Καλώς ήρθες Δεκέμβρη!!!
Φέτος καλωσορίσαμε τον χειμώνα από το σπίτι μας ,μαζί με τους γονείς μας…
και ταξιδέψαμε σε χειμωνιάτικα τοπία ,με το τραγούδι του Ορφέα Περίδη “Δεκέμβρης”
Μετρήσαμε αντίστροφα μέχρι τα Χριστούγεννα ,με τα όμορφα ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης που φτιάξαμε…
Ζωγραφίσαμε κάτι που θυμίζει χειμώνα
Οι αισθήσεις μας το χειμώνα οξύνονται… Τι αισθανόμαστε στο σώμα και τα χέρια μας το χειμώνα?
“Τρέμω από το κρύο, κρύα χεράκια ,κρύα ποδαράκια, κρύα μύτη, βγαίνει “καπνός” από το στόμα,
κρύα αυτάκια και κόκκινα μάγουλα”.
Ακούσαμε το τραγούδι” Ο Χειμώνας (κρύο πολύ)” από την παιδική χορωδία του Σ. Λάμπρου.
Φτιάξαμε χειμωνιάτικες ιστορίες ,με λέξεις του…χειμώνα…
“Τα Χριστούγεννα θα χιονίσει και θα φτιάξω χιονάνθρωπο με τον αδερφό μου. Θα του βάλω το κασκόλ
μου, για να μην κρυώνει και μια μύτη από καρότο”
“Κάποτε ένα μικρό σπουργίτι τριγυρνούσε πεινασμένο στο χιόνι ,ώσπου συνάντησε ένα χιονάνθρωπο,
με κασκόλ και ελίτσες για μάτια. Πεινάω φίλε, του είπε ,το σπουργιτάκι. Πάρε τις ελίτσες που έχω για
μάτια και θα βάλω δυο πετρούλες ,είπε ο χιονάνθρωπος. Το σπουργιτάκι έφαγε τις ελιές και έφυγε για
την μαμά του χαρούμενο”.
Tαξιδέψαμε με τον” Χιονάνθρωπο που δεν ήθελε να λιώσει” του Μάνου Κοντολέων…
Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε την ακροστιχίδα του ΧΕΙΜΩΝΑ
Kανείς δεν μπορεί να μείνει μόνος ειδικά μέσα στο κρύο του χειμώνα…Γνωρίσαμε μια όμορφη παρέα, μέσα από το
παραμύθι “Χειμώνας ” του Eric Carle.
Γύρω γύρω όλοι!
Χιόνια στο περβόλι.
Άσπρα γίναν τα κλαριά,
άσπρα στρώθηκαν χαλιά,
κι ο Χιονάνθρωπος απέξω με καλεί να παίξω.
Ρένα Καρθαίου