Παρακολουθήστε το τραγούδι “Αν όλα τα παιδιά της Γης” από τη χορωδία του Σπύρου Λάμπρου.
Tο τραγούδι περιέχεται στο cd “αν όλα τα παιδιά της γης”
Παραγωγή: “Μικρή Πολιτεία” 2011 Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος Μουσική: Μίμης Πλέσσας Πρώτη εκτέλεση: Μαριάννα Ευστρατίου-Παγκάκη
Αν όλα τα παιδιά της γης
πιάναν γερά τα χέρια
κορίτσια αγόρια στη σειρά
και στήνανε χορό
ο κύκλος θα γινότανε
πολύ πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Αν όλα τα παιδιά της γης
φωνάζαν τους μεγάλους
κι αφήναν τα γραφεία τους
και μπαίναν στο χορό
ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και δυο φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ.
Θα ‘ρχόνταν τότε τα πουλιά
θα ‘ρχόνταν τα λουλούδια
θα ‘ρχότανε κι η άνοιξη
να μπει μες στο χορό
κι ο κύκλος θα γινότανε
ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη Γη μας
θ’ αγκάλιαζε θαρρώ!
Στίχοι: Ελένη Βιτάλη Μουσική: Ελένη Βιτάλη Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Βιτάλη
Ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί
είδαν το πρόβλημα το άλυτο και κάναν βόλτα στη ζωή
Ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί
είδαν το πρόβλημα το άλυτο και κάναν βόλτα στη ζωή
Δεν είναι δράκος, δεν είναι γίγαντας
δεν είναι τίποτα καλέ τρομαχτικό
είναι ό,τι είναι, γι’ αυτό που είναι
δεν το γνωρίζω ούτε εγώ
Ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί
είδαν το πρόβλημα το άλυτο και κάναν βόλτα στη ζωή…
Ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί
είδαν το τίποτα να ορθώνεται και κάναν βόλτα στη ζωή
Ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί
είδαν το τίποτα να ορθώνεται και κάναν βόλτα στη ζωή
Ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί
είδαν το πρόβλημα το άλυτο και κάναν βόλτα στη ζωή…
Στίχοι: Άρης Δαβαράκης Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μακεδόνας
Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο
κρατάω στο χέρι το κλειδί
πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει
το έργο κάπου το ‘χω ξαναδεί
Ήμουν μικρό παιδάκι με καθαρή καρδιά
είχα τ’ονειρό μου, το ποδήλατό μου
κι όλα έμοιαζαν σωστά
έγινα δεκάξι, κι όλα ήταν εντάξει
είχα μια ζωή μπροστά
Το ποδήλατό μου, ήταν πάντοτε δικό μου
και με πήγαινε πολύ μακρυά
μέσα στη Σαχάρα, σαν την πιο βαθιά λαχτάρα
μ’ οδηγούσε πέρα απ’ τη χαρά
Και τώρα στον αγώνα, ξανά απ’ την αρχή
Φόρτσα στο πεντάλι, να ‘ρθουνε κι οι άλλοι
πάμε για ορθοπεταλιές
τα ποδήλατά μας, όπως τα όνειρά μας
ξέρουν από ανηφοριές
Στίχοι: Ανδρέας Μικρούτσικος Μουσική: Ανδρέας Μικρούτσικος Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Βόσσου
Με ένα τρίκυκλο παλιό και την καρδιά για οδηγό θα σας πληροφορήσω
πως έχω βάλει για σκοπό τα πράγματα που τα μισώ να τα εξαφανίσω,
κι είμαι πολύ χαρούμενη μπορώ να πω, μα κι απορώ που δεν μπορώ να εξηγήσω
τέρμα σε τούτο το χώρο το βρίσκω λίγο ανιαρό, το παρελθόν θα σβήσω…..
Παμ παράμ…..παράμ παράμ……
μια μετακόμιση θα κάνω απ΄το σπίτι το παλιό….
Παμ παράμ….παράμ παράμ…..
μια μετακόμιση για πλάκα ή με σοβαρό σκοπό….
Παμ παράμ….παράμ παράμ…..
μια μετακόμιση που θα βοηθήσουν φίλοι και γνωστοί….
Παμ παράμ….παράμ παράμ……
μια μετακόμιση που θα ΄χει τρελαθεί……..
Κι έτσι, που λέτε, προ καιρού δια μέσου δρόμου πονηρού ξεκίνησα να κάνω
ο,τι τρελό είχα φανταστεί, μικρή είναι λέω η ζωή, το τρένο δεν το χάνω,
και όλους σας διαβεβαιώ πως ούτε το παραμικρό δε μ΄ έκανε να αλλάξω,
άντρα να βρω προσωρινό και τις βαλίτσες στο σταθμό μια νύχτα να πετάξω….
Παμ παράμ…..παράμ παράμ……
μια μετακόμιση θα κάνω απ΄το σπίτι το παλιό….
Παμ παράμ….παράμ παράμ…..
μια μετακόμιση για πλάκα ή με σοβαρό σκοπό….
Παμ παράμ….παράμ παράμ…..
μια μετακόμιση που θα βοηθήσουν φίλοι και γνωστοί….
Παμ παράμ….παράμ παράμ……
μια μετακόμιση που θα ΄χει τρελαθεί……..
Αφιερωμένο σε όσους νοσταλγούν τον…… “Οδυσσεβάχ”, τον καινούριο μας φίλο !
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Άλλες ερμηνείες:
Χορωδία
Το τραγούδι ας πούμε του Οδυσσεβάχ
που φορτώνει κόσμο για την Ιθαγδάτη.
Το καράβι που οδηγάει κι η πατρίδα που ζητάει
κάποτε θα γίνουν ένα κι όλα ετούτα είναι γραμμένα,
πείνα, πόλεμοι, σεισμοί κι όλοι οι ωκεανοί
φουσκωμένοι να ‘ρχονται στη μικρή του την καρένα.
Το τραγούδι ας πούμε του Οδυσσεβάχ
που φορτώνει κόσμο για την Ιθαγδάτη.
Είναι ένα μικρό νησάκι με κουπιά και με πανάκι,
βασιλιάς το κυβερνάει κι απ’ τη θάλασσα το πάει.
Μ’ όλο που ήταν πονηρός, μ’ όλο που έγινε σοφός,
ούτε που ονειρεύεται τι κακό τον καρτεράει.
Το τραγούδι ας πούμε του Οδυσσεβάχ
που φορτώνει κόσμο για την Ιθαγδάτη.
Με λαχτάρα θα την φέρει απ’ της θάλασσας τα μέρη,
στις πηγές του ποταμού του, στην αυλίτσα του σπιτιού του.
Ανεβάστε τα πανιά, κατεβάστε τα κουπιά
κι άιντε ν’ αναλάβετε την άκρη του σχοινιού του.
