Feed
Άρθρα
Σχόλια

Περίοδος ανάπτυξης:  3η και 2η χιλιετία π.Χ.

 Λόγοι ανάπτυξης

1 Ήπιο κλίμα

2 Προνομιακή γεωγραφική θέση:  φυσική γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, Ηπειρωτικής Ελλάδας και Κρήτης

3 Ορυκτός πλούτος

3Η ΧΙΛΙΕΤΊΑ πΧ

–Τα πλοία των κυκλαδίτικων νησιών κυριαρχούν στο Αιγαίο και μαζί με τα προϊόντα της Εγγύς Ανατολής μεταφέρουν στην Ευρώπη ιδέες, τεχνικές γνώσεις, θρησκευτικές αντιλήψεις.

–Αναπτύσσονται μικροί οικισμοί αυτόνομα χωρίς κάποιο είδος κεντρικής εξουσίας.

Αρχικά οι οικισμοί σχηματίζονται κοντά στη θάλασσα ή στα πρανή χαμηλών λόφων.

Περίπου το 2300 π.Χ. ορισμένοι οικισμοί οχυρώνονται, άλλοι καταστρέφονται και ξαναχτίζονται οχυρωμένοι, ενώ άλλοι χτίζονται σε υψηλούς λόφους μακριά από τη θάλασσα. Αιτία: αναστάτωση από επιθέσεις λαών της Μ.Ασίας

 

2Η ΧΙΛΙΕΤΊΑ πΧ

Οι Κυκλάδες έχουν επαφές με την ηπειρωτική Ελλάδα αρχικά και στη συνέχεια με την Κρήτη.

Οι οικισμοί μεγαλώνουν, τα κτίρια είναι πιο σύνθετα και επιβλητικά.

Ο πιο σημαντικός οικισμός αυτής της εποχής είναι το Ακρωτήρι στη Θήρα.

Περίπου το 1600 π.Χ., όταν μεγάλοι κυκλαδικοί οικισμοί καταστρέφονται από σεισμό, οι Κυκλάδες περνούν στην κυριαρχία της μινωικής Κρήτης.

Μετά την καταστροφή των μινωικών ανακτόρων, γύρω στο 1450 π.Χ., στις Κυκλάδες κυριαρχούν οι Μυκηναίοι

                Η ΚΡΗΤΗ

Η Κρήτη κατοικήθηκε για πρώτη φορά τη Νεολιθική εποχή.

 Ο σημαντικότερος οικισμός της ήταν η Κνωσός.

 Στην 3η και 2η χιλιετία π.Χ. ο πολιτισμός στην Κρήτη έφτασε σε υψηλό επίπεδο κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης και καλλιτεχνικής παραγωγής.

 Είναι γνωστός με το όνομα «μινωικός πολιτισμός» από το μυθικό βασιλιά της Κνωσού Μίνωα

 Ανακαλύφθηκε στις αρχές  του 20ου αιώνα από τον Βρετανό αρχαιολόγο Άρθουρ Έβανς.

ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΜΙΝΩΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

 

Α.  ΠΡΟΑΝΑΚΤΟΡΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ (3000π.Χ.-2000π.Χ.)

Ο πληθυσμός στην Κρήτη βαθμιαία αυξάνεται.

 Η γεωργία και η κτηνοτροφία γίνονται πιο συστηματικές .

 Οι κάτοικοι οργανώνονται σε μικρούς οικισμούς.

Οι Μινωίτες έχουν εμπορικές σχέσεις με άλλες περιοχές του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Εξάγουν λάδι, κρασί, ξυλεία, λίθινα αγγεία, ίσως υφάσματα και δέρματα. Εισάγουν μέταλλα ή άλλες πρώτες ύλες για την κατασκευή όπλων, εργαλείων και καλλιτεχνημάτων, όπως χαλκό από την Κύπρο και άργυρο από τις Κυκλάδες. Έτσι, μερικοί οικισμοί αποκτούν σιγά σιγά μεγαλύτερη έκταση και πλούτο από τους άλλους.

Β. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΩΤΩΝ ΑΝΑΚΤΟΡΩΝ (2000π.Χ.-1700π.Χ.)

Γύρω στο 2000 π.Χ., εμφανίζονται τα πρώτα ανάκτορα και γύρω τους αναπτύσσονται μεγάλοι οικισμοί που μπορούν να χαρακτηριστούν πόλεις.

Γνωστότερα ανάκτορα είναι αυτά  στην Κνωσό, τη Φαιστό, τα Μάλια και τη Ζάκρο.

Τα πρώτα ανάκτορα καταστρέφονται γύρω στο 1700 π.Χ. από σεισμό.

Γ. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΝΕΩΝ ΑΝΑΚΤΟΡΩΝ (1700-1450 π.Χ)

 Ξαναχτίζονται πιο επιβλητικά. Η περίοδος των δεύτερων, νέων ανακτόρων είναι αυτή της μεγαλύτερης ακμής του μινωικού πολιτισμού.

Την εποχή αυτή οι Μινωίτες κυριαρχούν στο Αιγαίο, όπου ιδρύουν αποικίες (Κύθηρα, Ρόδος)

 Ιδιαίτερη ζήτηση σε όλο το Αιγαίο έχουν τα έργα της καλλιτεχνικής  τους παραγωγής (μεταλλοτεχνία, λιθοτεχνία, κοσμηματοτεχνία)

Έχουν στενές σχέσεις με την ηπειρωτική Ελλάδα, επηρεάζοντας έντονα τον μυκηναϊκό πολιτισμό .

Γύρω στο 1450 π.Χ.:  Καταστροφή των μινωικών ανακτόρων πιθανόν από σεισμό ( εκτός από αυτό της Κνωσού που καταστράφηκε το 1370π.Χ.)     Εξασθένιση της πολιτικής και διοικητικής οργάνωσης. è   Κυριαρχία των Μυκηναίων στην Κρήτη.

 

(ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ)

Οι Έλληνες μεταναστεύουν ξανά σε πιο μακρινούς προορισμούς

Πότε: από το 800 ως το 700 π.Χ. (8ος αιώνας)

Πού: στις ακτές της ……………….. και του …………………..  Ιδιαίτερη προτίμηση δείχνουν στην Κάτω Ιταλία που ονομάστηκε και ………………………

Οι λόγοι μετανάστευσης ήταν: 1. πολιτικοί: η επικράτηση πολιτικών ……………στην πατρίδα αναγκάζουν κάποιους να την εγκαταλείψουν.

  1.  οικονομικοί: για να αποχτήσουν …………………………………… και …………………………….

Οργάνωση της αποστολής αποικισμού:

Η τοποθεσία επιλεγόταν από πριν: Έπρεπε να είναι μέρος με πλούσια …………….., απάνεμο……………. και φυσική………………..…, ώστε να προστατεύονται από την πιθανή εχθρότητα των ντόπιων κατοίκων.

Η αναχώρηση της αποστολής ήταν οργανωμένη. Επέλεγαν για αρχηγό ή αλλιώς ………………. κάποιον που είχε ξεχωριστές ικανότητες και τον εμπιστεύονταν όλοι.

Γινόταν τελετή αναχώρησης της αποστολής με συμμετοχή όλων των κατοίκων.

 

Οι σχέσεις της αποικίας:

με τους ντόπιους πληθυσμούς: συνήθως ήταν………………….. αλλά υπήρχαν και περιπτώσεις συγκρούσεων.

Με άλλες πόλεις: αναπτύσσονταν ………………και ………………… σχέσεις.

Με τη μητρόπολη: υπήρχαν στενοί δεσμοί. Δε μπορούσαν να συγκρουστούν μεταξύ τους. Ωστόσο η νέα πόλη είχε δική της …………………… και νέους ………………

 

Συνέπειες του αποικισμού:

  1. Οι Έλληνες ήρθαν σε επαφή με άλλους λαούς κι έτσι διευρύνθηκε ο πνευματικός τους …………………….

2.Καλύφθηκε η ζήτηση σε ……………….. και δημιουργήθηκαν νέα …………………………………

3.Αναπτύχθηκε η αγγειοπλαστική κι έτσι αναδείχθηκαν πολλοί ………………………

4.Οι …………………., που ως τότε μετακινούνταν από τόπο σε τόπο,  απόχτησαν μόνιμους χώρους για τη διάθεση των προϊόντων τους, λόγω της δημιουργίας νέων αγορών και της αύξησης της κατανάλωσης.

5.Αναπτύχθηκαν παράλληλα οι μικρέμποροι, που ονομάζονταν ……………………       6. Γενικεύτηκε η χρήση του νομίσματος.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
1
Γλυπτική
ΚΟΡΗ ΑΡΧΑΪΚΗ
Υλικό: μάρμαρο
Έτος δημιουργίας: 6ος αιώνας π.Χ.
Τόπος διατήρησης: Μουσείο Ακρόπολης, Αθήνα
Διαστάσεις: ύψος 122 εκ.
Σύντομο ιστορικό:
Η αρχαϊκή περίοδος στην ελληνική γλυπτική (700-490 π.Χ.) θεωρείται σημαντική, γιατί κατά τη διάρκειά της, καθώς και κατά την κλασική περίοδο, διαμορφώνονται και τελειοποιούνται τα χαρακτηριστικά των αγαλμάτων της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Τη γλυπτική των αρχαϊκών χρόνων χαρακτηρίζουν δύο τύποι αγαλμάτων: οι γυμνοί Κούροι, που παριστάνουν νέους άντρες, και οι Κόρες με τις πτυχωτές ενδυμασίες, που παριστάνουν νέες γυναίκες.
Τα γλυπτά αυτά λαξεύονταν περίοπτα (δηλαδή από όλες τις πλευρές) κυρίως σε μάρμαρο και στήνονταν σε βάθρα. Είχαν σκαλισμένες στο βάθρο αφιερωματικές επιγραφές και κάποιες φορές το όνομα του γλύπτη που τα δημιούργησε. Κατασκευάζονταν ως αφιερώματα σε θεότητες ή ως αναμνηστικά.
Ο τρόπος με τον οποίο αποδίδονται τα χαρακτηριστικά στις Κόρες είναι τυποποιημένος. Οι Κόρες στέκονται σε όρθια στάση και απεικονίζονται πάντα μετωπικά. Στα χείλη τους έχουν ένα χαρακτηριστικό αχνό χαμόγελο, το λεγόμενο «αρχαϊκό χαμόγελο». Το αριστερό χέρι σε γροθιά εφάπτεται στον μηρό ή σηκώνει το ένδυμα, ενώ το δεξί, λυγισμένο σε ορθή γωνία, προσφέρει συνήθως λουλούδια, φρούτα ή πουλιά. Το ένα πόδι τους προβάλλει ελαφρώς μπροστά και μας δίνει την αίσθηση της κίνησης. Τα αγάλματα αυτά ήταν συνήθως διακοσμημένα με χρώμα, έτσι ώστε να μοιάζουν πιο φυσικά. Χαρακτηριστικό ένδυμα της Κόρης είναι ο ιωνικός χιτώνας*. Η συγκεκριμένη Κόρη που παρουσιάζουμε (αρ. 685) βρέθηκε το 1888 κοντά στον Παρθενώνα και σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα.
Παρουσίαση του έργου:
Το μαρμάρινο αυτό άγαλμα παριστάνει μια Κόρη της ύστερης αρχαϊκής εποχής, του 500 π.Χ. περίπου, και αποτελεί δείγμα υψηλής καλλιτεχνικής ευαισθησίας. Σε σχέση με τις προηγούμενες χρονικά Κόρες με το εμφανές αρχαϊκό χαμόγελο η μορφή αυτή μοιάζει περισσότερο σοβαρή. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι απλά και πιο ώριμα σχεδιασμένα. Η περίτεχνη και κομψή κόμη, η οποία ήταν βαμμένη με κόκκινο χρώμα, καταλήγει σε βοστρύχους που φτάνουν σχεδόν έως τη μέση της. Τα κυματιστά μαλλιά περνούν πίσω από τα αυτιά και σχηματίζουν στο κάθε στήθος από τέσσερις πλεξούδες. Η Κόρη φορά ζωγραφιστή ταινία στα μαλλιά και σκουλαρίκια, ενώ τα ενδύματά της αποδίδονται τέλεια, γεγονός ενδεικτικό των δυνατοτήτων που είχαν αναπτύξει οι γλύπτες της εποχής πειραματιζόμενοι με την επιφάνεια των πτυχώσεων.
Το εσωτερικό ένδυμα, που φαίνεται από τον αριστερό ακάλυπτο ώμο, είναι σκαλισμένο με ρηχές και κυματιστές γραμμές. Πάνω από αυτό η Κόρη φορά ιωνικό χιτώνα, χρωματισμένο με σκούρο πράσινο χρώμα. Πάνω από τον χιτώνα φορά το ιμάτιο* ή μανδύα, πράσινα χρωματισμένο και διαγώνια ριγμένο στο επάνω μέρος του σώματος. Οι πτυχώσεις συγκεντρώνονται στην αριστερή πλευρά, έτσι ώστε να φαίνονται οι κνήμες και οι πτυχές του ποδόγυρου.
Το αριστερό χέρι της Κόρης τείνει μπροστά, λυγισμένο προς το στήθος σε ορθή γωνία, και φορά βραχιόλι. Κρατούσε κάποια προσφορά ή ένα πουλί. Το δεξί χέρι, που δε σώζεται ολόκληρο, ήταν πιθανώς ένθετο και –αντίθετα από τις περισσότερες Κόρες– δεν κρατά το ιμάτιο, αλλά προβάλλει μπροστά λυγισμένο στον αγκώνα.
Η έκφραση του προσώπου της, αλλά και η στάση του σώματός της είναι επιβλητικές.
Η ποιότητα του γλυπτού αυτού –και επομένως και το κόστος του– δείχνει την υψηλή κοινωνική θέση του δωρητή, η οποία αποτυπώνεται στα ενδύματα, στο περίτεχνο χτένισμα και στα κοσμήματα που φορά η Κόρη.https://youtu.be/ACUOzG20FdM

 

Δείτε το στο slideshare.net

 

       

Ο ναός στην ελληνική αρχαιότητα ήταν η κατοικία του θεού, το κτήριο που στέγαζε το λατρευτικό άγαλμα μιας ή περισσότερων θεοτήτων, και όχι ο χώρος συνάθροισης των πιστών, όπως στο χριστιανικό κόσμο. Αυτό φανερώνει και το ουσιαστικό «ναός», που προέρχεται από το ρήμα «ναίω» (=κατοικώ). Το λατρευτικό άγαλμα τοποθετούνταν στο βάθος του ναού, πάνω στον κατά μήκος άξονα του κτηρίου.

Οι πιστοί συγκεντρώνονταν στον περιβάλλοντα χώρο έξω από το κτήριο του ναού, όπου βρισκόταν και ο βωμός για την προσφορά θυσιών και την άσκηση της λατρείας.

ΑΡΧΑΙΚΟΙ ΔΩΡΙΚΟΙ ΝΑΟΙ pdf

 Δ10 Η ΤΕΧΝΗ

Η βασική αυτή λειτουργική ιδιομορφία του ελληνικού ναού είναι σημαντική για την κατανόηση της αρχιτεκτονικής του, καθώς υπάρχουν μαρτυρίες ότι οι ναοί σχεδιάζονταν με βάση και το άγαλμα που επρόκειτο να στεγάσουν. Πηγή: www.lifo.gr

 Μετά το 462π.Χ.: Πτώση της πολιτικής δύναμης του Κίμωνα, άνοδος του Περικλή. Το πολίτευμα εξελίσσεται, η λαϊκή συμμετοχή διευρύνεται και ο δήμος ασκεί το σύνολο της εξουσίας.

1.Ποιοι ήταν οι βασικότεροι πολιτειακοί θεσμοί στην Αθήνα, την εποχή του Περικλή;

 Αθηναϊκή δημοκρατία: Ο λαός ασκεί το σύνολο της εξουσίας μέσω των κάτωθι οργάνων:

Εκκλησία του Δήμου:

Ήταν το κυρίαρχο σώμα, συμμετείχαν όλοι οι ελεύθεροι πολίτες της Αττικής, όλοι εξέφραζαν ελεύθερα τη γνώμη τους, έπαιρνε αποφάσεις για όλα τα θέματα της πολιτείας, εξέλεγε τα μέλη της Βουλής των Πεντακοσίων και τους δικαστές της Ηλιαίας.

Βουλή των 500:

Τα μέλη της είχαν θητεία ενός έτους, προετοίμαζε τα κείμενα των νόμων (προβούλευμα) που θα συζητούνταν στην εκκλησία του Δήμου, δεν ελεγχόταν πλέον από τον Άρειο Πάγο.

Εννέα άρχοντες:

Κληρώνονταν και δεν εκλέγονταν, είχαν διακοσμητικό ρόλο

Δέκα στρατηγοί:

Ήταν οι κύριοι ανώτατοι άρχοντες που ασχολούνταν με την εσωτερική ασφάλεια, την εξωτερική πολιτική και τη διοίκηση στρατού και στόλου.

Άρειος Πάγος:

Εκδίκαζε μόνο περιπτώσεις εμπρησμού και φόνου εκ προμελέτης.( Ο Εφιάλτης αφαίρεσε από τον Άρειο Πάγο την αποκλειστικότητα της απονομής της δικαιοσύνης)

Ηλιαία:

Πολυμελές, λαϊκό δικαστήριο που αποτελείτο από 6000 Ηλιαστές και χωριζόταν σε δέκα τμήματα που το κάθε ένα ασχολείτο με διαφορετικό δικαστικό τομέα  και αντιπροσώπευε μία από τις δέκα φυλές της Αθήνας. Οι Ηλιαστές εκλέγονταν με θητεία ενός έτους από την Εκκλησία του Δήμου.

2.Τι ήταν οι λειτουργίες ;

Ήταν ένα έμμεσο φορολογικό σύστημα που υποχρέωνε τους οικονομικά ισχυρούς Αθηναίους να αναλαμβάνουν με δικά τους χρήματα να καλύψουν ανάγκες της αθηναϊκής πολιτείας.

Δαπάνες αθηναϊκής πολιτείας

Η συντήρηση του στόλου, η οργάνωση μεγαλοπρεπών εορτών, το ανέβασμα πολυπρόσωπων θεατρικών παραστάσεων, η αποστολή πρεσβειών σε πανελλήνιες εορτές

3.Οφέλη λειτουργιών

Βοηθούσαν την πολιτεία να καλύπτει τις δαπάνες της και να προβάλλεται πανελληνίως

Οι ίδιοι  οι φορολογούμενοι ικανοποιούσαν τις φιλοδοξίες τους προβάλλοντας το έργο τους. Η Πολιτεία τους τιμούσε και τους έδινε το δικαίωμα να στήνουν αναμνηστικά μνημεία, σε περίπτωση νίκης της ομάδας τους.

4.Ποιες ήταν οι λειτουργίες;

  •   Τριηραρχία: Προσφορά χρημάτων για τη συντήρηση κρατικού πλοίου
  •   Χορηγία: Χρηματοδότηση μιας θεατρικής παράστασης στα πλαίσια δραματικών αγώνων.
  •   Γυμνασιαρχία: Παροχή χρημάτων για τη διατροφή και την εκγύμναση αθλητών που θα έπαιρναν μέρος σε γυμνικούς αγώνες.
  •   Εστίαση: η παροχή από έναν πλούσιο πολίτη των χρημάτων για την παράθεση δημόσιου γεύματος στα μέλη της φυλής του σε περίοδο εορτών ή αγώνων.

 

 

 

Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων