Περίοδος ανάπτυξης: 3η και 2η χιλιετία π.Χ.
Λόγοι ανάπτυξης
1 Ήπιο κλίμα
2 Προνομιακή γεωγραφική θέση: φυσική γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, Ηπειρωτικής Ελλάδας και Κρήτης
3 Ορυκτός πλούτος
3Η ΧΙΛΙΕΤΊΑ πΧ
–Τα πλοία των κυκλαδίτικων νησιών κυριαρχούν στο Αιγαίο και μαζί με τα προϊόντα της Εγγύς Ανατολής μεταφέρουν στην Ευρώπη ιδέες, τεχνικές γνώσεις, θρησκευτικές αντιλήψεις.
–Αναπτύσσονται μικροί οικισμοί αυτόνομα χωρίς κάποιο είδος κεντρικής εξουσίας.
Αρχικά οι οικισμοί σχηματίζονται κοντά στη θάλασσα ή στα πρανή χαμηλών λόφων.
Περίπου το 2300 π.Χ. ορισμένοι οικισμοί οχυρώνονται, άλλοι καταστρέφονται και ξαναχτίζονται οχυρωμένοι, ενώ άλλοι χτίζονται σε υψηλούς λόφους μακριά από τη θάλασσα. Αιτία: αναστάτωση από επιθέσεις λαών της Μ.Ασίας
2Η ΧΙΛΙΕΤΊΑ πΧ
Οι Κυκλάδες έχουν επαφές με την ηπειρωτική Ελλάδα αρχικά και στη συνέχεια με την Κρήτη.
Οι οικισμοί μεγαλώνουν, τα κτίρια είναι πιο σύνθετα και επιβλητικά.
Ο πιο σημαντικός οικισμός αυτής της εποχής είναι το Ακρωτήρι στη Θήρα.
Περίπου το 1600 π.Χ., όταν μεγάλοι κυκλαδικοί οικισμοί καταστρέφονται από σεισμό, οι Κυκλάδες περνούν στην κυριαρχία της μινωικής Κρήτης.
Μετά την καταστροφή των μινωικών ανακτόρων, γύρω στο 1450 π.Χ., στις Κυκλάδες κυριαρχούν οι Μυκηναίοι
