Το να εστιάσει ένα παιδί της ηλικίας του Νηπιαγωγείου πέρα από το Εγώ του, στο Εσύ ή το Εμείς είναι εξαιρετικά δύσκολο. Η  σκέψη και η επικοινωνία του είναι καθαρά εγωκεντρική, καθώς αντιλαμβάνεται το περιβάλλον και τους άλλους μόνο μέσα από την δική του προοπτική.

Σύμφωνα με τον Jean Piaget, τον πρώτο ενήλικο που πήρε στα σοβαρά τα παιδιά, το παιδί από το 3ο έως το 6ο έτος της ηλικίας του διανύει το  δεύτερο κατά σειρά στάδιο ανάπτυξης,αυτό που ονομάζει Προσυλλογιστικό Στάδιο, με κύρια χαρακτηριστικά α) την κατάκτηση του συμβολισμού με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της γλώσσας, β) την ύπαρξη πλέον της  ανακλητικής μνήμης όπου αναπαρίσταται ο εξωτερικός κόσμος με εσωτερικές εικόνες και γ) την κυριαρχία του εγωκεντρισμού στη  σκέψη και επομένως την αντιμετώπιση του περιβάλλοντος  μέσα από την προσωπική οπτική   και  τη σκέψη να κινείται από το μερικό στο μερικό.

Στις δραστηριότητές μας κάτω από το θέμα “Ο εαυτός μου” προσπαθούμε μέσα από παιχνίδια, τραγούδια κλπ να ξεφύγουμε λίγο από το ΕΓΩ, να αντιληφθούμε ότι υπάρχει και το ΕΣΥ και γιατί όχι και το ΕΜΕΙΣ.

1. ΠΑΙΧΝΙΔΙ “ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ”

Τα παιδιά παίζουν με δύο γραμματοσειρές που σχηματίζουν τις λέξεις ΕΓΩ και ΕΣΥ σε στοίχιση σταυρολέξου. (Δες την εικόνα παραπάνω)

Δύο παιδιά τοποθετούνται από την μια και την άλλη άκρη του σταυρολέξου και αυτοπροσδιορίζονται λέγοντας: «Εγώ είμαι ο… και εσύ ο φίλος μου ο…». Κάθε φορά που ακούγεται ο χτύπος από το ταμπουρίνο αλλάζουν θέσεις επαναλαμβάνοντας το ίδιο. Το παιδί αλλάζει χώρο και συγχρόνως αλλάζει και η θέση του ως αναφορά προσώπου.

2. ΤΡΑΓΟΥΔΙ “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ”

  Εγώ είμαι εγώ….

Κι εσύ είσαι εσύ… 

 Κανείς δεν είναι σαν κι εμάς

Εγώ είμαι εγώ….  

 κι εσύ είσαι εσύ…

ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ Μ΄ΑΓΑΠΑΣ!

3. ΕΝΑ-ΔΥΟ-ΤΡΙΑ  ΒΡΑΧΙΟΛΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

Κάθε παιδί διαλέγει ένα πλαστικό καλαμάκι στο χρώμα που του αρέσει το κόβει μικρό – μικρό και βάζει τα κομμάτια σε ένα μπολ. Όταν τελειώσουν όλοι, σηκώνονται ένας ένας, δίνουν από ένα κομματάκι σε τρεις φίλους και παίρνουν ένα από αυτούς. Αφού το κάνουν αυτό όλοι με η σειρά τους,  περνάνε τα κομματάκια τους σε ένα ασημί σύρμα πίπας και φτιάχνουν το βραχιόλι τη φιλίας. Το πάρε – δώσε απαραίτητο σε κάθε υγιή σχέση, οδηγεί  στη δημιουργία ενός χαρούμενου, πολύχρωμο βραχιολιού. Η δραστηριότητα κλείνει με ένωση των χεριών, όπως κάνουν οι ομάδες και το σύνθημα “ΕΝΑ – ΔΥΟ – ΤΡΙΑ ΒΡΑΧΙΟΛΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ”!