζόμενοι σε εκφράσεις του προσώπου, ήχους και στάση σώματος.

Χρησιμοποιήσαμε τον πίνακα του J. Miro “Το χαμόγελο των φλεγόμενων φτερών“ ως καμβά για να αποδώσουμε εμείς διαφορετικό συναίσθημα κάθε φορά στη μορφή που απεικονίζεται.

Εντοπίσαμε τη χαρά, τη λύπη, τον φόβο και τον θυμό σε χαρακτήρες των βιβλίων της βιβλιοθήκης μας και διαβάσαμε σχετικά βιβλία.

Εκφραστήκαμε καλλιτεχνικά ζωγραφίζοντας ομαδικά τη χαρά, τη λύπη, τον φόβο και τον θυμό και συνοδεύσαμε το κάθε έργο με τις καταγραφές από την ιδεοθύελλα για τα συναισθήματα.

 

 

Τις τελευταίες ημέρες του μήνα τις αφιερώσαμε στον εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940. Είδαμε φωτογραφικό υλικό της εποχής και εκπαιδευτικά βίντεο κατάλληλα για την προσχολική ηλικία και έτσι αποκτήσαμε μια γενική εικόνα των γεγονότων. Εστιάσαμε στο δίπολο ειρήνη – πόλεμος και στα συναισθήματα των ανθρώπων σε κάθε κατάσταση.

Αξιοποιήσαμε δύο από τα έργα μας για να φτιάξουμε το βαρόμετρο της χαράς και της λύπης και σε αυτό τοποθετήσαμε σε σειρά τις φωτογραφίες του Ελληνοϊταλικού πολέμου και της Κατοχής.

Μάθαμε τις φωνούλες και τα γράμματα της λέξης ΟΧΙ, δώσαμε στα γράμματα ανθρώπινη μορφή και σχηματίσαμε τη λέξη με διάφορους τρόπους.

Κλείνοντας, στολίσαμε την τάξη μας με τα περιστέρια της ειρήνης και πραγματοποιήσαμε γιορτή με τραγούδια και κουκλοθέατρο (Το κανόνι της ειρήνης).