Την Παρασκευή, 7 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 5:00μμ, πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη στην Αθήνα, η τελετή λήξης του Ευρωπαϊκού Έτους για την Ενεργό Γήρανση και την Αλληλεγγύη μεταξύ των Γενεών (2012), παρουσία του υφυπουργού Εργασίας κ. Νικόλαου Παναγιωτόπουλου.
Στην τελετή, παρουσιάστηκαν οι δράσεις που υλοποιήθηκαν στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Έτους 2012, τόσο με πρωτοβουλία της ΕΥΣΕΚΤ (Ειδική Υπηρεσία Συντονισμού και Παρακολούθησης Δράσεων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου), όσο και πρωτοβουλίες ΜΚΟ, συλλόγων και Δήμων για την Ενεργό Γήρανση και Αλληλεγγύη μεταξύ των Γενεών. Στο δεύτερο μέρος της τελετής έγινε η βράβευση των φορέων ή ιδιωτών που διακρίθηκαν στον πανελλήνιο διαγωνισμό για την Ενεργό Γήρανση και Αλληλεγγύη μεταξύ των Γενεών. Το κύριο βάρος της τελετής έπεσε στη βράβευση του Μουσικού Σχολείου Άρτας, λόγω της διάκρισής του στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό generations@school, στον οποίο κατέλαβε την 3η θέση. Το βραβείο παρέλαβε από τον Υφυπουργό Εργασίας κ. Νικόλαο Παναγιωτόπουλο, εκ μέρους του Μουσικού Σχολείου, η κα Γλάβα Μαρία, υπεύθυνη του προγράμματος Διαγενεακής Αλληλεγγύης του σχολείου, η οποία και παρουσίασε τη δράση του σχολείου και μετέφερε τις εντυπώσεις από την τελετή βράβευσης στις Βρυξέλλες.
Το μήνυμα της τελετής λήξης του Ευρωπαϊκού Έτους ήταν ότι η προσπάθεια δημιουργίας μια καλύτερης κοινωνίας για όλες τις ηλικίες δεν τελειώνει με τη λήξη του Έτους, αλλά αντίθετα, το έτος αυτό το αφιερωμένο στην Ενεργό Γήρανση και την Αλληλεγγύη μεταξύ των Γενεών, αποτέλεσε αφετηρία προβληματισμού και κινητοποίησε πολλά τμήματα της κοινωνίας για την υλοποίηση περισσότερων δράσεων στο εξής.
Παρακάτω παραθέτουμε την ομιλία της κας Μαρίας Γλάβα:
«Κατ’ αρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω την ΕΥΣΕΚΤ και τη Γενική Γραμματεία Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας για τη δυνατότητα που μας δίνουν να μοιραστούμε μαζί σας το πρόγραμμα που υλοποιήσαμε την περσινή σχολική χρονιά στα πλαίσια του ευρωπαϊκού διαγωνισμού generations@school, καθώς και την εμπειρία από τη συμμετοχή μας στην τελετή βράβευσης στις Βρυξέλλες.
Η συμμετοχή μας σ’ αυτή τη διοργάνωση ήταν μια πλούσια εμπειρία με αντιφατικά συναισθήματα. Αναντίρρητα, η διάκριση του σχολείου μας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, και μέσα από αυτή τη διάκριση η προβολή της χώρας μας σε μια δύσκολη χρονική περίοδο, ήταν μεγάλη τιμή για μας και μας γέμισε χαρά και ενθουσιασμό. Από την άλλη πλευρά, η γενική κατεύθυνση του Ευρωπαϊκού Έτους για την Ενεργό Γήρανση και την Αλληλεγγύη μεταξύ των Γενεών, μας δημιούργησε ερωτηματικά. Απέναντι στον έντονο προβληματισμό για τη γήρανση του πληθυσμού της Ευρώπης, άλλες χώρες είχαν να προτείνουν, μέσα από τις δράσεις τους που βραβεύτηκαν, τρόπους διευκόλυνσης των ηλικιωμένων ώστε να παραμείνουν περισσότερο χρόνο στην εργασία τους. Τι γίνεται στην περίπτωση των ηλικιωμένων που δεν είναι πλέον σε θέση να εργαστούν; Προτάθηκε κι εδώ λύση, μέσα από τις κοινωνικές υπηρεσίες κάποιων ευρωπαϊκών κρατών: οι ηλικιωμένοι θα εκπαιδευτούν από υπαλλήλους των δήμων να έχουν μια έστω στοιχειώδη αυτονομία ώστε να μην κοστίζουν στο κράτος. Σε κάθε περίπτωση, οι ηλικιωμένοι εξετάστηκαν ως μονάδες, χωρίς οι δράσεις που παρουσιάστηκαν να εμπλέκουν στο ελάχιστο τις οικογένειές τους.
Στο κομμάτι του διαγωνισμού που αφορούσε στα σχολεία, την πρώτη θέση πήρε η Φινλανδία. Εκεί, οι μαθητές ενός τμήματος δημοτικού σχολείου κατασκεύασαν ένα αυτοκίνητο τύπου καρτ με τη βοήθεια ενός ηλικιωμένου. Τη δεύτερη θέση πήρε η Ιρλανδία που υλοποιεί εδώ και επτά χρόνια προγράμματα διαγενεακής αλληλεγγύης. Εκεί, συγκεκριμένη ομάδα ηλικιωμένων, μαζί με μαθητές λυκείου συνέθεσαν ένα τραγούδι ραπ, προχώρησαν στην έκδοση ενός βιβλίου με κείμενα μαθητών και ηλικιωμένων και κατασκεύασαν γλυπτά με γυαλί, ξύλο και πηλό, τα οποία εκτίθενται σε μόνιμη έκθεση στο χώρο του σχολείου. Τα εκθέματα είχαν κι αυτά θέμα τη γεφύρωση του χάσματος νέων και ηλικιωμένων.
Το δικό μας project ήταν απλό κι εύκολο στην υλοποίησή του, είχε πολλή επικοινωνία κι έβγαζε συναίσθημα και αλληλεπίδραση ανάμεσα στους παππούδες και τις γιαγιάδες με τα εγγόνια τους. Η έννοια της ενεργούς γήρανσης δεν ερμηνεύτηκε ως το «δικαίωμα» των ηλικιωμένων να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν. Αντίθετα, θελήσαμε να αναδείξουμε τον ενεργητικό ρόλο της τρίτης ηλικίας στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα τη στενή σχέση που παραδοσιακά έχουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες με τα εγγόνια τους. Άλλωστε, στις περισσότερες περιπτώσεις οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι αυτοί που μεγαλώνουν τα εγγόνια τους, προσφέροντας και κοινωνικό έργο ταυτόχρονα, καθώς μεταλαμπαδεύουν στις νεότερες γενιές την παράδοση του τόπου, τα ήθη και τα έθιμα, τη σοφία και την εμπειρία τους.
Τελειώνοντας, το συμπέρασμα που βγάλαμε στην τελετή βράβευσης στις Βρυξέλλες ήταν ότι η Ευρώπη διέρχεται μια κρίση, πιο επικίνδυνη από αυτή που βιώνει η χώρα μας, μια κρίση ανθρωπισμού και αξιών. Και είναι χρέος όλων μας, αξιοποιώντας τον πλούτο της παράδοσής μας, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για μία νέα ανθρωπιστική αναγέννηση.
Οφείλουμε να δείξουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη το σεβασμό που ταιριάζει στον ηλικιωμένο και τη στήριξη που του οφείλει η οικογένεια. Η Ελλάδα έχει πολλά να δώσει στην Ευρώπη όσον αφορά στο διάλογο και στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Το ελληνικό σχολείο και η ελληνική κουλτούρα μπορούν να αλλάξουν το βλέμμα της Ευρώπης προς την τρίτη ηλικία».
Ακολουθούν κάποιες φωτογραφίες από την τελετή λήξης:
Η κα Μαρία Νομικού της PAU Education κηρύσσει την έναρξη της τελετής λήξης.
Ο κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος, υφυπουργός Εργασίας απευθύνει χαιρετισμό.
Η κα Μαρία Γλάβα, παραλαμβάνει το βραβείο του Μουσικού Σχολείου.
Στιγμιότυπο από την παρουσίαση της δράσης του Μουσικού Σχολείου για τη διαγενεακή αλληλεγγύη.
