Τα πολιτισμικό πλαίσιο αναφοράς ως καθοριστικός παράγοντας κατανόησης μαθηματικών εννοιών *

* η αλλιώς οι αρχές του Vygotsky στην διδασκαλία των μαθηματικών στα χωριά του Ψηλορείτη

Όσοι ασχολούμαστε με την εκπαίδευση γνωρίζουμε ότι μια από τις βασικές αρχές της διδακτικής έχει να κάνει με την εγγύτητα του διδακτικού πλαισίου στις κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες των μαθητών που καλούμαστε να διδάξουμε.

Έπειτα από πολλά χρόνια διδασκαλίας σε ιδιωτικά σχολεία της Αθήνας, βρίσκομαι από φέτος στο ΓΕΛ Περάματος στο Ρέθυμνο. Το Πέραμα, έδρα του Δήμου Μυλοποτάμου,  βρίσκεται νοτιοανατολικά του Ρεθύμνου και περιλαμβάνει ορεινά χωριά του Ψηλορείτη με εξαίρεση το Πάνορμο που είναι παραλιακό. .  Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και αγροτικές εργασίες.

Το σχολείο  έχει σχεδόν 200 μαθητές και στεγάζεται σε ένα κτίριο 10 ετίας. Τα παιδιά θα τα χαρακτήριζα ως εξαιρετκά επικοινωνιακά με έναν αυθορμητισμό που σε εκπλήτει και πολλές φορές σε φέρνει σε τέτοια αμηχανία που δεν ξέρεις αν πρέπει να θυμώσεις ή να βάλεις τα γέλια.

Την δεύτερη λοιπόν μέρα μαθημάτων βρίσκομαι σε ένα τμήμα της Γ Λυκείου γενικής παιδείας και πρέπει να τους ξαναθυμίσω την έννοια της συνάρτησης. Ξεκινώ λοιπόν ακολουθώντας την πεπετημένη της αθηναϊκής διδασκαλίας  : Συνάρτηση είναι μία σχέση μεταξύ των σημείων δύο συνόλωνΑ και Β  όπου σε κάθε στοιχείο του συνόλου Α αντιστοιχεί ένα και μόνο ένα στοιχείο του συνόλου Β και στη συνέχεια ζητώ από τα παιδιά να μου δώσουν παραδείγματα , περιμένοντας να ακούσω κάτι σαν σύνολο Α τα CD σύνολο Β οι θήκες τους, σύνολο Α σύνολο Α τα παιδιά της τάξης σύνολο Β οι βαθμοί τους στα μαθηματικά άντε οι πιο προχωρημένοι να δώσουν για σύνολο Α τα αγόρια της τάξης και σύνολο Β τα κορίτσια τους κλπ.

Κύριε να σας πω εγώ, πετάχτηκε ένας μαθητής από τα τελευταία θρανία της τάξης . Εμπρός σε ακούμε είπα, χωρίς να φανταστώ τι θα επακολουθήσει…
– Κύριε , στο σύνολο Α θα έχω τις γίδες στο μιτάτο και στο σύνολο Β της βερβελίες τους.

Ευτυχώς που δεν είχα άγνωστες λέξεις για να ρωτήσω τι είναι βερβελιές …..όμως και πάλι καθώς δεν έχω εντρυφήσει σους κώδικες συμπεριφοράς της περιοχής, δεν μπορούσα να καταλάβω αν πραγματικά εννοεί αυτά που λέει ή απλώς κάνει πλάκα. Αποφάσισα να το αντιμετωπίσω από μαθηματική σκοπιά το θέμα λέγοντας του ότι σε κάθε γίδα αντιστοιχούν πολλές βερβελιές ενώ η συνάρτηση απαιτεί σε κάθε στοιχείο του συνόλου Α να αντιστοιχεί ένα στοιχείο του συνόλου Β οπότε το παράδειγμα του από μαθηματικής απόψεως ήταν μάλλον λάθος όμως αν αντέστρεφα τα σύνολα και στο σύνολο Α έβαζα τις βερβελιές ενώ στο σύνολο Β τα γίδια;

Συμπέρασμα :  Καθώς τα χρόνια περνούν η  εμπειρία που αποκτούμε μας δίνει τη δυνατότητα να κινητοποιούμε και να κεντρίζουμε το ενδιαφέρον των μαθητών έχοντας πάντα ο  καθένας από  μας τους προσωπικούς άσσους στο μανίκι του. Όμως τείνουμε να ξεχνάμε ότι πρέπει να τους αλλάζουμε κάθε φορά που παίζουμε σε νέο τραπέζι .

Κατηγορίες: Από τα χωριά του Ψηλορείτη | Γράψτε σχόλιο