“Το Χρυσάνθεμο” μια ιστορία για το όνομα, το bulling και τα αγγλικά. (α’ μέρος)

Αυτές τις μέρες στα εργαστήρια δεξιοτήτων δουλεύουμε μια πολύ όμορφη ιστορία του Kevin Henkes. 

Η ιστορία με λίγα λόγια: το Χρυσάνθεμο είναι ένα μικρό ποντικάκι, όταν γεννήθηκε οι γονείς του αποφάσισαν να του δώσουν ένα ξεχωριστό όνομα, όπως ξεχωριστό ήταν και το ποντικάκι τους. Το Χρυσάνθεμο μεγαλώνει και νιώθει πολύ χαρούμενο και ξεχωριστό για το όμορφο, λουλουδένιο όνομά του. Όταν μεγάλωσε αρκετά, ήρθε η ώρα να πάει στο νηπιαγωγείο. Ξεκίνησε πολύ χαρούμενο, αλλά όταν η δασκάλα ρώτησε τα ονόματα των μικρών ποντικιών και ήρθε η σειρά του Χρυσάνθεμου να πει το δικό του, τότε τα άλλα ποντικάκια άρχισαν να το κοροϊδεύουν. Το Χρυσάνθεμο στενοχωρήθηκε πολύ και τα πειράγματα συνεχίστηκαν και στο ολοήμερο. Όταν το Χρυσάνθεμο γύρισε σπίτι ήταν στενοχωρημένο, οι γονείς του προσπάθησαν να το κάνουν να νιώσει καλύτερα. Το ίδιο συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα. Στο τέλος την λύση τη δίνει η δασκάλα της μουσικής και όλα αλλάζουν για το Χρυσάνθεμο.

Το παραμύθι το βρήκαμε στα αγγλικά, αλλά με τη βοήθεια και της κυρίας των αγγλικών, κάναμε μια απλή μετάφραση ( κόψαμε και ό,τι δεν θέλαμε) που εξυπηρετεί τους στόχους μας.

Για να διαβάσετε το παραμύθι στα αγγλικά πατήστε εδώ. Χρυσάνθεμο

Επεξεργασία του παραμυθιού.

Πριν την ανάγνωση μοιράζουμε χάρτινες, χρωματιστές καρδούλες στα παιδιά. Στην άκρη κρατάμε μια ακόμα καρδούλα γιατί θα μας χρησιμεύσει ως μέτρο σύγκρισης στο τέλος.

Σε μεγάλο χαρτόνι σχεδιάζουμε το ποντικάκι και ζωγραφίζουμε και την καρδούλα του. Μοιράζουμε τις καρδούλες στα παιδιά και εξηγούμε ότι στα χέρια τους κρατάνε την καρδιά του ήρωα του παραμυθιού. Κάθε φορά που ακούνε λόγια που στενοχωρούν το ποντικάκι, τότε τσαλακώνουν λίγο την καρδούλα. Όταν πάλι, ακούνε όμορφα λόγια που κάνουν το ποντικάκι να νιώθει καλύτερα, τότε προσπαθούν να ισιώσουν την καρδούλα.

Αρχικά σηκώνουν τις καρδούλες ψηλά, τις βάζουν στο μέρος της καρδιάς τους, τις χαϊδεύουν, τις νανουρίζουν, ώστε να έρθει δέσιμο με τον ήρωα του παραμυθιού.

Ξεκινάει η αφήγηση.

Μετά την αφήγηση παρατηρούμε τις καρδούλες πως έχουν αλλάξει και τις συγκρίνουμε με την άλλη που έχουμε στην άκρη. Διαπιστώνουμε τη δύναμη που έχουν τόσο τα άσχημα λόγια όσο και τα όμορφα λόγια.

Δίνουμε υπόσχεση ότι θα προσπαθήσουμε να μην τσαλακώνουμε τις καρδούλες μας ούτε με άσχημα λόγια ούτε με άσχημες πράξεις.

Δημιουργούμε την καρδιά της τάξης: σε μεγάλο χαρτί σχεδιάζουμε μια καρδιά, εξηγούμε ότι όλοι μαζί σαν ομάδα έχουμε μια καρδούλα και πρέπει να προσέχουμε να μην τσαλακωθεί. Πώς μπορεί να τσαλακωθεί η καρδιά της τάξης; Όταν λέμε άσχημα λόγια και όταν έχουμε άγρια χέρια. Μέσα στην καρδιά, σχεδιάζουμε μια μικρότερη και γράφουμε: «η καρδιά της τάξης χτυπάει δυνατά με λόγια όμορφα και χέρια τρυφερά». Γεμίζουμε το περιθώριο της καρδιάς με τυπώματα παλάμης και δίνουμε την υπόσχεσή μας «με τα χέρια στην καρδιά». Τοποθετούμε την καρδιά στην παρεούλα και λειτουργεί σαν συμβόλαιο της τάξης.

Σύνδεση με τα αγγλικά:

Τα παιδιά έχουν ήδη μάθει να ανταποκρίνονται στο αγγλικό τους όνομα. Με την κυρία των αγγλικών είπαμε στα παιδιά ότι αυτό το παραμύθι είναι στα αγγλικά και μας βοήθησε στη μετάφραση. Η κυρία είπε το όνομα του Χρυσάνθεμου στα αγγλικά και καταλάβαμε ότι μοιάζει και με την ελληνική λεξούλα. Ζητήθηκε από τα παιδιά να λένε το όνομά τους και στις δύο γλώσσες και να λένε επίσης, αν μοιάζουν.