Η καλοκαιρινή γιορτή μας!
Καλοκαιρινό, δροσερό ταξίδι με “τα χρώματα της αγάπης” και τα “μελοποιημένα ποιήματα του Ελύτη” ήταν η γιορτή λήξης του σχολείου μας!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
Καλοκαιρινό, δροσερό ταξίδι με “τα χρώματα της αγάπης” και τα “μελοποιημένα ποιήματα του Ελύτη” ήταν η γιορτή λήξης του σχολείου μας!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
Η φετινή γιορτή λήξης του Νηπιαγωγείου μας ήταν ένα ταξίδι στα αστέρια και τους πλανήτες
Το ΤΜΗΜΑ Β έκανε ένα μαγικό ταξίδι στον άγνωστο πλανήτη όπως τον έπλασε η φαντασία των μαθητών μας!
Ένας πλανήτης – κύβος με έναν κάτοικο σε σχήμα ασημένιου κύβου (silver alient) που προσπαθεί να επικοινωνήσει και να έρθει σε επαφή με ένα παιδί που παίζει στη Γη, στέλνοντας μήνυμα ξανά και ξανά σαν σπιράλ χορό… (Εργαστήριο Δεξιοτήτων “STEAM και η Γη γυρίζει”)
Τελικά το μήνυμα έφθασε σε μία ξένη γλώσσα που όμως τα παιδιά κατάλαβαν απολύτως και όλα μαζί τραγούδησαν “the more we’ll be togeather, the happier we’ ll be”
Εννοείται πως δεν παραλείψαμε να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε και για τους πιο γνωστούς πλανήτες του δικού μας ηλιακού συστήματος…
Αυτό το ανέλαβε το ΤΜΗΜΑ Α που εκτός από ποιήματα και τραγούδια για τους πλανήτες στα ελληνικά, χόρεψαν και το “Hello sun, hello moon, hello stars” όπως τους το έμαθε η miss Ηρώ των αγγλικών… .
Πολλά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά και τις δασκάλες τους για την υπέροχη γιορτή αλλά και τις μανούλες του σχολείου μας για τα κεράσματα!!!
Φέτος τα παιδιά κάθε τμήματος ετοίμασαν τη δική τους καλοκαιρινή γιορτούλα την οποία και παρουσίασαν στα παιδιά του άλλου τμήματος, τα οποία είχαν το ρόλο των θεατών.
ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΔΙΠΛΗ ΧΑΡΑ λοιπόν!
Α μέρος
ΟΙ ΣΥΝΑΧΩΜΕΝΕΣ ΓΟΡΓΟΝΕΣ!
Μια ιστορία βασισμένη στο βιβλίο “η συναχωμένη γοργόνα” της Αθηνάς Δρακοπούλου, το οποίο απλά αφηγήθηκα στα παιδιά μιας και όσο και αν έψαξα δεν κατάφερα να το βρω.
Η φαντασία μας ενεργοποιήθηκε και έτσι, αρχικά ζωγραφίσαμε εμείς τις εικόνες με βάση την προφορική ιστορία και ύστερα τα παιδιά την άλλαξαν! Την είπαν με το δικό τους τρόπο… Όπως τα βόλευε για να τη θυμούνται, για να τους αρέσει περισσότερο κλπ
Στη συνέχεια συνθέσαμε την ιστορία σε γιορτή όλοι μαζί.
Μαζί αποφασίσαμε τους ρόλους και τους μοιραστήκαμε, σκεφτήκαμε τα κουστούμια, ψάξαμε τις μουσικές…
Τα παιδιά είχαν λόγο στα πάντα, η όλη διαδικασία ήταν μια γιορτή και όχι μόνο το τελικό αποτέλεσμα.
Β μέρος
Στη θάλασσα με τα φρούτα του καλοκαιριού
Τα δροσερά, ζουμερά, καλοκαιρινά φρούτα είναι το θέμα της γιορτής του τμήματος της κας Μάρθας
Οι κυρίες με τα καπέλα τους, τις πετσέτες τους και τα αντηλιακά τους πάνε στη θάλασσα!
Μετά το μπάνιο τους θέλουν ένα υγιεινό σνακ, και τι καλύτερο από τα δροσερά καλοκαιρινά φρούτα! Καρπούζια, πεπόνια, κεράσια… Έχουν την τιμητική τους!
Φρούτα, φρούτα, φρούτα….
Ένα θέμα πολιτιστικό, θέμα της παράδοσης και της ελληνικότητάς μας ήταν το θέμα της φετινής γιορτή μας: Ο αργαλειός, η ύφανση και η υφάντρα ως τέχνη αλλά και ως μέρος του πολιτισμού και της κοινωνικής ζωής του τόπου μας τα παλαιότερα χρόνια.
“Κόκκινη κλωστή δεμένη,
στην ανέμη τυλιγμένη,
δώσ’ της κλώτσο να γυρίσει,
παραμύθι ν’ αρχινίσει…”
Παραμύθι όχι για πριγκιποπούλες και μάγισσες αλλά για τη μαγική τέχνη της υφάντρας που με τα αεικίνητα χέρια της και τις κλωστές της έντυνε με ρούχα το σπίτι της και με τραγούδι τους καημούς της.
Το κλαρίνο του ταλαντούχου φίλου του σχολείου μας, του Κωνσταντίνου ξεκίνησε με το μοιρολόι της υφάντρας μιας και η εργασία της ήταν δύσκολη, κοπιαστική, διαφορετική από τα άλλα εργόχειρα, τα οποία μεταφέρονταν εύκολα και μπορούσαν να συνδυαστούν, με κοινωνικές εκδηλώσεις και συναναστροφές.
«Το κέντημα είναι γλέντισμα κι η ρόκα είναι σεργιάνι και ο βαρύς ο αργαλειός είναι σκλαβιά μεγάλη» λέει ο λαός μας.
Κι όμως μαζί με το υφάδι της ύφαινε και τη ζωή και την αγάπη της. Έδενε στο ροδάνι της με αόρατες κλωστές τον έρωτά της, τύλιγε στον ιστό της ύφανσής της αυτόν που επιθυμούσε η καρδιά της…
Μαλαματένιος αργαλειός και φιλντισένιο χτένι
κι ένα κορμί αγγελικό που κάθεται και υφαίνει.
Πραματευτής, επέρασε στο μαύρον καβαλάρης.
Κοντοκρατεί τον μαύρο του και την καλημεράει
“Καλή σου μέρα λυγερή”
“Καλώς τον ξένο που ρθε”
“Κόρη πώς δεν παντρεύεσαι να πάρεις παλικάρι;”
“¨Εχω άντρα στην ξενιτιά, δώδεκα χρόνους τώρα”
Δουλειά δύσκολη και κουραστική σωματικά και συναισθηματικά και όμως απαραίτητη και βασικό κομμάτι του πολιτισμού μας από αρχαιοτάτων χρόνων. αρκεί να θυμηθούμε το Μίτο της Αριάδνης, τον Αργαλειό της Πηνελόπης αλλά και το μύθο της Αράχνης.
“Τάκου τάκου ο αργαλειός μου,
τάκου κι έρχεται ο καλός μου…”
Με μια εναλλακτική γιορτή λήξης, κάπως διαφορετική από αυτές που συνηθίζονται στις γιορτές λήξης των σχολείων αποχαιρετήσαμε τη φετινή σχολική χρονιά.
Μια γιορτή διαφορετική τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε δομή. Μια γιορτή οικολογικού περιεχομένου – ευαισθητοποίησης σε θέματα ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης «άχρηστων» υλικών αλλά και οικολογικών εναλλακτικών λύσεων όπως στην περίπτωση της χρήσης υφασμάτινης τσάντας αντί πλαστικής σακούλας.
Η γιορτή μας ήταν απόρροια του Περιβαλλοντικού Προγράμματος που υλοποιήσαμε αυτή τη σχολική χρονιά σχετικά με την χρήση της πλαστικής σακούλας και αποτελούνταν από τρία μέρη ως εξής:
Το απόβραδο, όταν οι άνθρωποι γυρίζουν στα σπίτια τους να ξεκουραστούν. Τα πεταμένα «άχρηστα» κατά τη γνώμη τους, πράγματα που σχηματίζουν ολόκληρο βουνό στην άκρη της πόλης, προβληματίζουν τα στοιχεία της φύσης. Τη μαγική ώρα του δειλινού, τη μοναδική που συναντιούνται ο Ήλιος και η Σελήνη καθώς ο ένας φεύγει και η άλλη έρχεται… διαδραματίζονται όσα παρουσιάσηκαν στην ιστορία μας. Ένα δειλινό με βροχούλα και αέρα…. ήλιο που δύει και σελήνη που ανατέλλει….
Τα αντικείμενα από ΓΥΑΛΙ, ΧΑΡΤΙ, ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ και ΠΛΑΣΤΙΚΟ βρίσκονται όλα μαζί πεταμένα ανάκατα στο σκουπιδοβουνό
Τα στοιχεία της φύσης ΗΛΙΟΣ, ΣΕΛΗΝΗ, ΒΡΟΧΗκαι ΑΕΡΑΣ θλίβονται με τη σπατάλη τόσων χρήσιμων υλικών και αποφασίζουν να τα χωρίσουν σε σωρούς – ομάδες ανάλογα με το υλικό τους κάνοντας “την ανακύκλωση ένα τρελό παιχνίδι”, ένα οικολογικό χορευτικό πάρτι!
Τραγούδια καλοκαιρινά, θαλασσινά, βαθιά ελληνικά, … βασισμένα στους στίχους του μεγάλου μας ποιητή. Τραγούδια και ποιήματα που τελικά αφορούν τη δική του αλλά και τη δική μας Ελλάδα, γιατί συχνά η Ελλάδα που βιώνουμε είναι κάπως διαφορετική από αυτή που έχουμε μέσα μας.
Λέει: ΚΑΤΟΙΚΗΣΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ που ‘βγαινε από την άλλη, την
πραγματική, όπως τ’όνειρο από τα γεγονότα της ζωής μου.
Την είπα κι αυτήν Ελλάδα και τη χάραξα πάνω στο χαρτί
να τηνε βλέπω.
Τόσο λίγη έμοιαζε΄ τόσο άπιαστη (Οδυσσέας Ελύτης)
Αυτή ήταν και η ουσία της γιορτής μας φέτος, η Ελλάδα που ονειρευόμαστε… γιατί κείνο που ονειρευόμαστε είναι κείνο που μας σώζει… σαν τον Καραγκιόζη (Δ. Σαββόπουλος)
Μια γιορτή λοιπόν μπροστά και πίσω από τον μπερντέ για “το δελφινοκόριτσο”, “τα τζιτζίκια”, “το θαλασσινό τριφύλλι”, τον “αύγουστο” και άλλα τραγούδια που βασίζονται στους στίχους του Νομπελίστα ποιητή μας.