Συστάσεις

20080806meeting.jpg

Όταν λέω τον εαυτό μου μπροστά στους άλλους
όνομα και επάγγελμα και τόπο διαμονής
αναρωτιέμαι ύστερα αυτό λοιπόν είναι όλο
όλος εγώ που υπάρχω
μόλις που εκτείνομαι σε μια γραμμή ληξιαρχείου
στην επιτύμβια παράταξη των ημερών μου
θα ‘θελα να προταθώ αλλιώς
μα δεν γνωρίζω πώς
ας πούμε αντί για όνομα να πω
μ’ αρέσουνε τα πορτοκάλια
παιδί επέλεγα ένα υπερώο δάσους για να ζω
και τώρα φεύγω εντός του
δουλεύω στα λατομεία των λέξεων
σκάβω βαθιά λαγούμια στην ανάσα μου
χτυπώ θλιμμένες φλέβες μες στο νου
πουλώ οξειδωμένο λόγο
στο κατώφλι σου

Θεώνη Κοτίνη