Η αυτοπεποίθηση αποτελεί τον πυρήνα της ψυχικής υγείας ενώ η αυτοεκτίμηση είναι κάτι το οποίο χτίζεται. Κανείς δε γεννιέται έχοντας μια ολοκληρωμένη εικόνα του εαυτού του. Η εικόνα του εαυτού προκύπτει σταδιακά, καθώς το άτομο μεγαλώνει, μέσα από τις εμπειρίες του και κυρίως μέσα από τη σχέση του και την αλληλεπίδρασή του με τους «σημαντικούς άλλους» .
Η αυτοεκτίμηση είναι ένα συστατικό της αυτοαντίληψης, δηλαδή του πώς αντιλαμβανόμαστε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας, ποια είναι η γνώμη μας γι αυτόν και πως τον ορίζουμε σε σχέση με τους άλλους.
Ποιοί είναι όμως εκείνοι οι σημαντικοί άλλοι που έχουν συμβάλλει στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης τους; Αδιαμφισβήτητα, η μητέρα ως βασική τροφός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της αυτοεικόνας του παιδιού της και στη συνέχεια ακολουθούν ο πατέρας, τα αδέλφια (ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα), οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές καθώς και οι συνομήλικοι τους.
Συνακόλουθα, το ερώτημα που γεννάται στη σκέψη όλων μας είναι το με ποιον τρόπο θα ωθήσουν οι σημαντικοί άλλοι το παιδί να καλλιεργήσει την αυτοπεποίθησή του και στο πως μπορεί ένας γονιός /εκπαιδευτικός να βοηθήσει να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση του.
- Δημιουργούμε ευκαιρίες επιτυχίας σε κάθε παιδί
- Παρέχουμε στο παιδί τη δυνατότητα ανοικτής επικοινωνίας μέσα σε ένα κλίμα ασφάλειας, εμπιστοσύνης και υποστήριξης (ευκαιρίες για ατομική έκφραση)
- Παροτρύνουμε το παιδί να παίρνει αποφάσεις- να παίρνει πρωτοβουλίες-να αναλαμβάνει την ευθύνη των επιλογών του
- Λειτουργούμε ως πρότυπο-αναπτύσσοντας του τις δεξιότητες αντιμετώπισης ποικίλων καταστάσεων στη ζωή ( καλλιεργούμε δεξιότητες ζωής)
- Το ενθαρρύνουμε να θέτει στόχους-μικρούς στόχους, όχι μη ρεαλιστικούς!
- Εκθέτουμε και προβάλλουμε επιτυχίες του παιδιού(αναφερόμαστε θετικά σε τρίτους για εκείνο και τα επιτεύγματά του)
- Κρατάμε τους φόβους μας υπό έλεγχο – Η παγίδα της υπερπροστατευτικότητας
- Για το παιδί είναι σημαντικό! Δεν το χλευάζουμε, δεν το κοροϊδεύουμε δεν υποδαυλίζουμε το πρόβλημά του και τις εκάστοτε ανησυχίες του
- Εκφράζουμε αγάπη, ζεστασιά, στοργή και τη χωρίς όρους αποδοχή του παιδιού μας ως πρόσωπο. Διαχωρίζουμε τη συμπεριφορά από το ίδιο το πρόσωπο
- Αναγνωρίζουμε σεβόμαστε και ενθαρρύνουμε τις ατομικές διαφορές- δεν το συγκρίνουμε- υποστηρίζουμε τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού
- Ενθαρρύνουμε την αυτονομία, την εξερεύνηση και την ατομική δράση του παιδιού μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια και όρια συμπεριφοράς
Άρθρο της Βασιλικής Κουλουψούζη Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζονται κάποιοι κάποιες ιδέες…