Καθώς μιλήσαμε με τα παιδιά για το διάστημα και το ηλιακό σύστημα, αναφέραμε και για «νόμο της βαρύτητας», που κρατά τους πλανήτες σε τροχιά γύρω από τον ήλιο. Είδαμε βίντεο για το διάστημα και τις συνθήκες έλλειψης βαρύτητας που επικρατούν εκεί.

Παρακολουθώντας ένα πείραμα που γίνεται σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας

Εδώ στη Γη βέβαια τα πράγματα είναι αλλιώς! Είπαμε πως η  βαρύτητα  κάνει όλα τα αντικείμενα να έλκονται  προς τη γη και να πέφτουν.  Αφήσαμε να πέσουν από τα χέρια μας πολλά  αντικείμενα, ρίξαμε πολύ ψηλά τα κουκλάκια μας μήπως  τα κάνουμε να αιωρηθούν όπως στο διάστημα, αλλά η βαρύτητα μας νικούσε πάντα.

Αναρρωτηθήκαμε όμως αν πέφτουν όλα με την ίδια ταχύτητα; Έτσι κάναμε ένα πείραμα για να δούμε τι γίνεται. 

Είδαμε ότι το ελαφρύ αντικείμενο (χαρτί) πέφτει πιο αργά. Τι είναι αυτό που το εμποδίζει; Τα παιδιά έκαναν πολλές υποθέσεις πάνω σε αυτό.  Φυσικά  αναφέρθηκε το βάρος ως αιτία που το βιβλίο πέφτει πιο γρήγορα από το χαρτί και ο αέρας που φαίνεται πως παρασέρνει το φύλλο χαρτιού εδώ κι εκεί. Καιρός λοιπόν για ένα  ακόμα πείραμα. Από μια παλιά ομπρέλα πήραμε το ύφασμα και κατασκευάσαμε ένα  αυτοσχέδιο αλεξίπτωτο. Κρεμάσαμε ένα κουκλάκι  και το “πετάξαμε” στην αυλή.  Καθώς ο αέρας εγκλωβιζόταν  από κάτω, το αλεξίπτωτο φούσκωνε και έπεφτε πιο αργά στη Γη. Κάναμε συγκρίσεις των πτήσεων με και χωρίς αλεξίπτωτο και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι “το αλεξίπτωτο νικάει τη βαρύτητα έστω και για λίγο” !!!

Τέλος τα παιδιά ζωγράφισαν τα συμπεράσματά τους.

Τα διαστημικά μας ταξίδια ξεκινούν από το νηπιαγωγείο και φτάνουν στο φεγγάρι!

Χρησιμοποιήσαμε σόδα και ξύδι σαν καύσιμο για τον πύραυλό μας. Μετά από την εντυπωσιακή έκρηξη που έλαβε χώρα όταν συναντήθηκαν τα δύο υλικά, ο πύραυλός μας πέταξε στ` αλήθεια!

Ανθισμένα κλαδιά το Χειμώνα; Γιατί όχι! Στις αρχές Φεβρουαρίου πήραμε κλαδιά αμυγδαλιάς γεμάτα με κλειστά μπουμπούκια. Τα βάλαμε σε βάζο με νερό και τα τοποθετήσαμε κοντά σε ένα ηλιόλουστο παράθυρο. Συχνά παρατηρούσαμε τις αλλαγές που γίνονταν και τις καταγράφαμε. Με  έκπληξη είδαμε τα κλαδιά να  ανθίζουν σε διάστημα δύο εβδομάδων περίπου, αφού ξεγελάστηκαν από τη ζέστη που επικρατούσε στην τάξη! Δείτε την εξέλιξη του πειράματός μας στο βίντεο:

 Και τις καταγραφές των παιδιών:

Καλή Άνοιξη λοιπόν και επίσημα!

Το χιόνι και οι χαμηλές θερμοκρασίες κράτησαν κλειστά τα σχολεία μας για πολλές μέρες. Όταν γυρίσαμε το πιο πολύ είχε λιώσει αλλά η βροχή και το κρύο δεν μας επέτρεψαν να βγούμε διάλειμμα.  Πώς θα παίζαμε με το χιόνι και πώς θα φτιάχναμε ένα χιονάνθρωπο;

Μετά  από συζήτηση  αποφασίσαμε να  φέρουμε λίγο χιόνι απ` έξω. 

Το αγγίζουμε…

Σε πιατάκια  αρχίζουμε φτιαχνουμε χιονανθρωπάκια χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Πλάθουμε το χιόνι με τα χέρια μας και βλέπουμε πώς με την επίδραση της  θερμοκρασίας  αρχίζει να λιώνει και να ξαναγίνεται νερό.

Κάθε ομαδα τοποθετεί χιόνι στο πιατάκι της

Πλάθοντας μπάλες με το χιόνι

Οι ομάδες εργάζονται

Έτοιμοι!

Αποφασίζουμε να βάλουμε το ένα χιονανθρωπάκι στην κατάψυξη για να το διατηρήσουμε μέχρι την άλλη μερα και να το δουν και οι φίλοι μας από το πρωινό τμήμα. Παράλληλα παρατηρούμε το άλλο να λιώνει σιγά σιγά  από τη ζέστη.

Στην κατάψυξη το ένα…

Το άλλο χιονανθρωπάκι χάνει σιγά σιγά τη μύτη, στα κουμπιά, το χαμόγελο. Πού βρέθηκε τόσο νερό;

Μετά από καποια ώρα, να το αποτέλεσμα. Το ένα έλιωσε πολύ, το άλλο στέκει ακόμα.

Στο τέλος βγάζουμε το συμπέρασμά μας ότι “όλα τα παγωμένα πράγματα όταν ζεσταθούν  λιώνουν”.

Γιατί έλιωσε ο χιονάνθρωπος;