Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα 2014-2015
Για αυτή τη σχολική χρονιά στο νηπιαγωγείο μας αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με μία πολύ ευαίσθητη ιστορία που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκης, για την αγάπη και την αντοχή της στον χρόνο.
“Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα Συναισθήματα.
Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα»
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή: «Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:
«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε o Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με τη βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο
μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».¨”
Η ενασχόληση μας με το πρόγραμμα ξεκίνησε αρχές του Δεκέμβρη και προγραμματίζεται να ολοκληρωθεί στην καλοκαιρινή γιορτή λήξης. Στόχος μας είναι κάθε εβδομάδα να ασχολούμαστε με την εξέλιξη του συγκεκριμένου προγράμματος, ανάλογα βέβαια με το ενδιαφέρον το παιδιών
Αρχικά ξεκινήσαμε διαβάζοντας στα παιδιά το παραπάνω ποίημα.
Το ποίημα μιλάει για συναισθήματα… Τι είναι τα συναισθήματα;
Τι θα μπορούσαμε να μάθουμε για αυτά;
Έτσι ξεκινήσαμε να κάνουμε μια γενική αναφορά στα βασικά συναισθήματα: όπως τη χαρά και τη λύπη.
- Σκεφθήκαμε και μοιραστήκαμε στην ολομέλεια της ομάδας μας μια στιγμή χαράς και μια στιγμή λύπης.
Χρησιμοποιώντας το βιβλίο «Ο Κήπος των Συναισθημάτων» της Νίκης Κάντζου αναγνώσαμε αντίστοιχα ποιήματα για τη χαρά και τη λύπη και σχεδιάσαμε πάνω στο πίνακα ανάλογες φατσούλες για το πως νιώθουμε.
Ακούσαμε χαρούμενα και λυπημένα μουσικά ακούσματα και κινηθήκαμε αντίστοιχα στο χώρο.
- Μιλήσαμε επίσης για την Αγάπη. Τι είναι η Αγάπη; Αφού διαβάσαμε ένα βιβλίο αποφασίσαμε να δώσουμε την αγάπη μας ο ένας στον άλλο!
Καταγράψαμε πως εκφράζουμε το συναίσθημα της αγάπης.
Τους τρόπους έκφρασης της αγάπης, τους γράψαμε επίσης σε πολύχρωμες καρδούλες και τις κρεμάσαμε κάτω από την «Ομπρέλα της Αγάπης». Την κρεμάσαμε σε ένα σημείο της τάξης μας και τα παιδιά κάνοντας ζευγάρια έμπαιναν κάτω από αυτήν με τον φίλο τους και δήλωναν την αγάπη τους για αυτόν.
- Μιλήσαμε και για τα άλλα συναισθήματα μας όπως το θυμό.
Καταγράψαμε τι μας κάνει να θυμώνουμε και δραματοποιήσαμε κάποιες σκηνές.
Και αποφασίσαμε ότι δεν υπάρχουν άσχημα ή κακά συναισθήματα. Το θέμα είναι πως θα εκφραστούν αυτά τα συναισθήματα.
Έτσι αποφασίσαμε πως αν αισθανόμαστε θυμωμένοι με κάτι ή με κάποιον, θα κάνουμε το ίδιο με το παιδί της εικόνας.
Δηλαδή θα πηγαίνουμε σε μία γωνιά και θα μετράμε μέχρι να μας φύγει ο θυμός!!!
- Ένα άλλο συναίσθημα το οποίο διακρίναμε διαβάζοντας ένα πολύ γνωστό παραμύθι «Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι» είναι η Ζήλια! Αφού συζητήσαμε τι μας κάνει να ζηλεύουμε. Ζωγραφίσαμε την «Κυρία Ζήλεια» όπως την είχαμε φανταστεί κίτρινη, ψηλή, μεγάλη με μοχθηρό βλέμμα!
- Διαβάσαμε από τον Μικρό Αναγνώστη «Τα Μπαλόνια της Φιλίας» και φτιάξαμε και εμείς τα δικά μας.
http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip_ekfovismos/Default.html
Μέσα σε αυτά καταγράψαμε τον τρόπο που θέλουμε να μας συμπεριφέρονται οι φίλοι μας και οι συμμαθητές μας!
- Συνεχίσαμε και την επόμενη εβδομάδα να μιλάμε για τις σχέσεις μεταξύ με τους συμμαθητές μας και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε διαβάζοντας «Έχω για συμμαθητή έναν πειρατή»
Επειδή μας άρεσε η συγκεκριμένη ιστορία αποφασίσαμε να την δραματοποιήσουμε!
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι και η Δανειστική μας Βιβλιοθήκη είχε να κάνει με τα συναισθήματα. Τα βιβλία που δανείζονταν τα παιδιά αναφέρονταν στα συναισθήματα. Επιπλέον και το φύλλο εργασίας.
Στη συνέχεια του προγράμματος για να τονώσουμε και το ενδιαφέρον των παιδιών για το πρόγραμμα. εμπλουτίσαμε την ανάγνωση του ποιήματος με εικόνες και την αξεπέραστη μουσική του Μ. Χατζιδάκη από το παρακάτω βίντεο.
Μετά την παρακολούθηση του βίντεο τα παιδιά ευαισθητοποιήθηκαν για το που θα κατέληγε τελικά η Αγάπη τώρα που την άφησε ο Χρόνος.
Κάναμε διάφορες υποθέσεις ώσπου τελικά αποφασίσαμε να την φέρουμε στο σχολείο μας!!!
Βρήκαμε στον χάρτη ότι ο Χρόνος άφησε την αγάπη στο λιμάνι της Νάξου και μετά την υποδεχτήκαμε στο σχολείο μας. Για να έχει και αυτή ένα σπίτι!
Έτσι θα της κάνουμε παρέα και θα τις λέμε τα μυστικά μας! Δηλαδή ποιον αγαπάμε!!!
Πάνω σε ροζ καρδούλες γράφει το κάθε παιδί το όνομα αυτού που αγαπάει. Αυτό θα συνεχιστεί βέβαια καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς. Γιατί όπως διαπιστώσαμε δεν αγαπάμε μόνο ένα πρόσωπο αλλά πολλά! Επίσης μπορεί στη διάρκεια της χρονιάς να θυμηθούμε ή να γνωρίσουμε και άλλα πρόσωπα και να τα αγαπήσουμε!
Καθώς περνούσε ο καιρός σκεφθήκαμε ότι η Αγάπη τις μέρες και τις ώρες που εμείς λείπουμε από το σχολείο αυτή είναι μόνη της. Για αυτό της φέραμε και δύο φίλες, που ήρθαν και αυτές από το νησί των συναισθημάτων. Την Ευτυχία και τη Λύπη!
Παρατηρήσαμε τη διαφορά στα χρώματα, σε αυτές τις κούκλες και διαπιστώσαμε πως τα χρώματα εκφράζουν και λίγο τη διάθεση μας. Έτσι τα διακρίναμε σε χαρούμενα και λυπημένα!
Κατόπιν τις βάλαμε και τις 3 μαζί και αποφασίσαμε στην Ευτυχία να γράφουμε και να λέμε γεγονότα που μας κάνουν ευτυχισμένους και χαρούμενους ενώ στη Λύπη αυτά μας κάνουν να αισθανόμαστε λύπη.
Έτσι στι γωνιά της γραφής υπήρχαν μόνιμα τα αντίστοιχα χαρτάκια για να μπορεί να “γράφει” το κάθε παιδί κάθε στιγμή τα συναισθήματα του!
Διαπιστώσαμε ότι οι τρεις αυτές κούκλες δεν είναι ίδιες είναι διαφορετικές.
Έτσι βρήκαμε την ευκαιρία και μιλήσαμε για τη διαφορετικότητα μεταξύ των ατόμων.
• Μιλήσαμε για τις διαφορετικές ανάγκες των παιδιών, διαβάζοντας το παρακάτω βιβλίο.
Καταγράψαμε ποιες πιστεύουμε ότι είναι οι ανάγκες αυτών των παιδιών και τις ζωγραφίσαμε. Διακρίναμε ότι είναι διαφορετικές απο τις δικές μας.
Ακόμα εκφράσαμε πως νιώθουμε εμείς που δεν έχουν αυτά τα παιδιά όλα όσα χρειάζονται.
- Τη διαφορετικότητα μεταξύ των ζώων και των ανθρώπων, διαβάζοντας τον “Έλμερ”
Και φτιάχνοντας την ανάλογη αφίσα.
Αλλά να σεβόμαστε και τα δικαιώματα του κάθε ατόμου! Και ιδιαίτερα το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.
1. Προετοιμασία της Επίσκεψης
Αρκετούς μήνες πριν από την επίσκεψη μας ξεκινήσαμε να προετοιμαζόμαστε για αυτήν.
Αρχικά έπειτα από πρόσκληση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Ειδικού Σχολείου ξεκινήσαμε να μαζεύουμε πλαστικά καπάκια για να βοηθήσουμε κάποιο παιδί να αγοράσει ένα αναπηρικό καροτσάκι.
Το κάθε παιδί έφερνε από το σπίτι του καπάκια τα μετρούσαμε και τα συγκεντρώναμε όλα μαζί. ¨Έτσι λίγες μέρες πριν την επίσκεψη μας είχαμε μαζέψει πάρα πολλά καπάκια!!!
Ξεκινήσαμε λοιπόν σιγά – σιγά να προετοιμαζόμαστε για την επίσκεψη μας στο Ειδκό Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Νάξου.
- Μιλήσαμε για τα δικαιώματα όλων των ατόμων. Τα καταγράψαμε και τα κοινοποιήσαμε στους γονείς μας!
- Επιπλέον για την διαφορετικότητα των ατόμων με Ειδικές Ανάγκες και προσπαθήσαμε για λίγο να μπούμε στη θέση τους.
Φτιάξαμε μικρά δωράκια για να δώσουμε στα παιδιά του σχολείου θα επισκεφθούμε!
Επισκεφθήκαμε από πριν το σχολείο που πρόκειται να επισκεφθούμε, συζητήσαμε με τη νηπιαγωγό και αποφασίσαμε την ημέρα της επίσκεψης να κάνουμε από κοινού μια δραστηριότητα που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν και οι δύο ομάδες παιδιών. Έτσι με αφορμή την ημέρα που θα ακολουθούσε, που θα ήταν «Πρωτομαγιά» αποφασίσαμε να φτιάξουμε στεφανάκια από λουλούδια και έντομα!
Τα παιδιά με έντονο ενδιαφέρον έκαναν όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες για την κατασκευή που θα κάναμε στο Ειδικό Σχολείο.
Επιπλέον συζητήσαμε για τα παιδιά που πρόκειται να συναντήσουν αύριο και προσπαθήσαμε να τα ευαισθητοποιήσουμε ώστε να αποδεχτούν τη διαφορετικότητα τους.
Τέλος έφτιαξε ο καθένας μας από μια ζωγραφιά για να την πάμε ως δώρο στους καινούργιους μας φίλους!!!
2. Κατά τη Διάρκεια της Επίσκεψης
Η ημέρα που τόσο καιρό περιμέναμε έφτασε! Το πρωί ξεκινήσαμε από το σχολείο μας για να πάμε στη στάση να πάρουμε το λεωφορείο και να πάμε στον Άγιο Θαλλέλαιο.
Αρχικά επισκεφθήκαμε την εκκλησία του Αγίου Θαλλέλαιου όπου ο ιερέας μας μίλησε για το βίο του Αγίου. Έπειτα φάγαμε και παίξαμε στο προαύλιο της μονής.
Στη συνέχεια περάσαμε από το Αρχαίο Υδραγωγείο.
Και φυσικά καταλήξαμε στο Ειδικό Σχολείο. Εκεί αφού γνωριστήκαμε, παίξαμε όλοι μαζί στην αυλή τους κατά τη διάρκεια του διαλλείματος τους. Στη συνέχεια μπήκαμε όλοι μαζί μέσα στην τάξη τους και φτιάξαμε τα στεφανάκια της Πρωτομαγιάς!!!
Στο τέλος οι υπεύθυνοι μας είχαν ετοιμάσει ένα κέρασμα το οποίο τα παιδιά μας το χάρηκαν πολύ! Εκεί τους χαρίσαμε τα δώρα που είχαμε ετοιμάσει για αυτούς και αποχαιρετιστήκαμε!!! Το λεωφορείο μας περίμενε…
Ευχαριστούμε πολύ για την υποδοχή και τη φιλοξενία τους υπεύθυνους και το προσωπικό στο Ειδικό Σχολείο Αγίου Θαλλέλαιου.
Φύγαμε ικανοποιημένοι και χαρούμενοι , πιστεύοντας ότι δώσαμε χαρά και αγάπη στα παιδιά. Τουλάχιστον αυτό φαινόταν στα πρόσωπα τους όταν μας αποχαιρετούσαν!!!
Όσο για τους παιδαγωγούς, αξίζουν συγχαρητήρια για την υπερπροσπάθεια που καταβάλλουν και την ψυχική δύναμη που διαθέτουν ώστε να επιτελούν σωστά το λειτούργημα τους.
3. Αξιολόγηση της Επίσκεψης
Όσο για εμάς, γυρίζοντας πίσω στο σχολείο μας συγκεντρωθήκαμε όλοι μαζί στην παρεούλα και εξιστορήσαμε στην «Αγάπη» όλα όσα ζήσαμε. Τις εντυπώσεις μας, τα ονόματα των νέων μας φίλων και τα συναισθήματα που νιώσαμε κατά την επίσκεψη μας.
Στα τέλη της άνοιξης, καθώς το πρόγραμμα πλησιάζει στο τέλος του, αποφασίσαμε ότι ήταν πια καιρός να διαβάσουμε όλα αυτά που είχαμε πει όλη τη χρονιά στην Αγάπη, στην Ευτυχία και στη Λύπη.
Και σιγά – σιγά έφθασε ο καιρός για να ξεκινήσουμε τις προετοιμασίες για την Καλοκαιρινή μας γιορτή. Η οποία θα αποτελέσει και το τελευταίο μέρος του προγράμματος μας! Αποφασίσαμε να έχει τον τίτλο “Το ταξίδι της Αγάπης”. Θα εξιστορεί πως η Αγάπη θα φύγει από το Νησί των Συναισθημάτων παρέα με το Χρόνο. Θα περάσει από διάφορα μέρη και θα φτάσει στο Νησί της Νάξου που θα βρει ανθρώπους που πραγματικά θα την αγαπούν!
Αφού σκεφτήκαμε την ιστορία, το κάθε παιδί πήρε τα λογάκια που έπρεπε να μάθει και διακόσμησε αναλογα το καραβάκι του!
Με τις πρώτες πρόβες, εμπεδώσαμε την ιστορία, φτιάξαμε τα καραβάκια των συναισθημάτων και παίξαμε μαζί τους. Πάνω στις σημαίες γράψαμε τα ονόματα των συναισθημάτων που ετοίμασαν τις βάρκες τους για να φύγουν απο το νησί και τις ζωγραφίσαμε.
Και όταν όλα ήταν έτοιμα…
Φυσικά παίξαμε!!!
Στη συνέχεια κλιμακώσαμε τις προετοιμασίες μας για την αποχαιρετιστήρια γιορτή μας.
Ετοιμάσαμε την πρόσκληση μας!
Ετοιμάσαμε το σκηνικό μας!!!
Και καλωσορίσαμε του γονείς και όσους ήρθαν να μας δουν!
Ξεκινήσαμε τη γιορτή μας, με την εμφάνιση των συναισθημάτων που χόρευαν το “Βαλς των Χαμένων Ονείρων” του Μ. Χατζηδάκη.
Στη συνέχεια ο Χρόνος πήρε την Αγάπη στη βάρκα του και ξεκίνησαν το ταξίδι τους.
Πέρασαν απο διάφορες χώρες.
Μέχρι που κατέληξαν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Νάξο!
Κατόπιν εμφανίστηκε ο σοφός με την Γνώση του, που ενημέρωσε την Αγάπη ποιος ήταν αυτός που την βοήθησε.
Στο τέλος αποχαιρετίσαμε αυτούς που μας παρακολούθησαν και ευχηθήκαμε:
Παρακάτω παραθέτουμε τα λόγια του θεατρικού μας!!!
Καλό Καλοκαίρι!!!
Υπεύθυνοι Προγράμματος:
Καραμανή Ιωάννα
Παπαθανασίου Κατερίνα
Συγχαρητήρια Ιωάννα μου!!!Υπέροχη η δουλειά σας!!!
Πολύ ωραία η ιδέα σας αλλά και η εφαρμογή της. Κάτι τέτοιο σκέφτομαι να παρουσιάσω κι εγώ φέτος με τα δευτερακια μου. Ήδη δουλεύουμε τα συναισθήματα και θα θέλαμε να κλείσουμε με το νησί των συναισθημάτων. Μήπως υπάρχουν τα λόγια των ρόλων;
Το ανέβασα! Ελπίζω να σας φανεί χρήσιμο!