Εισαγωγή
Παρατηρούμε γύρω μας το δυσάρεστο φαινόμενο της επιλογής εργασίας με βάση παράγοντες που δεν έχουν σχέση με το άτομο ως ξεχωριστή ανθρώπινη ύπαρξη αλλά με την οικονομική κατάσταση της κοινωνίας αφενός ή διάφορων κοινωνικών τάσεων που δίνουν ελπίδες για διεξόδους, τις περισσότερες φορές ελπίδες φρούδες. Τα άτομα που από τη φύση τους εμφανίζουν εξωστρεφή χαρακτηριστικά συνήθως επιβάλλουν την παρουσία τους σε κοινωνικές ομάδες, ενώ τα πιο εσωστρεφή άτομα, ανεξαρτήτως ικανοτήτων και δεξιοτήτων, αισθάνονται παραγκωνισμένα και ενίοτε παροπλισμένα.
Υπάρχει η ανάγκη καθιέρωσης ουσιαστικής αξιοκρατίας και βάσιμης αναγνώρισης και καταξίωσης, που να παραπέμπει σε προσανατολισμό εσωτερικό και προς το βαθύτερο είναι του ατόμου, όχι απλή παρακίνηση για προσαρμογή σε κοινωνικές επιταγές και «μόδες»: στη δεύτερη περίπτωση επιβραβεύονται όχι οι ιδιαίτερες ικανότητες αλλά η ικανότητα που έχει το άτομο να εξομοιώνει τον εαυτό του με τα εκάστοτε πρότυπα, πολλές φορές μάλιστα φιμώνοντας ανεπιστρεπτί την ιδιαιτερότητά του.
Στα πλαίσια αυτής της ανάγκης, μέσα από τον ευαίσθητο θεσμό του ΣΕΠ θα πρέπει να στρέψουμε τους μαθητές προς την ανακάλυψη του ξεχωριστού και ιδιαίτερου εαυτού τους, με τις ικανότητες και δεξιότητες που ο καθένας έχει ως μοναδική ύπαρξη. Θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ότι ο στόχος δεν είναι η κοινωνική εξομοίωση αλλά η ατομική προβολή, και ότι η κοινωνία δεν μπορεί να ξεπεράσει τα αδιέξοδά της μέσα από την ένταξη σε μάζες συγκεκριμένων καθηκόντων και συμπεριφορών αλλά μέσα από την ανάδειξη της ατομικότητας και της λειτουργίας σε συγχρονικές δομές των διαφορετικών και μοναδικών συν-υπαρχόντων πολιτών. Το θέατρο, και η τέχνη γενικότερα θα μπορούσε να βοηθήσει στην προσπάθεια για κατάκτηση της αυτογνωσίας…
Περισσότερα :
AΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
