Πόσο όμορφο είναι βλέπουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε, χαρούμενους!

Αυτό το πλατύ χαμόγελο που αφήνει τα δόντια να φαίνονται,

τα μάτια να λάμπουν,

είναι σαν να χορεύουν!!

Καμμια φορά πάλι μπορεί να τους δούμε λυπημένους,

τα μάτια τους κοιτούν κάτω,

η γραμμη του χαμόγελου τους σχηματιζει ένα θλιμμένο βουνό,

τα μάτια τους ίσως είναι δακρυσμένα,

και το σώμα τους βαρύ και αργό..

Μας αρεσει να νιώθουμε χαρά και μονο χαρα!!

Αλλά η λύπη μας επισκέπτεται κάθε φορά που κάτι άσχημο συμβαίνει γύρω μας…

Δεν μπορούμε πάντα να την διώξουμε τοσο εύκολα,

όμως ο καλύτερος τρόπος να επιστρέψει και πάλι η χαρά στο σώμα μας

είναι να μιλήσουμε για την λύπη που νιώθουμε στους ανθρώπους που αγαπάμε και εμπιστευόμαστε!

 

Μοιρασμένη χαρά είναι διπλή χαρά!

Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη…

 

 

Πάμε να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε να κρατήσουμε μέσα μας τη χαρα!

 

 

εικόνα από εδώ