Ο Νίκος, αγαπάει πολύ τη  μουσική, είναι η ζωή του. (Δωρεά μουσικών οργάνων)

Ο Νίκος, αγαπάει πολύ τη  μουσική, είναι η ζωή του.

Την έχει υπηρετήσει ακούραστα, πολλές δεκαετίες τώρα και έχει βάλει πολλή πλάτη, μιας και ήταν από τους πρώτους τα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του 70, που έπαιξε ροκ μουσική. Ήταν από αυτούς, τους πρώτους τους «τρελούς», τους  «αλαφροΐσκιωτους» που κόντρα σε πρέπει και αρτηριοσκληρώσεις της εποχής, μπροστά από την εποχή τους, έβαλαν τα θεμέλια, για να δημιουργηθεί η δυναμική και πολύ αξιόλογη «ροκ σκηνή της Άρτας».

Ο Νίκος αγαπάει πολύ τα παιδιά.

Αν και δεν κατάφερε να αποκτήσει δικά του, ήταν πάντα δίπλα τους. Τα σκεφτόταν, τα βοηθούσε και τα στήριζε, ιδίως μουσικά. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, παιδί κι εγώ κάποτε, το χειροκρότημά του, της παραινέσεις, τις παρατηρήσεις και τη  βοήθεια, όπου και όταν τον χρειαζόμουν. Πάντα σκεφτόταν και νοιαζόταν τους νέους ανθρώπους και λάτρευε, όταν έβλεπε την  μουσική που τόσο αγάπησε, να μεταδίδεται, να προχωράει, τα ταξιδεύει από σώμα σε σώμα, από μυαλό σε μυαλό, από τον δάσκαλο στον μαθητή… Να εξελίσσεται.

Ο Νίκος, είναι ένας παρεξηγημένος άνθρωπος.

Γιατί διάλεξε να ζήσει τη ζωή του, έξω από στεγανά, κανόνες και πρέπει. Ήθελε και την έζησε ελεύθερος, ένας πραγματικά ασυμβίβαστος, που δυστυχώς λίγοι τον κατάλαβαν, τον ένιωσαν, του έδωσαν μια ευκαιρία. Παρόλα αυτά, ποτέ δεν ενόχλησε κανέναν, το αντίθετο, μόνο δίνει, μόνο βοηθάει, όσο και όπου μπορεί.

Ο Νίκος, δεν μπορεί να παίξει πια μουσική.

Γι’ αυτό το λόγο, με κάλεσε πριν έναν μήνα και μου έδωσε τα όργανά του. Όλα τα μουσικά όργανα, που επί  χρόνια μάζευε και πρόσεχε, σαν τα μάτια του, με την διαταγή, με την επιθυμία, να πάνε στα χέρια παιδιών. Να παίξουν, να πάρουν ζωή, να δασκαλέψουν, να βοηθήσουν, να σπρώξουν, να παροτρύνουν και πάνω από όλα, να κάνουν αυτό για το οποίο φτιάχτηκαν… Να βγάλουν μουσική! Στα χέρια παιδιών….

Χωρίς να το σκεφτώ, έκανα το αυτονόητο… Το μπάσο του και τον ενισχυτή του, τα έδωσα με όλη μου την αγάπη, στο Μουσικό Σχολείο Άρτας…. Ένα σχολείο, που είναι στις καρδιές μας και στις συνειδήσεις  όλων, όλων μας που ασχολούμαστε με την μουσική, αλλά και όλης της Αρτινής κοινωνίας, αγαπητό ιδιαίτερα και δικαιωμένο.

Από τις αίθουσές του και από τα στοργικά χέρια των καθηγητών του, έχουν περάσει εκατοντάδες παιδιά, που και μουσικοί να μην έγιναν, έμαθαν το σημαντικότερο…. Να αγαπούν, να καταλαβαίνουν και να σέβονται τη μουσική…

Για τον Νίκο λοιπόν και για όλα τα παιδιά, που θα ακουμπήσουν, που θα μάθουν, πάνω σε αυτά τα όργανα και για την μουσική….

Υγεία σε όλους και καλή σχολική, μελωδική χρονιά…

Γιάννης Σιδεράκης

(Στη φωτογραφία, ο εκπαιδευτικός του Μουσικού Σχολείου Άρτας με ειδίκευση στο ηλεκτρικό μπάσο, Γιώργος Χαρίτος)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *