Αμερικανοί ερευνητές του πανεπιστημίου Χάρβαρντ δημιούργησαν έναν στρατό από μικροσκοπικά αυτόνομα ρομπότ, που μιμούνται τη συμπεριφορά των τερμιτών και μπορούν να χτίσουν μόνα τους, χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, ολόκληρα κάστρα με τουβλάκια.
Είναι η πρώτη φορά που ρομποτικοί «χτίστες», χωρίς καν να έχουν προγραμματιστεί εκ των προτέρων, ώστε να έχουν γνώση του συνολικού σχεδίου της κατασκευής, κατασκευάζουν με αυτο-οργάνωση και από κοινού εντυπωσιακά οικοδομήματα. Ίσως είναι μια πρόγευση του ρομποτικού μέλλοντος των οικοδομών, που μπορεί να βασίζεται στη νοημοσύνη -και στο στιλ- των εντόμων! Είναι μια λογική που ανατρέπει την εδώ και χιλιετίες καθιερωμένη προσέγγιση των ανθρώπινων κατασκευών, οι οποίες βασίζονται σε μια ιεραρχία με επικεφαλής τον αρχιτέκτονα και τον πολιτικό μηχανικό.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Τζάστιν Γουέρφελ του Ινστιτούτου Βιολογικά Εμπνευσμένης Μηχανικής Wyss, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, καθώς και ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS), δήλωσαν ότι η αποκεντρωμένη λογική των ρομπότ τους, έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, πχ για αποστολές σε επικίνδυνα περιβάλλοντα, όπως οι ζώνες φυσικών καταστροφών ή το διάστημα. Αν πχ ένα ρομπότ καταστραφεί ή χαλάσει, τα άλλα μπορούν να συνεχίσουν κανονικά τη δουλειά τους.
«Θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τέτοια ρομπότ σε πλημμυρισμένες περιοχές, προκειμένου να αναλάβουν μόνα τους να χτίσουν φράγματα με σακιά άμμου», είπε ο Γουέρφελ, του οποίου οι τεχνητοί τερμίτες αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο του ευρύτερου προγράμματος TERMES του Χάρβαρντ. Οι Αμερικανοί ερευνητές ανέπτυξαν ειδικούς αλγορίθμους εμπνευσμένους από τον τρόπο που οι στρατιές εκατομμυρίων ανεξάρτητων τερμιτών, παρά τους μικροσκοπικούς εγκεφάλους τους, συνεργάζονται για να χτίσουν τις θεόρατες φωλιές τους, χωρίς κάποιος ηγετικός κεντρικός «νους» να τους λέει τι πρέπει να κάνουν.
Κάθε ένα από τα ρομπότ- τερμίτης έχει μήκος 18 εκατοστά, μοιάζει με μικρό «σκαθάρι» της Volkswagen και διαθέτει τέσσερα απλά είδη αισθητήρων (υπέρυθρους, υπερήχων, αφής και επιτάχυνσης). Το καθένα αντιλαμβάνεται με τους αισθητήρες του μόνο τα γειτονικά ρομπότ και το κοντινό περιβάλλον του, χτίζοντας γύρω από αυτό.
Κάθε ρομπότ έχει εφοδιαστεί με απλές οδηγίες και απλώς δρα (και αντιδρά) ανάλογα με αυτό που συναντά γύρω του, χωρίς να έχει προγραμματιστεί να κάνει κάτι συγκεκριμένο. Όμως, σε συνεργασία με τα άλλα, αν και όλα κινούνται πολύ αργά, τελικά προκύπτει μια εντυπωσιακή κατασκευή.
Οι ρομποτικοί τερμίτες μπορούν να κινούνται μπρος πίσω και αριστερά δεξιά, να σκαρφαλώνουν και να κατεβαίνουν σκάλες, να σηκώνουν, να μεταφέρουν και να τοποθετούν τούβλα, χωρίς την καθοδήγηση κανενός εργοδηγού ή μηχανικού. Μήπως πρέπει να αρχίσουν να ανησυχούν οι εμπλεκόμενοι στα κατασκευαστικά επαγγέλματα;
