Ζούμε σε μια κοινωνία που ο καθένας ζει για τον εαυτό του. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται πραγματικά όταν σου συμβαίνει κάτι. Οι υπόλοιποι είναι απλά περίεργοι να μάθουν! Πως μπορεί κανείς, λοιπόν, να εμπιστευτεί, να σεβασθεί, να αισθανθεί, να αγαπήσει;
Καθημερινά επικοινωνούμε με πολλούς ανθρώπους είτε από ανάγκη, είτε από συμφέρον, είτε από θέληση, είτε από θυμό, είτε επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αλήθεια, ποιοί απ’ αυτούς αξίζουν πραγματικά λίγο απ’τον χρόνο μας; Ποιοί απ’ αυτούς αξίζουν να είναι στην ζωή μας; Γέλια, τσακωμοί, λύπες, χαρές, καταστάσεις που μοιραζόμαστε μαζί τους και στιγμές που μένουν στην καρδιά και στο μυαλό μας.
Υπάρχει όμως και η μοναξιά. Γιατί ένας άνθρωπος είναι μόνος; Αναγκάζεται να είναι ή απλά το επιλέγει; Και γιατί να υπάρχει η επιλογή της μοναξιάς; Λένε πως το αντίθετο της ζωής δεν είναι ο θάνατος, αλλά η μοναξιά. Συμφωνώ. Δεν γίνεται να έχεις μια ευχάριστη ζωή όταν την βιώνεις μόνος σου. Είναι οι φίλοι, η οικογένεια, μια σχέση, μια γνωριμία, ένας άνθρωπος. Ναι, αρκεί ένας άνθρωπος για να δώσει νόημα στην ζωή κάποιου άλλου! Αλλιώς τίποτα. Τι να ευχαριστηθείς; Τι να νιώσεις; Τι να απολαύσεις; Πού να πας; Όταν είσαι μόνος σου είσαι μόνο εσύ. Εσύ και οι σκέψεις σου.
Προσωπικά, διχάζομαι. Να αφεθώ σε έναν κόσμο που πληγώνει ή να ζήσω με την μοναξιά; Αν και αυτή πληγώνει περισσότερο… σίγουρα ξέρει τι θέλει απ’την αρχή μέχρι το τέλος. ΠΑΡΕΑ.
10 Comment(s)
By Αιμίλιος Βλάστος on Μαρ 4, 2013 | Reply
Για τις σημαντικές σκέψεις που κάνεις Γεωργία, θα σου χαρίσω την παρακάτω διεύθυνση Astronaut Douglas Wheelock Shares Amazing Photos From Space
Είναι φωτογραφίες που πήρε απο διαστημικό σταθμό ένας αστροναύτης. Θα δείς ομορφιές μοναδικές του πλανήτη που ζούμε, πόσο ευθραυστος είναι και θα αναλογιστείς πόσο πρέπει να τον προσέχουμε. Έτσι πρέπει να προσέχουμε και να μας προσέχουν οι συνάνθρωποι μας. Αυτό θέλει υπομονή και επιμονή.
Θα δείς κάπου μια κοπέλα πως κοιτά μες στη μοναξιά της τη γη απο ψηλά. Σίγουρα θα έχει ανθρώπους που την πλήγωσαν αλλά δε νομίζω ότι σκέφτεται κάτι τέτοιο, είναι ψηλά πολύ ψηλά. Μακάρι να φτάσουμε όλοι πολύ ψηλά.
By ΚΟΡΟΜΗΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ on Μαρ 5, 2013 | Reply
Για να φτάσει ένας άνθρωπος ψηλά, δεν είναι ανάγκη να πάει στο διάστημα. Οι απλές, καθημερινές στιγμές είναι αυτές που ομορφαίνουν την ζωή του. Ναι, ένα ταξίδι εκεί είναι κάτι το μοναδικό, αλλά εφόσον δεν έχουμε την ευκαιρία να το αποκτήσουμε.. ας αρκεστούμε στην πραγματική ζωής μας και ας συμβιβαστούμε με τις συνθήκες και τον εαυτό μας έτσι όπως είναι.
By Αιμίλιος Βλάστος on Μαρ 6, 2013 | Reply
Ακριβώς αυτό εννοώ Γεωργία, είναι πολύ <<ψηλά>> στη σκέψη και στις αντιλήψεις της, μακάρι να πάμε και εμείς εκεί, δεν εννοώ στο Διάστημα!
By ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ on Μαρ 12, 2013 | Reply
Gorgina μου πολυ ωραιο το αρθρο σου. Θελω να σου πω πως παντα καποιος υπαρχει που θα ειναι εκει για να σε στηρξει αλλα και καποιος που θα σε πληγωσει. Εσυ το μονο που εχεις να κανεις ειναι να διαλεξεις τους σωστους φιλους και αν καποιος σου εκανε κατι εστω και κατα λαθος τοτε πρεπει να του δωσεις την ευκαιρια να δικαιολογηθει γιατι πιστεψε με αυτος ο καποιος μπορει να ειναι απο τους καλυτερους σου φιλους.
By ΚΟΡΟΜΗΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ on Μαρ 19, 2013 | Reply
Συμφωνώ Σέφη, αλλά οι άνθρωποι δεν αλλάζουν..απλά αποκαλύπτουν την προσωπικότητά τους με τον καιρό. Αν σου δείξουν μια κακιά συμπεριφορά, σαφώς και δεν τους κρίνεις μόνο απ’αυτήν, αλλά παίζει κι αυτή το ρόλο της στην συνολική άποψη που σχηματίζουμε για ένα άτομο. Οι φίλοι – οι πραγματικοί – είναι λίγοι και μένουν για πάντα 😉
By ΣΑΚΕΛΛΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ on Μαρ 21, 2013 | Reply
Αυτός ο κόσμος ο οποίος θα σε πληγώσει θα σου προσφέρει και ευχάριστες αναμνήσεις. Αναμνήσεις οι οποίες θα σου κρατάνε συντροφιά μια ζωή και θα σου υπενθυμίζουν στις δύσκολες στιγμές σου πως η κατάσταση σύντομα θα αλλάξει. Οπότε γιατί να επιλέξεις την μοναξιά, ενώ ξέρεις ότι στο τέλος είσαι δυστυχισμένος και να μην επιλέξεις να ζήσεις την ζωή με τους ανθρώπους οι οποίοι νοιάζονται πραγματικά για εσένα??? Στο κάτω-κάτω κανείς δεν είναι ποτέ πραγματικά μόνος του. Ακόμα και στη μοναξιά έχεις για παρέα τον ίδιο σου τον εαυτό ο οποίος παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τις σκέψεις σου.
By ΤΣΕΡΤΟΥ ΜΑΡΙΑ on Μαρ 25, 2013 | Reply
Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να είναι μόνος. Ένα πιστό παράδειγμα είναι εκείνο του Αδάμ και της Εύας… Έτσι και σήμερα χωρίς τους συνανθρώπους μας θα είμασταν μόνοι. Κάποιες φορές βέβαια έχουμε όλοι πικραθεί από κάποιον όμως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι όλα να τα προσπεράσουμε και να μην μείνουμε σε ένα πράγμα που μας έχει πληγώσει. Ξέρεις, θα υπάρξουν πολλές φορές που θα πληγωθούμε από συνανθρώπους μας. Γι’αυτό και δεν¨θα πρέπει εμείς να “κλεινώμαστε” στον εαυτό μας επιλέγοντας ως μόνη λύση την μοναξιά αλλά πάντα να κοιτάμε μπροστά.
Αν κάποιος επιλέξει την μοναξιά θα είναι πάντα μόνος. ΑΝ όμως επιλέξει το αντίθετο θα είναι με ανθρώπους που αγαπά και αγαπούν μέσα σε έναν όμορφο κόσμο!!!!!!!!
By ΤΣΕΡΤΟΥ ΜΑΡΙΑ on Μαρ 27, 2013 | Reply
Η άποψη αυτή σχετικά με την μοναξιά με “οδήγησε” να γράψω το παρακάτω ποίημα!
Στη ζωή δεν γεννηθήκαμε για να είμαστε μόνοι
ο άνθρωπος χρειάζεται παρέα
μόνος του δεν θα μπορούσε να επιβιώνει,
δεν θα ήταν ωραία!
Η μοναξιά δεν είναι λύση
όλοι έχουμε προβλήματα
όμως μόνο ο εαυτός μας
μπορεί να τα λύσει.
Ο άνθρωπος έχει προβλήματα πολλά
γι’αυτό και καλό θα ήταν
να τα αφήνει πίσω αυτά
και πάντα να κοιτά μπροστά
Αυτή είναι η ουσία της ζωής
γιατί αυτή πραγματικά αξίζει
και ό,τι μας έχει πληγώσει πολύ
σίγουρα μας στοιχίζει.
Όμως δεν πρέπει να χάνουμε
εμείς την ελπίδα που μας έχει απομείνει
να ρισκάρουμε πάντοτε
και τότε το πρόβλημα ξεδιαλύνει.
Σημαντικά λόγια αυτά πιστεύω
και η ουσία ???
όσοι μας πληγώνουν
δεν έχουν καμία απολύτως αξία !!!
By ΚΟΡΟΜΗΛΑ ΓΕΩΡΓΙΑ on Απρ 2, 2013 | Reply
Σέβομαι τις απόψεις σας και κατανοώ αυτά που μου λέτε. Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, το ξέρω. Για εμάς κυρίως, για να είμαστε εμείς οι άνθρωποι καλά. Οι φίλοι,οι άνθρωποι που μας αγαπάνε βοηθάνε σημαντικά για τα μέσα μας. Για να επιτύχουμε όμως αυτήν την εσωτερική ηρεμία χρειαζόμαστε ανθρώπους που μας νοιάζονται, που θα είναι εκεί σε ό,τι χρειαστούμε..Κι εγώ έχω ανάγκη από μια τέτοια περίοδο στην ζωή μου. Βέβαια, είμαι μικρή, δεν γκρινιάζω γι’αυτά που μου συμβαίνουν, θα περάσουν, το ξέρω! Μια περίεργη φάση είναι…..θα περάσει 🙂
(Παρεμπιπτόντως το ποίημα σου ήταν πολύ ενδιαφέρον! Αν όντως το έγραψες μόνη σου.. ψάξτο λίγο, ίσως να έχεις ταλέντο σε αυτό το είδος τέχνης.)
By ΤΣΕΡΤΟΥ ΜΑΡΙΑ on Απρ 10, 2013 | Reply
Το ποίημα αυτό εγώ το έγραψα. Πρέπει όμως να τονίσω ότι γι’αυτό με ενέπνευσε το κείμενό σου. Πίσω από τα λόγια του ποιήματος κρύβεται ένα τεράστιο νόημα που όμως λίγοι θα το καταλάβουν. Διαβάζοντάς το καλύτερα σίγουρα μπορεί να βοηθήσει ξεδιαλύνοντάς σου πολλές ανησυχίες. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και ελπίζω να σας γνωρίσουμε και από κοντά σύντομα….!!!!