Ως Τρεις Ιεράρχες αναφέρονται οι τρεις επιφανείς άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Ζούσαν απλή ζωή χωρίς πολυτέλειες. Αφιέρωσαν τη ζωή τους στους φτωχούς συνανθρώπους τους και στους δυστυχισμένους. Ήταν και οι τρεις σοφοί. Αγάπησαν τα γράμματα και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων.
Έγιναν μεγάλοι δάσκαλοι, πραγματικοί φωστήρες, αλλά και σπουδαίοι ρήτορες. Για τη σοφία τους και την καλοσύνη τους, ο λαός τους εκτιμούσε και τους αγαπούσε.
Από τα τέλη του 4ου αιώνα υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους. Από το 1842 η γιορτή καθιερώθηκε ως εκπαιδευτική από τη σύγκλητο του πανεπιστήμιου Αθηνών.
Εμείς στο Νηπιαγωγείο μας, για να τους τιμήσουμε, αναφερθήκαμε στη ζωή τους, στην προσφορά τους στα γράμματα και μάθαμε την παρακάτω προσευχούλα και τη ζωγραφίσαμε:
Προσευχή για τους τρεις Ιεράρχες
Τα χεράκια μου σταυρώνω,
τη φωνούλα μου υψώνω
και σας παρακαλώ θερμά,
Ιεράρχες ταπεινά:
Εσείς που είστε οι φωστήρες
και του κόσμου οι σωτήρες
φωτίστε κι έμενα το μικρό
να είμαι πρώτο στο σχολειό.
Αφού μάθαμε για την ζωή και το έργο τους, έπειτα γράψαμε τα ονόματα τους από τον πίνακα αναφοράς:
Κι στο τέλος φτιάξαμε μια όμορφη κατασκευή …
κόψαμε μια εκκλησίτσα από χαρτόνι, κολλήσαμε την εικόνα των Τριών Ιεραρχών , τους χρωματίσαμε και γράψαμε τα ονόματά τους. Αφού διακοσμήσαμε με χρυσόκολλες, χρησιμοποιήσαμε τη μέθοδο παλαίωσης χαρτιού (με νες καφέ και νερό) και δώσαμε στην κατασκευή μας την όψη παλιάς εικόνας . Και να το αποτέλεσμα:
Και κλείνουμε την αναφορά μας στους Τρεις Ιεράρχες με τα σοφά τους λόγια που θα πρέπει να είναι οδηγοί στη ζωή μας…
Τίποτε δεν δυσαρεστεί
τόσο τους περισσότερους ακροατές,
όσο το να εγκωμιάζει κανείς τον εαυτό του.
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Η νωθρότητα είναι σύζυγος του ύπνου,
και η οκνηρία μητέρα της πείνας.
Γρηγόριος ο Θεολόγος
Το ψωμί που φυλάς στην αποθήκη σου είναι του φτωχού. Τα ρούχα που κρατάς κρυμμένα στην αποθήκη σου είναι του γυμνού. Τα υποδήματα που σαπίζουν αχρησιμοποίητα είναι του ξυπόλυτου. Τα χρήματα που κρύβεις βαθιά στη γη είναι του φτωχού. Λοιπόν, τόσους αδικείς,
όσους θα μπορούσες να βοηθήσεις.
Βασίλειος ο Μέγας