Οι απαντήσεις στο γιατί να επιλέξει κάποιος την Τήνο είναι πολλές και όλες αποτελούν κομμάτια της αλήθειας.

Το νησί του Αιόλου.

Το νησί της Παναγίας!

Το κρυμμένο μυστικό των Κυκλάδων…

 Το νησί των θαυμάτων. Το χειροποίητο νησί!

Το νησί της πίστης

Η αλήθεια, όμως, θα πρέπει μάλλον να αναζητηθεί στο εσωτερικό χαμόγελο την ώρα που το καράβι προσεγγίζει το λιμάνι και η μπουκαπόρτα ανοίγει για να αποκαλύψει μία εικόνα, που γεννάει διαφορετικούς συνειρμούς στον καθένα και του θυμίζει τα δικά του μυστικά

. Ο ερωτευμένος δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί είναι ερωτευμένος.

Μία απροσδιόριστη μυστική ενέργεια, μία αδιευκρίνιστη έλξη τον κρατάει δεμένο μαζί της.
Η απάντηση δόθηκε τελικά μέσα από τις σειρές ενός μυθιστορήματος στο οποίο το Ινδιανάκι που πρωταγωνιστεί, το Μικρό Δέντρο, θυμάται: “H γιαγιά έλεγε ότι όταν βρίσκεις κάτι που αξίζει το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να το μοιράζεσαι με τους άλλους. Έτσι το καλό εξαπλώνεται και δεν ξέρεις που μπορεί να φτάσει. Και αυτό είναι σωστό.”

Ένα νησί με ατόφια καλλιτεχνική φλέβα, ευλογημένο από Θεό αλλά και τη χάρη των ανθρώπων, η Τήνος θα σε κάνει να απορείς με τον εαυτό σου και τα όσα ήξερες ή νόμιζες πως ήξερες μέχρι τώρα γι’ αυτήν.

Γιατί ναι, η Τήνος είναι πανελλήνια γνωστή για το μεγάλο προσκύνημα της Παναγίας,

μα ήξερες για τον Βώλακα και τους «εξωγήινους» βράχους του;

Για τα καθολικά μοναστήρια;

Για το μάρμαρο που στα χέρια των Τηνιακών αποκτά ζωή;

Για τις υπέρπυκνες ρεματιές εν μέσω Κυκλάδων;

Για τα εξακόσια και βάλε σπίτια των… περιστεριών; Ενα πραγματικό νησί της αποκάλυψης είναι η Τήνος και μόλις ξεκινάμε να την ανακαλύψουμε.

Το μάρμαρο στα χέρια των τηνιακών αποκτά  ζωή

Η πρώτη χειραψία γίνεται στη Χώρα, την πρωτεύουσα, λιμάνι και διοικητικό κέντρο του νησιού. Γρήγορα καταλαβαίνεις πως η τουριστική ανάπτυξη της πόλης οφείλει την ύπαρξη και την άνθησή της στο μέγα προσκύνημα της Παναγίας.

Εκεί οδηγεί ο πιο κεντρικός δρόμος του νησιού, η μαρμαροσκέπαστη λεωφόρος Μεγαλόχαρης· αν έχεις περάσει ποτέ με αεροπλάνο πάνω από την Τήνο, τη διακρίνεις εύκολα.

Είναι ο ανηφορικός δρόμος που πολλοί πιστοί ανεβαίνουν με τα γόνατα εκπληρώνοντας το τάμα τους στην Παναγία, καταλήγοντας στον μεγάλο ναό της Ευαγγελίστριας, του 1823. Το τεράστιο βοτσαλωτό στο δάπεδο της εισόδου είναι ένα μικρό μόνο δείγμα της λαμπρότητας του χώρου.

Δίπλα από τον ναό θα δεις το Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών, με δείγματα γλυπτικής και ζωγραφικής ντόπιων καλλιτεχνών, μια πρώτη (αλλά χορταστική) γεύση από το τι θα επακολουθήσει και αργότερα. Αξίζει μια στάση στο Αρχαιολογικό Μουσείο και μια επίσκεψη στο εντυπωσιακό Ιδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, στην προκυμαία, για να δεις έκθεση με πρωτότυπα έργα του μέγιστου γλύπτη Γιαννούλη Χαλεπά.

Σμιλεύματα φύσης και ανθρώπου

Περιστεριώνες

Τα μεγάλα, λευκά αυτά κτίσματα ξεκίνησαν να χτίζονται περίπου το 1720 και σύντομα τα έβλεπες παντού στο νησί. Εκείνη την εποχή οι Τηνιακοί εξέτρεφαν περιστέρια με σκοπό κυρίως να αξιοποιήσουν ως λίπασμα τα περιττώματά τους. Καθώς ωστόσο ήταν και προκομμένοι μάστορες, δεν έφτιαξαν κατασκευές απλές μα περίτεχνες, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι τα λιθοκεντήματα, οι «φωλιές» δηλαδή για τα περιστέρια, στα οποία έδιναν άλλοτε τριγωνικό σχήμα, άλλοτε κυκλικό ή ρόμβο. Σήμερα υπάρχουν περίπου 600 περιστερώνες .

Και από τα δημιουργήματα των ανθρώπων, σε εκείνα των… εξωγήινων· ή τουλάχιστον της φύσης, σύμφωνα με μια αρκετά πιο τεκμηριωμένη εκδοχή. Προορισμός λοιπόν το μεσαιωνικό χωριό Βωλάξ ή Βώλακας, όπου θα δεις ένα απίστευτο τοπίο σπαρμένο με δεκάδες πελώρια βράχια.

Η λαϊκή φαντασία ήθελε να είναι κομμάτια από μετεωρίτες, η επιστήμη ωστόσο δίνει μια διαφορετική εξήγηση: οι βράχοι προέρχονται από πετρώματα γρανίτη που ανήλθαν στην επιφάνεια πριν από 15-25 εκατομμύρια χρόνια, ψύχθηκαν και πήραν τη σημερινή τους μορφή μέσα από την αιολική και χημική διάβρωση και την αποσάθρωση του πετρωμένου μάγματος, που έδωσε σ’ αυτούς τους γρανιτένιους όγκους και την απίστευτα σφαιρική τους μορφή.

Οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής πάντως έκαναν κομμάτι της ζωής τους αυτούς τους βράχους, ενσωματώνοντάς τους στα σπίτια τους: πολλές φορές κυριολεκτικά, αφού οι βώλακες αυτοί καταλαμβάνουν μέρος των δωματίω

«Χειροποίητο νησί» είχε πει ο Καστοριάδης την Τήνο κι εκεί που αυτό φαίνεται πιο καλά είναι στον Πύργο, το μεγαλύτερο χωριό της Τήνου, με την τεράστια παράδοση στη μαρμαρογλυπτική.

Εδώ γεννήθηκε ο Γιαννούλης Χαλεπάς, εδώ θα δεις εκπληκτικά δείγματα της τηνιακής μαστοριάς: στο Μουσείο Τηνίων Καλλιτεχνών και στο ίδιο το Σπίτι του Χαλεπά που λειτουργεί ως μουσείο (ένα εισιτήριο και για τα δύο), στη Σχολή Καλών Τεχνών (κάθε χρόνο, μάλιστα, οι δύο πρώτοι απόφοιτοι της Σχολής εισάγονται άνευ εξετάσεων στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας!) ακόμη και στο κοιμητήριο του χωριού, που πιο πολύ θυμίζει υπαίθριο μουσείο.

Και φυσικά στο εκπληκτικό Μουσείο Μαρμαροτεχνίας, του δικτύου θεματικών μουσείων του ΠΙΟΠ.

Κυκλαδονήσι χωρίς παραλίες δεν είναι Κυκλαδονήσι και η Τήνος έχει το δικό της μερτικό στα νερά του Αιγαίου..