Η 3η Δεκεμβρίου είναι μια μέρα που υπογραμμίζει την αναγκαιότητα καλλιέργειας του σεβασμού στον άλλον και της καταπολέμησης κάθε μορφής διακρίσεων και αποκλεισμών, καθώς και την ανάγκη ισότιμης πρόσβασης όλων των μαθητών στην εκπαίδευση.

Διαβάζοντας το βιβλίο “Το Αυγό” της Εύας Βακιρτζή, ένα υπέροχο βιβλίο γνωριμίας με τον αυτισμό, που ο ήρωάς του ο Βίκτωρας είναι ένα παιδί που δε μιλάει σχεδόν καθόλου, αποφεύγει να κοιτάει τους ανθρώπους στα μάτια, δεν κάνει εύκολα φίλους και του αρέσει να στριφογυρίζει ένα κομμάτι σπάγκο στον αέρα για ώρες! Τυχαίνει να ζει και σε ένα μεγάλο, άσπρο αβγό με σκληρό τσόφλι, γιατί εκεί νιώθει ασφάλεια. Συζητήσαμε με τα παιδιά πώς μπορούμε να ανοίξουμε μικρές χαραμάδες στο σκληρό τσόφλι, χωρίς το σούπερ τρυπάνι και ζωγραφίσαμε το δικό μας ΑΥΓΟ, εκεί που εμείς νιώθουμε ασφάλεια.

Έπειτα, με το βιβλίο “Η Αργυρώ γελάει” από Jeanne Willis, γνωρίσαμε μια περίπτωση παιδιού σε αμαξίδιο. Η Αργυρώ, ενώ είναι σε αμαξίδιο και αντιμετωπίζει ανάλογες δυσκολίες, μπορεί να κάνει πολλά πράγματα που κάνουμε και εμείς! – παίζει, γελάει, νιώθει, έχει φίλους, πάει σχολείο, κ.ά.

Έτσι, ξεκίνησε μια ωραία συζήτηση για τα πολλά πράματα που μπορούμε να κάνουμε μαζί με παιδιά που έχουν κάποια αναπηρία, και πως παρά αυτήν την διαφορά τους μαζί μας, μοιάζουμε πολύ και μας αρέσουν τα ίδια πράγματα!

Τέλος, μιλήσαμε για τα κωφά και τυφλά άτομα. Αναφερθήκαμε στην Braille και στην ελληνική νοηματική γλώσσα, και ψάξαμε το αρχικό μας γράμμα στην ΕΝΓ.

Κλείνουμε με αυτό το μήνυμα στο μυαλό μας: ΕΝΟΤΗΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ