Ζωγραφική – Κολλάζ

Την Τετάρτη, 29 Μαρτίου 2023, επισκεφθήκαμε το Κρητικό Παραδοσιακό Σπίτι στη Σούδα Χανίων, ένα ιδιαίτερο Μουσείο με άρωμα από τα παλιά. Εκεί μας υποδέχτηκε ο κύριος Ηλίας Φραγκιαδάκης, ο οποίος αποδείχτηκε εξαιρετικός ξεναγός κερδίζοντας το ενδιαφέρον μας από την πρώτη στιγμή. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε μαζί του ένα σωρό αντικείμενα μιας άλλης εποχής (αργαλειό, εργαλεία, παραδοσιακές στολές, στρατιωτικά κράνη και όπλα, έπιπλα και αντικείμενα νοικοκυριού…) και να μάθουμε τη χρήση, την ιστορία τους. Ξεχωριστή ήταν η εμπειρία ζυμώματος ψωμιού που βιώσαμε, το οποίο ψήθηκε στον ξυλόφουρνο.

Περισσότερα για την επίσκεψή μας στο ξεχωριστό αυτό Μουσείο μπορείτε να δείτε στην παρουσίαση που ετοιμάσαμε.  

Απόκριες! Η πιο αγαπημένη γιορτή των παιδιών, η πιο τρελή γιορτή του χρόνου! Η καρναβαλική ατμόσφαιρα ήταν διάχυτη παντού, ενώ το κέφι κορυφώθηκε στην αποκριάτικη γιορτή μας. Και τι δεν είχε… μουσική, χορό, τραγούδι, παιχνίδια ένα σωρό! Μια γεύση των δράσεών μας μπορείτε να πάρετε πατώντας την παρακάτω εικόνα.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Καλή Αποκριά! Καλή Σαρακοστή!

Μέσα από τη λογοτεχνία, τη δραματοποίηση και έργα σπουδαίων ζωγράφων που “ζωντανέψαμε”, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον κύκλο των εποχών και τις αλλαγές που φέρνουν στη φύση, καταλήγοντας να εκφραστούμε εικαστικά παράγοντας τους δικούς μας πίνακες. Δείτε εδώ πώς εργαστήκαμε.

Γιορτάσαμε σήμερα τους Τρεις Ιεράρχες, τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη το Χρυσόστομο! Τους τρεις μεγάλους δασκάλους, αλλά και σπουδαίους ρήτορες, που αγάπησαν το Θεό, τους ανθρώπους, το διάβασμα και έγραψαν ένα σωρό βιβλία για να παίρνουμε κι εμείς τη σοφία τους. Τους τιμούμε ως προστάτες των Γραμμάτων και μαζί τους γιορτάζουν τα σχολεία, οι μαθητές, οι δάσκαλοι… όλος ο κόσμος της εκπαίδευσης!

Προβάλλοντας μια παρουσίαση γνωρίσαμε τη θεάρεστη ζωή, το πλούσιο και αξιοθαύμαστο έργο τους, αλλά και σοφά λόγια που δίδασκαν. Τηρώντας τέλος την παράδοση, δεν έλειψαν και φέτος τα αρτάκια, προσφορά της Σχολικής Επιτροπής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Χανίων, τα οποία μοιράστηκαν σε όλους.

Ευχή μας είναι το φωτεινό παράδειγμα των τριών μεγάλων Φωστήρων να μας εμπνέει, να μας καθοδηγεί!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

Στο πλαίσιο του Εργαστηρίου Δεξιοτήτων με τίτλο «Το βιβλίο αλλιώς», το οποίο αφορά στη συμπερίληψη, αρχικός μας στόχος ήταν να βοηθήσουμε τα παιδιά να δομήσουν θετική αντίληψη για τον εαυτό τους και να τον δουν ως μέλος μιας ομάδας που χωράει τη συμμετοχή όλων χωρίς φίλτρα ή περιορισμούς, που σέβεται τη διαφορετικότητα, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στην αναπηρία.  Παροτρύναμε τα παιδιά να παρατηρήσουν τον εαυτό τους μπροστά σε έναν καθρέφτη, συνειδητοποιώντας πως καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, εσωτερικά και εξωτερικά, που το κάνουν να ξεχωρίζει συνθέτοντας τον μοναδικό του εαυτό, μια ιδιαίτερη πινελιά στον πολύμορφο πίνακα της κοινωνίας μας!

Προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς θα ήταν μια κοινωνία με απόλυτη ομοιμορφία στα πάντα, στα χαρακτηριστικά, στη συμπεριφορά, στις ικανότητες, στις απόψεις, στις αντιλήψεις… Κανένα  ενδιαφέρον δεν βρήκαμε να έχει, καταλήγοντας να αγκαλιάσουμε και να αγαπήσουμε ό,τι μας κάνει διαφορετικούς! 

Οι μικροί μας καλλιτέχνες αποτύπωσαν τους εαυτούς τους στο χαρτί, δημιουργώντας καθένας το πορτρέτο του όσο πιο πιστά μπορούσε! Οι συγκρίσεις έδειξαν να είναι περισσότερα τα κοινά που έχουμε μεταξύ μας, από τις διαφορές.

Η δράση ολοκληρώθηκε με το βιβλίο που διαβάσαμε με τίτλο «Είμαι σπουδαίους, είμαι εγώ!», το οποίο μετέφερε την ιδέα πως για να μας σέβονται οι άλλοι, πρέπει πρώτα από όλα να σεβόμαστε εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού που κάθε χρόνο γιορτάζεται κάθε στις 20 Νοεμβρίου -την ημέρα που το 1989 υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού-, παρακολουθήσαμε μια βραβευμένη ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Το κουτί».

Σε αυτήν εξιστορείται η ζωή ενός παιδιού που, ενώ αρχικά το βλέπουμε να ζει ευτυχισμένο, η κατάσταση αυτή ανατρέπεται όταν ξαφνικά ξεκινά πόλεμος, ο οποίος άλλαξε όχι μόνο τη ζωή του, αλλά και το ρόλο του κουτιού του. Έτσι από σπιτάκι-παιχνίδι έγινε μέρος-καταφύγιο σε ένα στρατόπεδο προσφύγων γεμάτο κινδύνους και τελικά καράβι που ξεκινά για ένα ταξίδι προς την ελπίδα.

Προβληματισμένα από την ταινία, τα παιδιά εξέφρασαν τα συναισθήματα που τους προκάλεσε και έδωσαν απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούσαν στις ανάγκες που έχει ο κεντρικός της χαρακτήρας, σε όσα χρειάζεται για να μεγαλώνει αρμονικά και να νιώθει ευτυχισμένος. Τα λεγόμενά τους καταγράφονταν και στη συνέχεια αντιστοιχήθηκαν με εικονογραφημένες κάρτες που εκτυπώσαμε από το διαδίκτυο. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο της unicef «Μια ζωή σαν τη δική μου», τα μικρά μας κατάλαβαν πως οι ανάγκες που ανέφεραν είναι ίδιες για όλα τα παιδιά του κόσμου όπου κι αν ζουν, όπως κι αν ζουν, πρόκειται για δικαιώματά τους που έχουν κατοχυρωθεί νομοθετικά από διεθνή σύμβαση που δεσμεύει όλες τις χώρες να τα τηρούν. Ενημερώθηκαν, ακόμη, για τη δράση της unicef, της οργάνωσης του ΟΗΕ για τα παιδιά που υπερασπίζεται τα δικαιώματά τους, προσπαθώντας να βελτιώσει τη ζωή τους.

Μιλώντας για την καταπάτηση των δικαιωμάτων του παιδιού, για την εκμετάλλευσή τους, παίξαμε ένα παιχνίδι όπου χρησιμοποιήσαμε κάρτες της unicef. Κρατώντας δύο φατσούλες, γελαστή και λυπημένη, τα παιδιά σήκωναν κάθε φορά εκείνη που ταίριαζε με την εικόνα που δείχναμε: παιδιά να απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους ή να καταπατώνται.

Η ενασχόληση με το θέμα επισφραγίστηκε με ένα ομαδικό έργο το οποίο αποτυπώνει την καθολικότητα των δικαιωμάτων των παιδιών όλου του κόσμου, ανεξάρτητα από τις συνθήκες ζωής τους και τις όποιες άλλες διαφορές τους (χρώμα, χώρα, φύλο, γλώσσα, ικανότητες…).