Μέχρι τώρα οι εκπαιδευτικοί ήμαστε πολλοί και δεν μπορούσαν να μας δώσουν αυξήσεις. Τώρα πάλι επειδή είμαστε πολλοί μας κρατάνε περισσότερα από τους άλλους, γιατί θα μαζέψουν περισσότερα. 50 € θα περικοπούν από κάθε εκπαιδευτικό από το κίνητρο απόδοσης, αναδρομικά από τον Ιούλιο (Να ήταν και οι αυξήσεις αναδρομικές –αυτές που μας έδιναν κάποτε-). Έτσι είναι. Οι πολλοί δυο φορές χαμένοι …και έπεται συνέχεια !!! Κι εμείς τρέχουμε να προϋπαντήσουμε τον πρωθυπουργό, για να τον επιβραβεύσουμε τα καλά που μας κερνάει στο κατακαλόκαιρο !!! Και όλα αυτά μετά την απειλητική επιστολή της ΔΟΕ στο Υπουργείο Παιδείας με την οποία προειδοποιεί «ότι, εάν το ζοφερό τοπίο που φαίνεται να διαμορφώνεται στην εκπαίδευση για τη νέα σχολική χρονιά γίνει πραγματικότητα, θα βρει τον εκπαιδευτικό κόσμο δυναμικά απέναντι, με αγώνες μεγάλης έντασης και διάρκειας», αλλά και στον πρωθυπουργό, στον οποίο κάνει «γνωστό πως οποιαδήποτε σκέψη για περικοπές στους μισθούς των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, θα πρέπει να εγκαταλειφθεί και αποτελεί για εμάς αιτία πολέμου. Ο κλάδος των 80.000 εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης θα βρεθεί για άλλη μια φορά στην πρωτοπορία των αγώνων με στόχο την περιφρούρηση των δίκαιων οικονομικών αιτημάτων για μισθούς αξιοπρέπειας που συνάδουν με το έργο τους. Σας δηλώνουμε ότι εάν οι σκέψεις αυτές γίνουν πραγματικότητα θα αντιδράσουμε δυναμικά και αποφασιστικά και η έναρξη της σχολικής χρονιάς το Σεπτέμβρη θα βρει τα σχολεία κλειστά.»
Τι έχουν να μας πουν τώρα κάποιοι (ή κάποιες) που μετ’ επιτάσεως διαβεβαίωναν στο τελευταίο συνέδριο της ΔΟΕ (τότε που έβαζαν και τα κλάματα), ότι θα περάσουν από το πτώμα τους αν πειραχτούν στο ελάχιστο μισθολογικά οι αδικημένοι εκπαιδευτικοί; Άντε, να δούμε τώρα και τι πτώμα έχουν !!!
Να θυμήσω επίσης και την αφέλεια, στην καλύτερη περίπτωση, ορισμένων, που υποστήριξαν θεωρίες για αυξήσεις στη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών με το ενιαίο μισθολόγιο.
Σε έχω διαβάσει αρκετές φορές και μου δίνεις την εντύπωση (ελπίζω να μην κάνω λάθος) ότι δεν ανήκεις στους “συνδικάλες” που βασικά νοιάζονται να φέρνουν σε πέρας τις εντολές των κομμάτων τους κοροϊδεύοντας τους δασκάλους και τους καθηγητές, να χώνονται σε επιτροπές και σε συμβούλια και να στοχεύουν σε μελλοντική “αποκατάσταση” του εαυτούλη τους σε ανώτερη θεσούλα, γιατί όχι και βουλευτές, τόσοι και τόσοι, άλλωστε, “ων ουκ έστιν αριθμός”…
Δυστυχώς το κλείσιμο των σχολείων δεν θα ενοχλήσει κανέναν από τους αρμοδίους (μόνον τον “κοσμάκη” θα σακτέψει, αλλά γι΄αυτόν ποιος νοιάζεται;) αφού οι περισσότεροι στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία (όχι θα τα ‘στελναν μαζί με την “πλέμπα”!)
Η υποβάθμιση των εκπαιδευτικών είναι, δυστυχώς, διαχρονική και ατελείωτη, και ηθική και υλική.
Να σου θυμίσω, επειδή ως νεώτερος πιθανόν δεν το ξέρεις, ότι όταν διορίστηκα το 1977 δεν πληρώναμε τίποτα σε κανέναν γιατρό, δεν πληρώναμε καμία συμμετοχή στα φάρμακα, δεν μας γινόταν καμία κράτηση για Σύνταξη (ήταν δώρο του κράτους), είχαμε ειδικές εκπτώσεις στις μεταφορές και 20% στην Ολυμπιακή και ο συνολικός μισθός μας ήταν συνδεδεμένος με τον μισθό του Ανθυπολοχαγού του Στρατού
και όταν “δραπέτευσα” με 33 χρόνια πραγματικής (στον πίνακα και στο εργαστήριο) υπηρεσίας και 30 μήνες πραγματικής θητείας (Φυσικός-απλός στρατιώτης-“χειριστής πτύου” στα Γιάννενα), έγγαμος με δύο παιδιά, έπαιρνα μικρότερο (σε πραγματική αξία) μισθό
πριν να έλθουν οι απανωτές περικοπές μισθού και επιδομάτων (“για τη σωτηρία της πατρίδας” φυσικά, αλλά όταν γινόταν το μεγάλο φαγοπότι εμείς δεν είχαμε κληθεί ούτε στα κόκαλα …).
Ο “παλιός”, λοιπόν, που έχει δει πολλά και έχει αγανακτήσει και αηδιάσει για πολλά έχει καταλήξει σε μερικές θεμελιώδεις προτάσεις-μπούσουλες όπως:
· κάθε δημόσιος άρχοντας, όλων των βαθμίδων, δεν πρέπει να αμείβεται με μισθό, αλλά να “σιτίζεται εις το Πρυτανείον” (όπως γινόταν στην Αρχαία Ελλάδα συνέχεια της οποίας λέμε ότι είμαστε …) δηλαδή όλα του τα νόμιμα και λογικά έξοδα να καλύπτονται από το Δημόσιο ταμείο “επί αποδείξει”
· η θητεία κάθε δημόσιου άρχοντα ως συντάξιμη θεωρείται ότι πραγματοποιείται σαν να ήταν στην εργασία του και αν είναι άνεργος σαν να ήταν καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης
· η βασική δύναμη του πολίτη είναι η ψήφος του γι ‘αυτό σε κάθε ευκαιρία: “μαύρο στους Μαυρογιαλούρους”