«Το σχολείο δεν πρέπει να θέλει να είναι τίποτα περισσότερο παρά ένα παιχνίδι της ζωής» Freud

Εικόνα κεφαλίδας ΜΕΝΙΑ...ΖΕΙ το νηπιαγωγείο!!!

Κατηγορία: Μάρτιος

20220309 135452

Η κυρά Σαρακοστή

Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα, σήμερα όμως λίγο πολύ ξεχασμένο. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.

Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδιασταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεταιένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.

Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.

Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν “Κουκουράς”, ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!

Για το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής έχουν γραφτεί οι παρακάτω στίχοι:

Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν’
με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.

Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
                                                  (Στιχουργός: Πόλυ Βασιλάκη)

                                                                                                                                                   ( Πηγή: www.infokids.gr)

Πιστοί λοιπόν και εμείς στα ήθη και έθιμα της πατρίδας μας φτιάξαμε την κυρά Σαρακοστή για να μετράμε τις εβδομάδες μέχρι το Πάσχα.

20220309 095338 20220309 101024 20220309 101231 20220309 101247 20220309 101326 20220309 12124720220309 12142520220309 10134520220309 10272020220309 10274320220309 10292220220309 10293520220309 10294420220309 10301820220309 103044

Μας δόθηκε φυσικά η ευκαιρία να μιλήσουμε για τα νηστίσιμα φαγητά και να τα διαχωρίσουμε από τα αρτύσιμα….

20220309 124004 Δεν παραλείψαμε επίσης  να αναλύσουμε και τον γνωστό πίνακα του Σ. Βασιλείου “Το Τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας” και να φτιάξουμε τα δικά μας έργα:

 


Screenshot 5 3

Τέλος  φτιάξαμε και τις ατομικές χάρτινες Σαρακοστές -ημερολόγιο

original 1cbc645b bead 4180 8b5c 1eb62a3db040 20220310 125953

Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή σε όλους μας!

20220309 135452

Screenshot 5

Καλώς μας ήρθες Άνοιξη- Χελιδονίσματα!

Κάποτε ο λαός υποδεχόταν το Μάρτη και την Άνοιξη… τραγουδώντας κάλαντα, τα Χελιδονίσματα. Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας, από τα αρχαία κιόλας χρόνια, ενήλικες και παιδιά -συνήθως αμέσως μετά την περίοδο της Αποκριάς- την 1η ή την 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία), βγαίναν με μεγάλη χαρά να «φωνάξουν» ότι ήρθε η Άνοιξη, έφυγε ο κρύος και άκαρπος Χειμώνας! Η φύση, άρα η ζωή θα αναγεννηθεί. Και πώς το φωνάζανε; Τραγουδώντας κάλαντα!

sitochori

Το έθιμο του καλαντίσματος της Άνοιξης χάνεται στα βάθη των αιώνων, τότε που ακόμη ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου και για να τον προϋπαντήσουν έψελναν ευχές και κάλαντα. Μαζί τους οι καλαντιστές είχαν τη χελιδόνα, μια κατασκευή, με ένα ομοίωμα χελιδονιού να περιστρέφεται στην κορυφή της. Χελιδονίσματα λέμε την 1η και 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία), κρατώντας στα χέρια μας τη χελιδόνα.

Έτσι και εμείς στο νηπιαγωγείο μας προσπαθήσαμε να αναβιώσουμε αυτό το έθιμο με σκοπό τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τα ήθη και έθιμα της πατρίδας μας.

 

Screenshot 5

Ομοίωμα χελιδόνας

20220301 12052120220301 120435

Φυσικά δε ξεχάσαμε να φορέσουμε και τα “Μαρτάκια” μας για να μη μας “κάψει” ο ήλιος της Άνοιξης. Το βραχιολάκι αυτό το φοράμε μέχρι την Ανάσταση ή μέχρι να δούμε τα πρώτα χελιδόνια… Τότε το «πετάμε» στα κεραμίδια του σπιτιού μας ή το αφήνουμε σε μια τριανταφυλλιά για να μπορεί από εκεί να το πάρει το χελιδόνι για να χτίσει τη φωλιά του.

20220228 125804
Πηγή: https://www.talcmag.gr/paidi/xelidonismata/

Υποστηριζόμενο από blogs.sch.gr & Θέμα βασισμένο στο Lovecraft από τον Anders Norén

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση