>Δύο έλληνες overlanders δημοσιογράφοι έζησαν μια τρίχρονη περιπέτεια ταξιδεύοντας σε τέσσερις τροχούς και δημοσιεύοντας σχεδόν καθημερινά τις εμπειρίες τους σε μια ιστοσελίδα
Oταν ο Ακης Τεμπερίδης και η Βούλα Νέτου ξεκινούσαν το ταξίδι τους πρωθυπουργός ήταν ο Κ. Καραμανλής , η Ελλάδα δεν ήταν υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ και οι κκ. Σωκράτης Κόκκαλης και Γιάννης Βαρδινογιάννης ήταν τα αφεντικά του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού αντίστοιχα. Επειτα από 1.177 ημέρες καθ΄ οδόν, από τις οποίες περισσότερες από 800 περιελάμβαναν σχεδόν αποκλειστικά οδήγηση, ύστερα από εκατοντάδες διανυκτερεύσεις σε hostel, μοτέλ και σε μια σκηνή που έστηναν στην οροφή του τζιπ τους, ο Ακης Τεμπερίδης και η Βούλα Νέτου επέστρεψαν στην Ελλάδα.
Οι δύο έλληνες δημοσιογράφοι, ή overlanders, όπως είναι ο διεθνής όρος για τους ταξιδιώτες που διασχίζουν τεράστιες αποστάσεις με αυτοκίνητα ή μοτοσικλέτες, έζησαν για περισσότερο από τρία χρόνια μια οδική περιπέτεια φτάνοντας σε κάθε γωνιά της γης. Κυριολεκτικά!
«Στόχος μας ήταν να γυρίσουμε όλο τον κόσμο με ένα Landrover Discovery 3 και το πετύχαμε.Επειδή όμως δεν είμαστε πλούσιοι, ούτε εισοδηματίες, έπρεπε να δουλεύουμε ταυτόχρονα. Ετσι στέλναμε κείμενα τα οποία δημοσιεύονταν στο περιοδικό “4 Τροχοί”, όπου ήμουν αρχισυντάκτης έως ότου αποφασίσουμε να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξίδι » λέει ο κ. Τεμπερίδης. « Το περιοδικό ήταν ο βασικός χορηγός του εγχειρήματος,όμως σιγά σιγά ακολούθησαν και άλλα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ, ενώ φροντίζαμε να γράφουμε σχεδόν καθημερινά τις εμπειρίες στην ιστοσελίδα μας, theworldoffroad.com » συμπληρώνει. Η αγαπημένη ήπειρος του Αρη και της Βούλας, όπως λένε μετά την περιήγησή τους ανά τον κόσμο, είναι η Αφρική, την οποία μάλιστα επισκέφτηκαν δύο φορές, διαμένοντας συνολικά περίπου έναν χρόνο. « Στην Κεντρική Αφρική υπάρχουν απίστευτα μέρη » λέει ο Ακης.
Η χειρότερη στιγμή του ταξιδιού, αυτή που κόντεψε να ματαιώσει το όλο εγχείρημα, δεν συνέβη ούτε στις ζούγκλες της Νοτιανατολικής Ασίας ούτε στην έρημο ούτε στην αφρικανική σαβάνα, αλλά σε έναν υπερσύγχρονο αυτοκινητόδρομο των ΗΠΑ.
“Κάποιος ασυνείδητος μας τράκαρε,στην περιοχή του Μισισιπή,χωρίς να υπάρχει κανένα εμπόδιο.Το αυτοκίνητό μας αχρηστεύτηκε για τρεις μήνες. Εκείνη τη στιγμή πιστέψαμε ότι ήρθε το τέλος του ταξιδιού,καθώς όχι μόνο δεν είχαμε αυτοκίνητο, αλλά το κόστος ζωής στις ΗΠΑ είναι μεγάλο, ακόμη και για τον τρόπο ζωής που επιλέγαμε εμείς.Ευτυχώς η ασφαλιστική εταιρεία του άλλου οδηγούκάλυψε όχι μόνο το ατύχημααλλά και τα έξοδα διαμονής μας για τρεις μήνες στο Χιούστον » λένε οι δυο έλληνες «Μαγγελάνοι των τεσσάρων τροχών».
“Αλλη δύσκολη στιγμή ήταν ένα πρόβλημα που παρουσιάστηκε στον κινητήρα όταν βρισκόμασταν στην Ινδονησία και απαιτήθηκαν οκτώ ημέρες για να μεταφέρουμε το αυτοκίνητο σε μια πόλη της Σουμάτρας, όπου μπορούσε να επισκευαστεί».
Και για τους δύο ταξιδιώτες δεν ήταν η πρώτη φορά που επιχείρησαν τέτοιου είδους ταξίδι, όχι βέβαια ανάλογης διάρκειας. «Το βασικό σε τέτοια ταξίδια είναι να δείχνεις προσαρμοστικότη- τα, να είσαι προετοιμασμένοςκαι φυσικά να δείχνεις κατανόηση και ενδιαφέρον για τις διαφορετικές κουλτούρες που θα συναντήσεις.Βρεθή- καμε στη Δυτική Αφρική την εποχή του ραμαζανιού.Εκεί ούτως ή άλλως ο κόσμος μπορεί να γίνει επιθετικός για ψύλλου πήδημα. Φανταστείτε να έχουν ξυπνήσει στις 4 το πρωί για να φάνε και κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας να μη βάζουν μια σταγόνα νερόή μια μπουκιά φαΐ στο στόμα τους.Πρέπει να περιμένεις όταν πας να τους απασχολήσεις εσύ με τα δικά σου προβλήματαότι είναι πιθανό να αντιδράσουν άσχημα».
Διαβάστε περισσότερα στο Βήμα (12.09.2010).
