Τα διάφορα δυσάρεστα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στον τόπο, με κορωνίδα βέβαια την υπόθεση Βατοπεδίου, προσφέρουν, χωρίς άλλο, ισχυρό κίνητρο για να ασχοληθεί κανείς μαζί τους. Ωστόσο συμφωνώ με εκείνους που υποστηρίζουν ότι θα έπρεπε να μας απασχολούν λιγότερο τα έργα και οι ημέρες του πατέρα Εφραίμ και των «συν αυτώ» (πολιτικών, διοικητικών υπαλλήλων και δικαστικών) και πολύ περισσότερο η μεγάλη οικονομική κρίση που ξέσπασε στην Αμερική και σαν τσουνάμι απλώνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη επηρεάζοντας, όπως ήταν επόμενο, και τη χώρα μας. Εξαιτίας της κρίσης αυτής οι ισχυροί της Γης υποχρεώθηκαν να πάρουν ορισμένες, απίστευτες για το κυρίαρχο στις μέρες μας καπιταλιστικό σύστημα, αποφάσεις. Έτσι, με πρωτεργάτη την ίδια την Αμερική, πηγή έμπνευσης και προώθησης της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, τραπεζικοί κολοσσοί… κρατικοποιούνται. Δεν αποκλείεται λοιπόν να μας προκύψει και ένας ιδιότυπος «σοσιαλιστικός καπιταλισμός» ο οποίος όμως, αν μείνει στα αναγγελθέντα μέτρα, θα πρόκειται μάλλον για… έκτρωμα. Και αυτό επειδή με τις παραπάνω αποφάσεις των μεγάλων δεν φαίνεται να κρατικοποιούνται οι ίδιες οι τράπεζες αλλά τα… φέσια τους. Τέτοιο κατάντημα του ριζοσπαστικού καπιταλισμού υποθέτω ότι θα ξάφνιασε ακόμη και τους φανατικότερους πολέμιούς του.

Συνεχίστε την ανάγνωση