Μέρα Μαγιού…

Εργατική Πρωτομαγιά…Ημέρα αγώνων και μνήμης.

Ημέρα γέννησης του Γιάννη Ρίτσου ∙ 1 Μαΐου 1909 στη Μονεμβασιά.

Yiannis Ritsos

Γεννήθηκε Πρωτομαγιά  και ήταν περήφανος που η μέρα της γέννησής του συμπίπτει με την μέρα που είναι αφιερωμένη στους αγώνες της εργατιάς, τους αγώνες των φτωχών.

Αυτούς τους αγώνες τους ύμνησε και τους θρήνησε. Συμπορεύτηκε μαζί με  τους αγωνιστές, τους αγκάλιασε και υποκλίθηκε εμπρός τους.

««Μέρα Μαγιοῦ μοῦ μίσεψες, μέρα Μαγιοῦ σὲ χάνω, ἄνοιξη, γιέ, ποὺ ἀγάπαγες κι ἀνέβαινες ἀπάνω»

«Επιτάφιος»: έργο πανανθρώπινο, διαχρονικό, άξιος διάδοχος της αρχαίας τραγωδίας και πανάκριβη κληρονομιά για όλους εμάς.

Θεσσαλονίκη 1938: η απεργία των εργατών και τα συλλαλητήρια συγκλονίζουν, συνταράσσουν την πόλη. Στις 9 Μάη η χωροφυλακή πυροβολεί εναντίον των διαδηλωτών και σκοτώνει τον αυτοκινητιστή Τάσο Τούση. Οι απεργοί εναποθέτουν το άψυχο σώμα του σε μια πόρτα και η μάνα του, βλέποντάς του γονατίζει και θρηνεί, οδύρεται για το θάνατο του γιου της.

220px-A_mother_who_cries_(Thessaloniki_1936)

Αυτή η φωτογραφία γίνεται πρωτοσέλιδο την επόμενη μέρα στον Ριζοσπάστη. Βλέποντάς την ο Ρίτσος συγκλονίζεται και συγγράφει τον «Επιτάφιο».

«Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς καρδιᾶς μου,

πουλάκι τῆς φτωχιᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου,

πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς ποὺ κλαίω

καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γρικᾷς τὰ ποὺ πικρὰ σοῦ λέω;»

(Μέρος Ι: Ο Θάνατος: Το πρώτο μέρος ξεκινάει με τη μάνα, που διαπιστώνει πως ο γιος της είναι νεκρός).

 

Πρωτομαγιά 2017.

Μαζέψαμε λουλούδια και τρέξαμε στη φύση. Χαρήκαμε…

Μην ξεχνάμε όμως και την Εργατική Πρωτομαγιά.  Μην ξεχνάμε τους αγώνες των εργατών.

Μην αποσυνδέσουμε τη μέρα από τους εργατικούς αγώνες, μη σβήσουμε τη μνήμη των ηρώων της και τις θυσίες τους.

Μαζί με τα τραγούδια, τα λουλούδια και τα στεφάνια ας τους αφιερώσουμε ένα κομμάτι της σκέψης μας και ας τους έχουμε καθοδηγητές του μέλλοντός μας.

Καλό μήνα σε όλους!

20170501_124859[1]Πηγές: alfavita, wikipedia