Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Δημόσιας Υγείας (EUPHW) αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τη δημόσια υγεία και στην προώθηση της συνεργασίας μεταξύ της κοινότητας δημόσιας υγείας στην Ευρώπη. Είναι μια ετήσια πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 2019 και συνεχίζει να αναπτύσσεται.
Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Δημόσιας Υγείας (EUPHW) έχει ως στόχο:
|
Συγχαρητήρια στην Περιφερειακή Ενότητα Έβρου και ειδικότερα την Δ/νση Δημόσιας Υγείας & Κοινωνικής Μέριμνας, η οποία τα τελευταία χρόνια συνδέει σχεδόν όλες τις παρεμβάσεις της για την πρόληψη και ευαισθητοποίηση σε θέματα δημόσιας υγείας με την εκπαίδευση και ειδικότερα με τις ευαίσθητες μαθητικές ηλικίες , που τα τελευταία δύο χρόνια πλήττονται ιδιαίτερα απο την Πανδημία, τόσο σε σωματικό όσο και ψυχικο/ συναισθηματικό επίπεδο.
Η προσπάθεια αυτή πρέπει να εντατικοποιηθεί, με σταθερές και στοχευμένες πολιτικές πρόληψης της υγείας των μαθητών και μαθητριών μας. Το σχολείο ως κοινότητα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πλαίσια υλοποίησης τέτοιων παρεμβάσεων. Η πρόσβαση σε ένα περιβάλλον με μεγάλο αριθμό μικρών παιδιών / εφήβων και παράλληλα η λειτουργία του ως ένα παιδαγωγικό εργαστήρι διευκολύνει τέτοιου είδους ευαίσθητες παρεμβάσεις.
Στόχος των προγραμμάτων πρόληψης στο σχολείο αποτελεί η ολόπλευρη ανάπτυξη μαθητών/ τριων, με την εκπαίδευση σε δεξιότητες ζωής και την διαμόρφωση στάσεων και συμπεριφορών, διά βίου, που προάγουν τη σωματική και ψυχική τους υγεία.
Στην φετινή εκδήλωση στο πλαίσιο της Εβδομάδας Δημόσιας Υγείας έλαβε χώρα μια εξαιρετική σύμπραξη , της Δ/νσης Δημόσιας Υγείας ΠΕ Έβρου και Μουσικού Σχολείου Αλεξανδρούπολης (Αλεξ/πολη, 10.06.2022)
Η παρακάτω τοποθέτηση αποδεικνύει τη αμφίδρομη σχέση γυμναστικής / υγείας και μουσικής.
{…Δεν είναι τυχαίο ότι στον αρχαίο κόσμο η μουσική κρατούσε σταθερά τη θέση της στον κορμό της παιδείας. Είναι διαχρονική, βαθυστόχαστη και επιστημονικά προφητική η θέση του Αριστοτέλη για την αξία και τον ρόλο της μουσικής στην εκπαίδευση, όπως με πληρότητα εκφράζεται στο βιβλίο του «Πολιτικά» στο Κεφάλαιο Θ΄. Καθορίζει ως τέσσερα (4) τα κύρια μαθήματα στα οποία πρέπει να εκπαιδεύονται οι νέοι και αυτά είναι «γράμματα» (δηλ. ανάγνωση, γραφή, γραμματική), «γυμναστική», «ιχνογραφία» και «μουσική». Η θέση του Αριστοτέλη είναι ότι η μουσική τείνει κάπως προς την αρετή, επειδή διαπλάθει το ήθος (όπως η γυμναστική το σώμα), αλλά επίσης εκπαιδεύει τη φρόνηση και μαθαίνει τον άνθρωπο να απολαμβάνει σωστά και να περνάει ευχάριστα τις ώρες της ανάπαυσης. Και μάλιστα ο Αριστοτέλης έχει συλλάβει τους δύο τρόπους που ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τη μουσική, δηλαδή και ως «παιδεία» (δηλ. εκπαιδευτικό εργαλείο) και ως «παιδιά» (δηλ. παιχνίδι και ευχαρίστηση).
Έχει επιστημονικά αποδειχθεί σήμερα ότι τα παιδιά που ξεκινάνε μουσική στα 6-7 τους χρόνια αποκτούν μεγαλύτερη ικανότητα συγκέντρωσης, καλύτερη μνήμη, μεγαλύτερη μαθηματική ικανότητα, αποκτούν πειθαρχία στη μελέτη τους και μεγαλύτερη δυνατότητα ανεξαρτησίας κινήσεων. Επίσης παιδιά που συμμετέχουν σε ορχήστρες ή χορωδίες μαθαίνουν να συνεργάζονται καλύτερα με άλλα παιδιά και να έχουν αυξημένη δυνατότητα ακρόασης του διπλανού τους ανθρώπου, άρα μεγαλύτερη ικανότητα επικοινωνίας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν λοιπόν ότι με τη μουσική εκπαίδευση θα παράγουν περισσότερο αναπτυγμένους εγκεφάλους και θα στελεχώνουν την κοινωνία τους με άτομα που διαθέτουν πολλαπλές δεξιότητες – δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι τοποθετούσαν τη μουσική στον κορμό της παιδείας. Την αρχαία ελληνική άποψη για το σημαντικό ρόλο της μουσικής στην ανάπτυξη του εγκεφάλου επιβεβαιώνουν μάλιστα τα πορίσματα μελετών της σύγχρονης νευροεπιστήμης. Η τρέχουσα αντίληψη για την μουσική εκπαίδευση κατευθύνει περισσότερο τους σπουδαστές στο πώς να πετύχουν μια επαγγελματική θέση στην κοινωνία, μέσω της μουσικής, παρά στο να μάθει στο άτομο πώς μπορεί να αποκτήσει πολλαπλές δεξιότητες μέσω μουσικής. Η προσωπική μου παρατήρηση από διαλέξεις που έχω δώσει σε μουσικά σχολεία της χώρας είναι ότι οι μαθητές των μουσικών σχολείων είναι περισσότερο δραστήρια, αισιόδοξα, χαρούμενα και δημιουργικά παιδιά, σε σχέση με μαθητές μη-μουσικών σχολείων.
Δυστυχώς η πλειονότητα του κόσμου αντιμετωπίζει σήμερα την τέχνη της μουσικής απλά ως μέσον διασκέδασης. Η λέξη «διασκέδαση» προέρχεται ετυμολογικά από το αρχαίο ρήμα «διασκεδάννυμι» που σημαίνει διασκορπίζω/αποκλίνω. Διασκεδάζω σημαίνει ακούω μουσική, προκειμένου να ξεχάσω και να ξεφύγω κάπου αλλού. Το πραγματικό νόημα και ο στόχος της μουσικής είναι η λέξη ψυχαγωγία (δηλαδή αγωγή ψυχής), που σημαίνει βέβαια κάτι πολύ πλατύτερο, όσον αφορά τον παιδευτικό ρόλο της μουσικής ατομικά και κοινωνικά. Η μουσική αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη και την εκπαίδευση του ανθρώπινου εγκεφάλου, όπως η φυσική άσκηση για το σώμα μας. Ο συνδυασμός μάλιστα της φυσικής άσκησης με τη μουσική αποτελεί την ιδανικότερη μέθοδο για τη διατήρηση της υγείας }.
Αθανάσιος Δρίτσας, Καρδιολόγος, Αναπληρωτής Διευθυντής, Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, Συνθέτης και συγγραφέας. Διακεκριμένο Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Μουσικής και Ιατρικής (International Association of Music and Medicine)
