ένα βότσαλο ταξιδεύει
κοινός στόχος με τα παιδιά των Νηπιαγωγείων που συμμετέχουν στο πρόγραμμα μας “ταξίδι στα μονοπάτια της ζωγραφικής”ήταν και η δημιουργία ομαδοσυνεργατικού παραμυθιού και πίνακα ζωγραφικής. προσκεκλημένη σε όλα τα Νηπιαγωγεία ήταν η εικαστικός Αμπερίδου Σοφία η οποία ταξίδεψε από την Θεσσαλονίκη ως την Ξάνθη την Ιτέα την Ζάκυνθο την Κύπρο και το χωριό μας. το παραμύθι των παιδιών θα εκδοθεί προσεχώς από την εικαστικό μας, οπότε δεν μπορούμε να σας το αποκαλύψουμε πριν την έκδοση του. μια μικρή περίληψη όμως….
Η ιστορία μας ξεκινάει όταν ένα αγόρι βρίσκει στο δρόμο ένα παράξενο βότσαλο. Ήταν σε σχήμα καρδιάς και είχε μάτια και μύτη, αλλά του έλειπε το χαμόγελο. Σκέφτηκε τότε να το πάρει μαζί του στο σπίτι του. Το έδειξε στη γιαγιά του κι εκείνη τους είπε ένα παραμύθι για κάποια άλλα βότσαλα, που κι εκείνα ήταν σε σχήμα καρδιάς. Είχαν κι εκείνα μάτια και μύτη και φυσικά δεν τους έλειπε το χαμόγελο. Σκέφτηκαν τότε τα βότσαλα, να πάνε μια βόλτα όλα μαζί παρέα μήπως και βρουν κάπου το χαμένο χαμόγελο, από το βότσαλο που βρήκε το αγόρι στο δρόμο και του έδωσε το όνομα Σταύρος. Όλα μαζί λοιπόν τα βότσαλα πήγανε μια μεγάλη βόλτα και έζησαν μια ωραία περιπέτεια. Αρχικά πήγανε στην ακρογιαλιά και συνάντησαν ένα καράβι που έφερνε εμπορεύματα από την χώρα του ουράνιου τόξου. Έπειτα πήγαν σε ένα μεγάλο πάρκο για να παίξουν στο λούνα πάρκ και να κάνουν κούνια. Εκεί συνάντησαν μια κουκουβάγια και την ρώτησαν μήπως μπορεί να τους βοηθήσει να βρουν τα χαμένο χαμόγελο του Σταύρου. Εκείνη τους είπε πως βρίσκεται στο μουσείο και τους συμβούλεψε να ψάξουν πολύ καλά. Όλα εκεί μέσα τους φάνηκαν μαγικά κι έψαχναν για πολλές ώρες, ώσπου τελικά βρήκαν το χαμόγελο σε ένα άγαλμα που το είχε φορέσει στο πρόσωπο του.
ο ομαδοσυνεργατικός πίνακας ζωγραφικής από όλα τα παιδιά του προγράμματος με κάποιες μικρές λεπτομέρειες παρεμβάσεις της εικαστικού βλέπετε παρακάτω
η εικαστικός κυρία Αμπερίδου στο Νηπιαγωγείο μας
