Ρεΐση Χρηστίνα, Νηπιαγωγός
Είμαι η Χρηστίνα με η!
Όλα ξεκίνησαν από ένα λάθος στην ληξιαρχική πράξη γέννησης, αλλά, ως νηπιαγωγός, πιστεύω βαθιά μέσα μου πως όλες οι μεγάλες ιδέες, όλες οι μεγάλες ανακαλύψεις, ξεκινάνε από ένα μικρό ή μεγάλο λαθάκι!
Από μικρή αγαπούσα να παίζω την “δασκάλα” με τους φίλους μου και μεγαλώνοντας , όλα τα σταυροδρόμια οδηγούσαν σε μονόδρομο! Όσα κι αν είδα, όσα κι αν συνάντησα, όσα κι αν έμαθα, μου θύμιζαν απλώς πως … “απ’ όλα τα σχολεία, χωρίς υπερβολή, στο Νηπιαγωγείο μ’ αρέσει πιο πολύ!”
Σήμερα, 28 χρόνια μετά την πρώτη μέρα σχολείου ως δασκάλα, ακόμα μαθαίνω από τα παιδιά κάθε μέρα καινούριες λέξεις, χρήσιμες γνώσεις, φρέσκιες ιδέες, μεγάλες και μικρές αλήθειες και ακόμα δεν χορταίνω να βουτάω στα παιδικά βλέμματα και να χάνομαι σε αγαπημένες αγκαλιές!
Σκόδρα Βάνα, Νηπιαγωγός
Θυμάμαι πριν «λίγα» χρόνια-μαθήτρια του δημοτικού μόλις-να συμπληρώνω ένα λεύκωμα που κυκλοφορούσε τότε ανάμεσα σε συμμαθητές και στην ερώτηση «τι θες να γίνεις όταν
μεγαλώσεις;» να γράφω «θέλω να γίνω νηπιαγωγός». Ως παιδί τότε το έβρισκα πολύ παιχνιδιάρικο και γλυκό να παίζω με πολύ μικρότερα παιδιά, να τους κρατάω το χέρι να
περπατάμε μαζί, να με ρωτάνε συνέχεια διάφορα και εγώ να δίνω απαντήσεις ως παντογνώστης -από το μυαλό μου συνήθως- και να με κοιτάνε με θαυμασμό. Τότε βέβαια
δεν γνώριζα ότι το να είσαι νηπιαγωγός σημαίνει να έχεις και την ευθύνη μιας ομάδας παιδιών 4-5 ετών!!
Στάθηκα τυχερή και από την πρώτη χρονιά μετά την αποφοίτηση μου-πριν λίιιγα μόνο χρόνια δηλαδη- άρχισα να δουλεύω σε νηπιαγωγείο. Ξεκίνησα από ιδιωτικά νηπιαγωγεία
της πόλης μας, συνέχισα διορισμένη αναπληρώτρια σε δημόσια νηπιαγωγεία της Αθήνας, των Σερρών και της Θεσσαλονίκης και κατέληξα πριν το 2017 στο δημιουργικό μας
νηπιαγωγείο της ΧΑΝΘ όπου και θρονιάστηκα και δεν το αλλάζω με κανένα! Μέσα από τα τόσα –«λίιιγα»- χρόνια συνειδητοποίησα ότι κάθε χρονιά ήταν διαφορετική,
συγκεκριμένα στο νηπιαγωγείο κάθε μέρα διαφέρει από την προηγούμενη και είναι ένα ακόμα πράγμα που κάνει το νηπιαγωγείο να ξεχωρίζει ως επάγγελμα και αν το γνώριζα
νωρίτερα θα ήταν ένας ακόμα καλός λόγος για να συμπλήρωνα την απάντηση μου τότε στο σχολικό λεύκωμα!
Είναι προνόμιο μας να ξεκινάει η μέρα μας με παιδικές καλημέρες! Να ανοίγεις την πόρτα και να γεμίζει ο «χώρος» της εργασίας σου με μικροσκοπικά ανθρωπάκια με χαμόγελο ή και
με κλάματα στο πρόσωπο και να χώνονται στην αγκαλιά σου, με χρωματιστές ευφάνταστες τσάντες και αξεσουάρ, με 25 ταυτόχρονα «κυρία» στα οποία θες να απαντήσεις σε
όλα…ταυτόχρονα ακόμα και αν δεν έχεις προλάβει να πιείς τον πρώτο καφέ της ημέρας. Ο μικρόκοσμος μας στο νηπιαγωγείο είναι μοναδικός και το καταλαβαίνει μόνο όποιος το
ζει! Κι εγώ τελικά συνεχίζω να νιώθω τυχερή που το ζω καθημερινά..
Πιτσιάνη Έλενα, Νηπιαγωγός
