Οι παραλλαγές που παρατηρούνται μεταξύ των μελών του ίδιου είδους, ονομάζονται “ατομικές διαφορές’’. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι αυτές αποτελούν φυσικό νόμο, σε ορισμένα άτομα οι αποκλίσεις είναι τόσο σημαντικές ώστε να παρεμποδίζεται η ομαλή εξέλιξη και προσαρμογή τους. Τα άτομα με τέτοιου είδους αποκλίσεις έχουν κατά καιρούς ονομαστεί ανώμαλα, απροσάρμοστα, ψυχανώμαλα, δυσπροσάρμοστα, δύσκολα, προβληματικά, άτομα με διαταραχές του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς, αποκλίνοντα. Πρόκειται για ονομασίες που με την πάροδο του χρόνου εξαλείφονται και αντικαθίστανται από άλλους πιο δόκιμους όρους, που απορρέουν από την εκάστοτε κοινωνική ευαισθησία.

‘Ετσι, υπάρχουν άτομα με ελαττωματικά αισθητήρια όργανα, (τυφλά, κωφά, βαρήκοα), άτομα με σωματικές αναπηρίες, άτομα που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες, άτομα πάσχοντα από ψυχικά νοσήματα, άτομα με ανεπαρκή νοητική ανάπτυξη κ.ο.κ. Η τελευταία καθιερωθείσα ονομασία για τα άτομα αυτά, είναι ο όρος “άτομα με ειδικές ανάγκες”.