Φεγγαρόλουστες  βραδιές  μας χαρίζει ο Ιανουάριος. Το φεγγάρι  αυτές τις νύχτες προσπαθεί να γλυκάνει  τις ψυχές μας και να ζεστάνει  τη διάθεσή μας. Το φεγγάρι ολόγιομο  και φωτερό ξενυχτά πάνω από τις στέγες και τα προσκεφάλια μας.

Και η λαϊκή παράδοση που από  το κόσκινο της  δεν γλυτώνει  τίποτα, ήρθε  να το τραγουδήσει με όμορφες παροιμίες όπως:

Του Γενάρη το φεγγάρι, παρά ώρα μέρα μοιάζει

 ή την ημέρα σιγοντάρει (πλησιάζει). 

-Του Γενάρη το φεγγάρι, μοιάζει σαν μαργαριτάρι.

Πηγή: https://odosaeginis.blogspot.com/2017/01/blog-post_14.html

Εμείς καλοδεχτήκαμε τον Γενάρη και φτιάξαμε το φεγγάρι σαν μαργαριτάρι…

Όμως, ένα άλλο πρωί του Γενάρη, που έβρεχε ασταμάτητα, αναρωτηθήκαμε αν μετά τη βροχή θα βγουν τα σαλιγκάρια. Η απάντηση θα δινόταν μόνο αν ερευνούσαμε τη φύση. Έτσι πήραμε τους φακούς μας και όταν σταμάτησε η βροχή βγήκαμε να παρατηρήσουμε τη φύση.

Έπειτα από αρκετή ώρα που τριγυρίζαμε και μελετούσαμε τη φύση, διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχουν σαλιγκάρια. Όταν μαζευτήκαμε στην τάξη μας αναρωτηθήκαμε γιατί συνέβη αυτό. Αρχίσαμε να ψάχνουμε πληροφορίες σε διάφορες πηγές όπως βιβλία, εφημερίδες, εγκυκλοπαίδειες, διαδίκτυο και καθώς συλλέγαμε πληροφορίες διαπιστώσαμε ότι τα σαλιγκάρια βρίσκονται σε χειμερία νάρκη.

Στη συνέχεια τα παιδιά ήθελαν να μάθουν τι είναι η χειμερία νάρκη και ποια άλλα ζώα πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Έτσι ανακαλύψαμε και τα υπόλοιπα ζώα και θελήσαμε να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες τις οποίες καταγράψαμε σε λίστα.

Επίσης, φτιάξαμε τις φωλιές τους και κολλήσαμε τα ζωάκια του δάσους μέσα σε αυτές. Πριν κολλήσουμε τα ζωάκια στις φωλιές τους και σε μια προσπάθεια εμπέδωσης για το ποια ζωάκια πέφτουν σε χειμερία νάρκη, προσθέσαμε στις εικόνες ζωάκια που δεν πέφτουν σε χειμερία νάρκη π.χ. γουρούνια, κότες κ.α. και τα παιδιά έπρεπε να βρουν μόνο αυτά που πέφτουν σε χειμερία νάρκη και να τα κολλήσουν.

Και ήρθε η ώρα των κατασκευών μας… φτιάξαμε σαλιγκαράκια και αρκούδες καφέ…

Το χειμώνα μερικά ζωάκια πέφτουν σε χειμερία νάρκη και άλλα ζωάκια όπως τα σπουργιτάκια δυσκολεύονται να βρουν φαγητό… έτσι και εμείς φτιάξαμε μια ταΐστρα για τα πουλάκια , την οποία κρεμάσαμε στο δέντρο της αυλής μας και  βάλαμε  ότι απομένει από το δεκατιανό μας…

Και κάπως έτσι ήρθαν και οι Αλκυονίδες μέρες και εμείς μάθαμε τον μύθο της αλκυόνας και φτιάξαμε τις δικές μας αλκυόνες με τις φωλιές τους…

Οι αμυγδαλιές άνθισαν μέσα στο χειμώνα… άλλο ένα μήνυμα αισιοδοξίας… και εμείς φτιάξαμε τις αμυγδαλιές μας από ποπ κορν… και μια μεγάλη αμυγδαλιά σε κάδρο για την τάξη μας….

και αφού δεν χιόνισε στο χωριό μας, φτιάξαμε χιόνι από σόδα και κρέμα μαλλιών… μιλήσαμε και για τα ιγκλού που μένουν οι εσκιμώοι και προσπαθήσαμε να φτιάξουμε με τεχνητό χιόνι και παγάκια… τοποθετήσαμε και τα ζώα που ζουν στο πάγο…

… από την διερεύνησή μας δεν έλειψε η μελέτη του φαινομένου της πήξης και της τήξης…

και  παίξαμε με την λέξη Ιανουάριος  καθώς επίσης και με σύνθετες λέξεις που έχουν ως πρώτο συνθετικό τη λέξη χιόνι…. από το παιχνίδι μας δεν έλειψε η επεξεργασία ποιημάτων…

φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να μην γνωρίσουμε τα χειμερινά αθλήματα…

αφήσαμε τα ζωάκια του πάγου για το τέλος…

Τιμώνται ως προστάτες της εκπαίδευσης και των γραμμάτων.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/731

© SanSimera.gr

Εμείς για να Τους τιμήσουμε φτιάξαμε εκκλησίτσες.

Πηγή: https://edonipiagogeio.blogspot.com/2020/01/3.html

H βασιλόπιτα είναι το γλύκισμα – σύμβολο της Πρωτοχρονιάς και συνδέεται με την εορτή του Αγίου Βασιλείου, από τον οποίο πήρε το όνομά της.

Τη βρίσκουμε με πολλές μορφές και διάφορους τρόπους παρασκευής, σ’ όλα τα ελληνικά σπίτια, αστικά και αγροτικά. Ζυμώνεται κυρίως με αλεύρι, αυγά, ζάχαρη και γάλα, και συνηθέστατα πάνω στην επιφάνειά της γράφεται ο αριθμός του νέου έτους με αποφλοιωμένα αμύγδαλα.

Μέσα στο ζυμάρι τοποθετείται ένα νόμισμα, που όποιος το βρει κατά το μοίρασμα της βασιλόπιτας θα είναι ο τυχερός της χρονιάς. Σε κάποιες αγροτικές περιοχές αντί για νόμισμα τοποθετούσαν παλαιότερα ένα κομματάκι άχυρο, κλήμα ή κλώνο ελιάς, ανάλογα με την παραγωγή της περιοχής, και όποιος το έβρισκε θα είχε καλή σοδειά κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Η βασιλόπιτα κόβεται και μοιράζεται με εθιμικό τελετουργικό τη νύχτα της παραμονής του νέου χρόνου ή ανήμερα την Πρωτοχρονιά. Το γενικό πρόσταγμα έχει ο νοικοκύρης του σπιτιού, που αφού τη σταυρώσει, κόβει και μοιράζει τα κομμάτια της πίτας στα μέλη της οικογένειάς του και τους τυχόν φιλοξενούμενους, ενώ ιδιαίτερα κομμάτια ξεχωρίζονται για τον Χριστό, την Παναγία, τον Άγιο Βασίλειο, το σπίτι και τους ξενιτεμένους της οικογένειας.

Το έθιμο δεν περιορίζεται μόνο στο σπίτι και την ημέρα της Πρωτοχρονιάς. Από τις επόμενες ημέρες και σχεδόν μέχρι και τα τέλη Φλεβάρη, σωματεία, επαγγελματικές ενώσεις και οργανώσεις κόβουν τη δική τους βασιλόπιτα. Η συνήθεια αυτή είναι νεότερη και κατάγεται από στις παλαιότερες συντεχνίες, τα μέλη των οποίων έκοβαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα και τη μοιράζονταν για το καλό το δικό τους και του κοινού τους επαγγέλματος.

Το έθιμο της βασιλόπιτας, όπως και άλλα του Δωδεκαημέρου (Χριστούγεννα – Θεοφάνεια), ανάγεται στα ρωμαϊκά «Σατουρνάλια», που αποτελούν συνέχεια των Ελληνικών «Κρονίων». Κατά τη διάρκειά τους προσφέρονταν ως δώρα καρποί και πλακούντες (πίτες) μέσα σε χρυσά φύλλα. Μπορεί να σχετιστεί και με τον εορταστικό άρτο της ελληνικής αρχαιότητας, που προσφερόταν στους θεούς, ιδίως στα «Θαλύσια» και τα «Θαργήλια».

Υπάρχει, όμως, και η χριστιανική παράδοση για το έθιμο της βασιλόπιτας. Όταν ο Άγιος Βασίλειος ήταν επίσκοπος Καισάρειας, ο έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε να εισπράξει φόρους με άγριες διαθέσεις. Οι κάτοικοι φοβήθηκαν και ζήτησαν την προστασία του επισκόπου τους. Αυτός τους είπε να συγκεντρώσουν ό,τι πολύτιμα αντικείμενα είχαν για να τα προσφέρουν στον έπαρχο. Ο άγιος, όμως, τον έπεισε να φύγει χωρίς να πάρει τίποτε. Ήταν παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Επειδή η επιστροφή των αντικειμένων στους κατόχους τους ήταν πρακτικά αδύνατη, με συμβουλή του αγίου ζυμώθηκαν πλακούντια (μικρές πίτες) και μέσα σ’ αυτούς τοποθετήθηκε από ένα πολύτιμο αντικείμενο. Έγινε η διανομή και, σαν από θαύμα, έτυχε στον καθένα ό,τι είχε δώσει. Από τότε, λέγει η παράδοση, κάνουμε στη γιορτή του Αγίου Βασιλείου πίτες με νομίσματα μέσα.

Νεώτερες παραλλαγές αυτής της παράδοσης από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία παρουσιάζουν τον Άγιο Βασίλειο να κερδίζει τον εισπράκτορα των φόρων σε χαρτοπαίγνιο και στη συνέχεια να γίνεται η διανομή με μικρά ψωμιά ή με μια μεγάλη πίτα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/871

© SanSimera.gr

Ευχαριστούμε τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για την προσφορά της Βασιλόπιτας.

~Καλή χρονιά~

Φέτος τα Χριστούγεννα, 

στολίσαμε το νηπιαγωγείο μας…

ετοιμάσαμε δώρα για τους μαθητές/τριες μας… γούρια, κάρτες, ημερολόγια, διακοσμητικά…

δημιουργήσαμε χριστουγεννιάτικες κατασκευές μαζί με τα παιδιά…

ετοιμάσαμε τις προσκλήσεις για την χριστουγεννιάτικη γιορτή μας..

καλέσαμε τους γονείς και φτιάξαμε κουλουράκια…

καλέσαμε ξανά τους γονείς και είδαμε παιδική Χριστουγεννιάτικη ταινία, πίνοντας ζεστή σοκολάτα…

και λίγο πριν κλείσουμε για Χριστούγεννα κάναμε και τη γιορτή μας με καμάρι και χαρά…

Η προϊσταμένη, το διδακτικό προσωπικού και οι μαθητές/τριες

του 1/θέσιου Νηπιαγωγείου Μακρυωτίκων Πυλάρου Κεφαλονιάς, σας εύχονται

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ το 2024!!!

ΕΛΙΑ

Δεντράκι ευλογημένο
και πάντα φουντωτό
με τις ελιές γεμάτο
είναι μέσα στον αγρό.

Λαδάκι για φαγάκι
θα γίνουν οι ελιές
και φωτεινό καντήλι
θ’ ανάβουν οι εκκλησιές.

Το δέντρο της ειρήνης
για όλους εισ’ εσύ
και στις καρδιές χαρίζεις
αγάπη και στοργή.

Εσύ ευλογημένο
κι απ’ τον γλυκό Χριστό
να κάνουμε διδάσκεις
για πάντα το καλό.

Στο πλαίσιο του εργαστηρίου δεξιοτήτων που αφορά τη διατροφή, προσεγγίσαμε διερευνητικά την ελιά και τα στάδια παραγωγής του λαδιού. Πιο συγκεκριμένα , γνωρίσαμε την ελιά μέσα από την τέχνη…

στη συνέχεια μάθαμε για τον μύθο της Αθηνάς και του Ποσειδώνα, την αξία των καρπών της ελιάς και πως με την κατάλληλη επεξεργασία στο ελαιοτριβείο παίρνουμε το λάδι. Στα στάδια της επεξεργασία σταθήκαμε στο σημείο όπου  στα ελαιοτριβεία για να πάρουν το λάδι προσθέτουν νερό. Σε εκείνο το σημείο πειραματιστήμαμε και εμείς στην τάξη με το λάδι και το νερό και διαπιστώσαμε ότι το λάδι πάντα ανεβαίνει στην επιφάνεια του νερού.

Έπειτα λύσαμε διάφορα φύλλα εργασίας με θέμα την ελιά…

Τέλος, δημιουργήσαμε κατασκευές που αφορούν την αποθήκευση του λαδιού σε πιθάρια κατά τα αρχαία χρόνια και το λιομάζωμα…

17 Νοεμβρίου 1973

Η επέτειος του πολυτεχνείου

Η επέτειος του πολυτεχνείου έφτασε και εμείς τιμήσαμε τους αγωνιστές που χάθηκαν αφήνοντας λίγα λουλούδια στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη…

φτιάξαμε το σύμβολο της ειρήνης… 

“φωνάξαμε” δυνατά το σύνθημα “ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”…

και με αφορμή μια απόφαση που έπρεπε να πάρουμε στην τάξη, κάναμε εκλογές κατανοώντας έτσι την έννοια της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ…

Χρόνια πολλά ΕΛΛΑΔΑ!

Χρόνια πολλά Έλληνες!

Στην γιορτή λήξης οι προσκλήσεις μας ήταν δροσερές σαν παγωτό ξυλάκι…

στην γιορτή λήξης παίξαμε πολλά παιχνίδια μεταξύ μας αλλά και με τους γονείς μας…

στην γιορτή λήξης  πήραμε μετάλλιο για τη συμμετοχή μας…

στην γιορτή λήξης του σχολικού έτους περάσαμε αξέχαστα!

Καλό καλοκαίρι σε όλους! 

Το καλοκαίρι έφτασε και δεν θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με τίποτε άλλο παρά με τη θάλασσα!

Απολαύστε ορισμένες από τις δημιουργίες των παιδιών.

Καραβάκια και βαρκούλες… ιππόκαμποι… καρχαρίες.. γοργόνες…καβουράκια… βραχιολάκια… πήλινα βαζάκια!