Αν και με κάποια καθυστέρηση, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσουμε την πολύ όμορφη δουλειά που κάναμε με τα παιδάκια μας τον Νοέμβρη, στα πλαίσια της επετείου του Πολυτεχνείου…
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν και ελπίζουμε να το χαρείτε όσο κι εμείς!
Όσο πλησίαζε η ημερομηνία της 17ης Νοεμβρίου, αρχίσαμε να ασχολούμαστε με έννοιες που θα μας βοηθούσαν να κατανοήσουμε τόσο το ιστορικό γεγονός όσο και την σημασία του.
Αρχικά διαβάσαμε στην τάξη το παραμύθι «Η κυρά Δημοκρατία» της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου, εκδόσεις Κέδρος, το οποίο αποτέλεσε αφορμή για να συζητήσουμε τις έννοιες της δημοκρατίας και της δικτατορίας.
Έπειτα ακολούθησε ομαδική εργασία όπου τα παιδιά αποτύπωσαν σε ζωγραφική τις δύο έννοιες όπως τις είχαν αντιληφθεί και τις κόλλησαν στην αριστερή ή την δεξιά πλευρά αναλόγως της θεματικής την οποία είχαν επιλέξει.
Για την καλύτερη εμπέδωση και αξιολόγηση των εννοιών, ακολούθησε ατομικό φύλλο εργασίας όπου τα παιδιά έπρεπε να κόψουν τις εικόνες και να τις κολλήσουν είτε στη στήλη της Δημοκρατίας είτε στη στήλη της Δικτατορίας, ανάλογα με το περιεχόμενό τους.
Στη συνέχεια, και δουλεύοντας ακόμα εισαγωγικά ως προς τη θεματική, με τη βοήθεια πινάκων του Γιάννη Γαϊτη, διαβάσαμε μια ιστορία για στρατιώτες κατακτητές και ασπρόμαυρους πολίτες που αντιστέκονται και στο τέλος νικούν. (πρωτότυπη ιδέα-δημιουργία: https://www.popi-it.gr/giortes/politexnio/pinakes-biblio-gaitis/). Τον ασπρόμαυρο ήρωα – πρωταγωνιστή εμείς τον ονομάσαμε «Κύριο Καπελά», λόγω του καπέλου του.
Κάποιοι από τους πίνακες που μελετήσαμε..
Έπειτα δουλέψαμε κάποιους από τους πίνακες του Γαϊτη με τη μέθοδο του παζλ.
Σε συνέχεια της θεματικής και όσο πλησίαζαν και οι μέρες για την εορταστική επέτειο, αρχίσαμε να συζητάμε πιο συγκεκριμένα για το Πολυτεχνείο. Τι γνωρίζουν, αν το έχουν ξανακούσει, τι νομίζουν ότι είναι, κλπ. Παρατηρήσαμε κάποιες φωτογραφίες με αρχειακό υλικό, συζητήσαμε κάποια ιστορικά γεγονότα και επεξηγήσαμε στα παιδιά τι ακριβώς γιορτάζουμε τη μέρα αυτή. Μιλήσαμε για τους φοιτητές, για τα συνθήματα που φώναζαν, για τους στρατιώτες και τα τανκς. Αυτή η συζήτηση αποτέλεσε αφόρμηση για αρκετές δραστηριότητες και εργασίες, τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο.
Κατασκευή 1η :
Κατασκευή 2η :
Επίσης, μάθαμε το τραγούδι «Ο δρόμος» του Μ. Λοϊζου, το οποίο έγινε αφορμή για να προσπαθήσουμε να γράψουμε όπως μπορούμε τη λέξη «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»:
Καθώς και το τραγούδι «Τα παιδιά ζωγραφίζουν» της Τσανακλίδου, με το οποίο δουλέψαμε σε ομαδικό επίπεδο και δημιουργήσαμε εικονόλεξο ώστε να μπορούμε να το ‘διαβάζουμε’ πιο εύκολα:
(στο τέλος το τραγούδι μας ενέπνευσε να φτιάξουμε πολλές πολιτείες και πολλά λουλούδια και πολλές καρδιές!!)
Θέλοντας να δουλέψουμε παραπάνω στοιχεία γραφής αλλά και την λεπτή κινητικότητα, κόψαμε ατομικές ντουντούκες από χαρτόνι και γράψαμε όπως μπορούσαμε τις λέξεις: «ΨΩΜΙ», «ΠΑΙΔΕΙΑ» και «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»:
Τις ντουντούκες τις χρησιμοποιήσαμε με μεγάλο ενθουσιασμό την ημέρα της γιορτής για να φωνάξουμε κ εμείς τα συνθήματα των φοιτητών στο Πολυτεχνείο!! (βλ.φωτο στο τέλος).
Τα συνθήματα τα δουλέψαμε και σε ομαδικό πλαίσιο, όπου τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες, επέλεξαν τη λέξη που θα ζωγράφιζαν με κόκκινη τέμπερα, έκαναν σύσκεψη για τη σειρά με την οποία θα ζωγράφιζαν αλλά και για να μοιράσουν τα γράμματα της λέξης μεταξύ τους, και τέλος τους ζητήθηκε να γίνουν δημιουργικοί και να σκεφτούν κι άλλες λέξεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν συνθήματα, όπως «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ», «ΕΙΡΗΝΗ», «ΙΣΟΤΗΤΑ», κλπ. Όλη αυτή η δουλειά αποτυπώθηκε σε χαρτί του μέτρου και αναρτήθηκε στον εξωτερικό χώρο του σχολείου.
Φυσικά δουλέψαμε τόσο τα μαθηματικά μας μέσω του Πολυτεχνείου…..
….όσο και χωρικές έννοιες:
Προς το τέλος της εβδομάδας και αφού η γιορτούλα μας θα γινόταν σε κλειστό πλαίσιο, αποφασίσαμε με μια ομάδα παιδιών να διαβάσουμε το παραμύθι της Ντενεκεδούπολης (Ευγενία Φακίνου, εκδόσεις Κέδρος), να το ανεβάσουμε σε παράσταση κουκλοθεάτρου και να το παρουσιάσουμε στην υπόλοιπη ομάδα. Εντοπίσαμε τους ήρωες της ιστορίας, τους ζωγραφίσαμε, τους πλαστικοποιήσαμε και τους κολλήσαμε σε γλωσσοπίεστρα ώστε να μπορούν να γίνουν οι κούκλες μας. Βρήκαμε τη μουσική της Ντενεκεδούπολης, κάναμε πρόβες, και την μέρα της γιορτής το παρουσιάσαμε με μεγάλη επιτυχία στους συμμαθητές μας!
Επίσης, τη μέρα της γιορτής, θα κάναμε εκλογές. Έτσι λοιπόν από τη συζήτηση για τη δημοκρατία, μπήκαμε στη διαδικασία να συζητήσουμε για το τι είναι εκλογές, γιατί γίνονται, πώς γίνονται, κλπ. Αφού τα παιδιά μας μετέφεραν τις εμπειρίες τους, φτιάξαμε ατομικές ταυτότητες όπου αναγράφονταν τα στοιχεία μας: όνομα, χρώμα ματιών και μαλλιών, και μια μικρή ζωγραφική αποτύπωση του εαυτού μας, έναντι φωτογραφίας για να παραμείνουμε δημιουργικοί.
Τη μέρα της γιορτής, στήσαμε παραβάν και κάλπες. Διαλέξαμε την εφορευτική επιτροπή, και τα παιδιά ένα – ένα, αφού έδιναν στην εφορευτική επιτροπή την ταυτότητά τους και γινόταν η καταγραφή του ονόματός τους, έπαιρναν τα ψηφοδέλτια των χρωμάτων, έμπαιναν στο παραβάν, διάλεγαν το αγαπημένο τους χρώμα, δίπλωναν το χαρτί να μη μπορούν να το δουν οι υπόλοιποι, έβγαιναν, έριχναν την ψήφο τους στην κάλπη και έπαιρναν πίσω την ταυτότητά τους.
Όταν τελείωσαν όλοι, ανοίξαμε την κάλπη στην παρεούλα και κάναμε καταμέτρηση. Ανοίγοντας ένα ένα χαρτάκι-ψήφο σημειώναμε με μια γραμμούλα το πλήθος των ψήφων που συγκέντρωσε κάθε χρώμα στον πίνακα της τάξης. Όταν τελείωσε η καταμέτρηση, μετρήσαμε πόσες γραμμούλες είχε συγκεντρώσει το κάθε χρώμα. Και για να αποκαλύψουμε και τα αποτελέσματα των εκλογών, εάν τα χρώματα κατέβαιναν σε εκλογές, το ΚΟΚΚΙΝΟ θα ήταν ο μεγάλος νικητής!!
Σας αποχαιρετούμε με μια ομαδική φωτογραφία από τη μέρα της γιορτής, όπου τα παιδιά με τη βοήθεια των χάρτινων ντουντούκων, φώναξαν «Ψωμί», «Παιδεία», «Ελευθερία».
