Λόγος που καρποφορεί
Κυριακή Δ’ Λουκά – Ηθικοφιλοσοφική προσέγγιση
με απλούς λόγους
του Ιωάννου Π. Μπουγά, Θεολόγου – στο Amen.gr
Στην σημερινή παραβολή διακρίνονται σαφέστατα δύο χαρακτηριστικά : ο σπόρος που σπάρθηκε και η γη επί της οποίας σπάρθηκε. Και ενώ ο σπόρος ήταν ο ίδιος, η γη όμως ήταν διαφορετική. Στην συνέχεια για να καρποφορήσει ο σπόρος χρειάστηκαν δύο παράγοντες : η καλή ποιότητα του σπόρου και η καλλιεργημένη γη. Αν υπάρξει μόνο ο καλός σπόρος χωρίς καλλιεργημένη γη ή καλλιεργημένη γη χωρίς καλό σπόρο το αποτέλεσμα της σποράς θα είναι άκαρπο.
Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε την παραβολή αυτή μπορούμε να πούμε ότι σπόρος είναι ο λόγος του Θεού και γη είναι η καρδία του ανθρώπου. Για να τελεσφορήσει ο λόγος πρέπει τόσο η ποιότητα αυτού να είναι καλή αλλά και η καρδία του ανθρώπου κατάλληλα προετοιμασμένη. Αν εκλείψει ένα από τα δύο ασφαλώς το αποτέλεσμα θα είναι άκαρπο.
Ας δούμε όμως ποιά είναι τα προσόντα του καλού λόγου και ποια τα μειονεκτήματα της μη προετοιμασμένης καρδίας.
Κριτήριο για το αν ο λόγος είναι καλός είναι ο άνθρωπος που ακροάται όπως λέγει ο Πλάτωνας : «Μέτρον του λόγου εστίν ούχ ο λέγων, αλλ’ ο ακούων ». Για να είναι ο λόγος ωφέλιμος όχι μόνο στον λέγοντα αλλά και στον ακούοντα πρέπει να είναι νοητός, βαθύς και βατός. Είναι ευνόητο ότι ο λόγος πρέπει να κατανοείται, και για να κατανοείται πρέπει να είναι απλός και σύντομος. Η συντομία και η απλότητα πάλι δεν πρέπει να είναι εις βάρος του βάθους ώστε ο λόγος να είναι ρηχός και χωρίς συγκίνηση .
Ο λόγος πρέπει να είναι «βόμβα» στην ψυχή του ανθρώπου, να συναρπάζει συθέμελα την ανθρώπινη ύπαρξη. Αλλά και τα δύο αυτά προσόντα του λόγου είναι ατελή όταν ό λόγος αυτός δεν είναι βατός – βιωτός από τον άνθρωπο, αν δηλαδή δεν δύναται ο άνθρωπος να τον ζήσει και με αυτό τον τρόπο να ικανοποιηθούν νους και καρδία, να μην είναι δηλαδή αμπελοφιλοσοφίες όπως λέει ο λαός μας ή ακατανόητες κουλτουριάρικες θεωρίες με ξύλινη γλώσσα, που συνηθίζουν οι λεγόμενοι διανοούμενοι στην πατρίδα μας.
Ο λόγος του Χριστού είναι νοητός, βαθύς και βατός. Την απλότητα, την συντομία την δίνει η σημερινή ευαγγελική περικοπή. Για την ανάγνωσή της χρειάζονται τρία περίπου λεπτά. Να η συντομία. Είναι δε τόσο απλή και με εικόνες, ώστε είναι προσιτή σε όλους. Αλλά ενώ είναι τόσο απλή και σύντομη δεν είναι ρηχή. Η απλότητά της αμιλλάται με το βάθος της και συγκινεί την καρδία του καλοπροαίρετου ανθρώπου. Ο λόγος του Κυρίου είναι εκείνος, ο οποίος συγκίνησε πάσα καρδία, παντός φύλου, κάθε ηλικίας, κάθε εποχής, κάθε φυλής. Ο λόγος, του Χριστού ζει και ζωοποίει και αυτό γίνεται δια της Εκκλησίας Του. Τον λόγο του Κυρίου μπορεί κανείς να τον βιώσει επειδή είναι βατός και αυτό το απέδειξαν οι ανά τους αιώνας μάρτυρες, όσιοι, άγιοι και οι απλοί πιστοί.
Αν όμως ο λόγος του Χριστού δεν φέρει την καρποφορία του δεν φταίει η ποιότητα του θείου λόγου, αλλά η ποιότητα της γης, δηλαδή η ποιότητα του ανθρώπου, η οποία εμποδίζει την καρποφορία
Ποια όμως τα εμπόδια της καρποφορίας; Εμπόδιο είναι η πεπατημένη γη δηλαδή η σκληρότητα της καρδίας του ανθρώπου, η πετρώδης γη δηλαδή η επιπολαιότητα της καρδίας και τα αγκάθια δηλαδή το πολυάσχολο του ανθρώπου.
Η σκληρότητα της καρδίας προέρχεται από την μη συχνή ακρόαση των θείων λόγων και το αποτέλεσμα είναι η είσοδος της αμαρτίας και του εγωισμού, ο οποίος σκληραίνει όλη την ύπαρξη του ανθρώπου. Άλλο εμπόδιο είναι η επιπολαιότητα με την οποία πολλοί αντιμετωπίζουν τον θείο λόγο και με την ζωή τους αποδεικνύουν την ανικανότητα τους να συγκεντρωθούν στον εαυτό τους και να αντιμετωπίσουν τους άλλους ως εικόνες Θεού. Εμπόδιο για την ακρόαση και καρποφορία του λόγου του Χριστού είναι και το πολυάσχολο των περισσοτέρων ανθρώπων με σκοπό τον πλουτισμό και την ευχαρίστηση. Αυτή η βδέλλα που απομυζά τις καλλίτερες ώρες μας, τα καλύτερα μας χρόνια αφήνει την πνευματική μας ζωή νεκρή. Τα αγκάθια αυτά του πλουτισμού, των ηδονών, εισέρχονται βαθύτατα στην ψυχή μας και δημιουργούν ξένα ενδιαφέροντα και μας καταντούν να στενάζουμε υπό το βάρος των ψεύτικων αναγκών μας. Πως κατόπιν θα έχουμε καιρό για την μελέτη του θειου λόγου και εν συνεχεία για την βίωση αυτού ;
Χρειάζεται λοιπόν να αποτινάξουμε τα εμπόδια που εμποδίζουν να καρποφορήσει ο Θειος λόγος στην ύπαρξή μας και να αγωνιστούμε, με την συμμετοχή μας στην εκκλησιαστική κοινότητα, για την καρποφορία, την βίωση δηλαδή του λόγου της αγάπης του Χριστού.
